
5 in / 5 out – Οι λίστες είναι old school χούι (εντάξει, δεν πάμε και στην εποχή της περισπωμένης), είναι ένα σκάλωμα του μυαλού, είναι μια συνήθεια
Στην -κάθε- πόλη τρέχουν πράγματα που μας φτιάχνουν τη διάθεση, τρέχουν και εκείνα που τη χαλούν.
Εννοείται υπάρχουν και εκείνα που τρέχουν και κοιτώντας τα απορούμε αν είναι δυνατόν να έχουν συμβεί πραγματικά.
Είναι γνωστό πως ζούμε στην εποχή του συλλογικού ναρκισσισμού, των απανωτών άνγκρι φέις, των δημιουργών περιεχομένου (έτσι γενικώς). Αυτά είναι τα δέκα πράγματα που μας έφτιαξαν χαλώντας μας και μας χάλασαν φτιάχνοντάς μας.
5 in
1 – Η πολύ «μεγάλη» Ισραηλινή Νάταλι Πόρτμαν απέρριψε το βραβείο Genesis της χώρας της, μαζί με το ένα εκατομμύριο δολάρια, που το συνοδεύει: «Δεν θα παρευρεθώ για να παραλάβω το βραβείο Genesis, γιατί δεν θέλω να εμφανιστώ δίπλα στον Benjamin Netanyahu. Το Ισραήλ, δημιουργήθηκε, πριν από 70 χρόνια, ως καταφύγιο για τα θύματα του ολοκαυτώματος, αλλά, η κακομεταχείριση προς όσους υποφέρουν από τη σημερινή θηριωδία δεν συνάδει με τις εβραϊκές αξίες μου. Δεν χρειάζεται πολιτική ταυτότητα για να ζητήσεις να πάψουν τα ειδεχθή εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας. Δεν χρειάζεται να είσαι δεξιός, αριστερός, οπαδός οποιουδήποτε κόμματος, για να δείξεις ανθρωπιά και έλεος, στον αποκλεισμό, στην πείνα, στη δίψα. Δεν χρειάζεται να είσαι με το Ισραήλ ή με την Χαμάς. Χρειάζεται απλά να είσαι με τον άνθρωπο”.
2 – Μου αρέσουν τα καλοκαιρινά σινεμά όχι μόνο γιατί είναι καλοκαιρινά –δηλαδή έχουν για ταβάνι τον ουρανό, όχι το τσιμέντο– αλλά και γιατί διακόπτουν την έντονη προσήλωσή μας στο παρόν. Όταν βλέπεις Τριφό, ή Μπερτολούτσι ή Χίτσκοκ, νιώθεις ότι το “παρελθόν” είχε τον δικό του αυθορμητισμό και ποιητικότητα που σήμερα μας λείπει.
3 – Για «να σπάσει ο αποκλεισμός που έχει επιβάλλει το κράτος του Ισραήλ στη Λωρίδα της Γάζας από ξηρά και θάλασσα. Στις 15 Ιουνίου περισσότεροι από 1.500 ακτιβιστές και ακτιβίστριες από 32 χώρες και 5 ηπείρους θα βαδίσουν μαζί από την αιγυπτιακή πόλη στη χερσόνησο του Σινά. Κατασκηνώνουν για τρεις νύχτες στην έρημο, σε μια συμβολική πορεία προς τα σύνορα με τη Γάζα.
2 – …ας πάρει ο Παναθηναϊκός το πρωτάθλημα της STOIXIMAN GBL να τελειώνουμε!
3 – Κάθε φορά που πάω στον Κόμη στα Πατήσια, νιώθω πως κάνω βουτιά στον χωροχρόνο και πάω ξανά Λύκειο στη Γκράβα. Στα σοβαρά, στη γειτονιά έχουμε το καλύτερο αφτεράδικο της Αθήνας.
5 out
1 – Ο Μίλτος Πασχαλίδης βγήκε στην τηλεόραση, μας είπε το μυστικό του Μητροπάνου (όταν ήταν άρρωστος), μας εκμυστηρεύτηκε την άποψη που είχε για εκείνον ο Θάνος Μικρούτσικος. Γενικά και συχνά, ο Μίλτος μιλά για την αφεντιά του “διαμεσολαβητικά”. Ο λόγος του –που έχει ένα γερό touch ναρκισσισμού– κυκλοφορεί τελευταία παντού. Και μετά; Αφού τον ακούσαμε να μας μιλά, έστω και εμμέσως, για εκείνον μέσα από τα λόγια άλλων καλλιτεχνών, όταν ανοίξαμε το καλαντάρι των αφιερωματικών συναυλιών που θα γίνουν αυτό το καλοκαίρι, ανακαλύψαμε ότι σχεδόν σε όλες, στην κατηγορία Special Guests, υπάρχει το όνομά του! Να το πούμε απλά: Δεν υπάρχει μεγάλη συναυλία φτασμένου (είτε εμπορικά, είτε καλλιτεχνικά, είτε ιστορικά) Έλληνα τραγουδιστή που να μη συμμετέχει ο Μίλτος Πασχαλίδης. Αν ο Πέτρος Γαϊτάνος έχει χτίσει τη δική του παράδοση ερμηνεύοντας Πασχαλινούς ύμνους, ο Μίλτος κάνει το ίδιο ως καλεσμένος σε καλοκαιρινές συναυλίες, κατηγορίας: “Αφιέρωμα στον……”
2 – Η πολύ «μικρή» (και δεν εννοούμε σε ηλικία) Κλαυδία που επιμένει να κάνει «την πάπια», αυτή που δεκαπέντε ημέρες στην Eurovision της Ελβετίας αγκαλιάζονταν με την Ισραηλινή αποστολή για ένα δωδεκάρι, διδάσκει αριβισμό και άκρατο καριερισμό. «Η μουσική ενώνει, έξω η πολιτική από τη μουσική» αναμασά σαν πλαστική τσίχλα. Ναι , η μουσική ενώνει. Εγκληματίες πολέμου και τους σιωπηλούς συνενόχους τους. Δεν μπορεί, να προπαγανδίζεις ότι τραγουδάς για τη γενοκτονία ενός λαού, των Ποντίων, και να επιμένεις να μη λες ούτε κουβέντα για τη γενοκτονία και τη σφαγή των ημερών μας. Να δέχεσαι ΣΥΝΕΙΔΗΤΑ να γίνεις φερέφωνο της κυβερνητικής πολιτικής, της πιο φιλοϊσραηλινής της Ευρώπης. Απλά, λες ψέμματα. Για 12 βαθμούς. Φτηνή , λίγη και μικρή. Και τόσο νέα…

3 – «Αν σφίγγεις το χέρι των δολοφόνων, δεν έχεις ηθική» (Χάρολντ Πίντερ). Ε, Κλαυδία μας;…
4 – Η κουστωδία της ΕΡΤ στην EUROVISION, η Γκλίτσα από τα Τρίκαλα, με τις Αγάπες και τις Μαριάννες της, που πουλάει «πατρίδα» και «ορθοδοξία» για να τις μετατρέπει σε τσάντες Λουί Βιτόν και παλτά Γκούτσι, τα οποία κουβαλούν βαστάζοι από τον Δενδροπόταμο όταν δεν πνίγονται στα σάλια τους. Κρατάει χρόνια αυτή η κολώνια (και η μπίζνα). Όλη η ηθική (και όχι μόνο) κατάντια της Ελλάδας είναι συμπυκνωμένη εδώ.
5 – Τα sold out του ΛΕΞ, ο ερχομός των Metallica το 2026, η συναυλία της Diana Ross, η συναυλία της Kylie, ο επανερχομός των Prodigy. Αθήνα, μια Disneyland της μουσικής για γερά πορτοφόλια. Νοσταλγώ την εποχή που η μουσική ήταν μικρή και επικίνδυνη!
Γιάννης – Κώστας












