Interview - Η συνέντευξη με τις Βασιλική Κούλη και Κατερίνα Μίχου

Η μαύρη κοινωνικοπολιτική κωμωδία “Interview” ανεβαίνει στο θέατρο Αλκμήνη.

“Interview”. Η συνέντευξη με τις ηθοποιούς Βασιλική Κούλη και Κατερίνα Μίχου θα μπορούσε να σταθεί στις ελπίδες και τις προσδοκίες που έχουν γύρω από την παράσταση που συμμετέχουν. Ανοιχτήκαμε στο “σήμερα” με διευρυμένους όρους. Η παράσταση ασχολείται με τέσσερις επαγγελματικές συνεντεύξεις ανθρώπων που αναζητούν εργασία. Οι ερωτήσεις που κάναμε, οι απαντήσεις που πήραμε αφορούσαν την εξοντωτική πίστη, στα όρια του σαδισμού, που απαιτείται από υποψήφιους εργαζόμενους στη διεκδίκηση θέσης στον ήλιο της εργασίας.

-Η ιστορία του έργου σας μου θυμίζει έντονα το πείραμα Milgram (σ.σ. έρευνα που άνθρωποι δοκιμάζονται για το επίπεδο υπακοής τους σε εντολές). Μοιραζόμαστε την ίδια άποψη;

ΒΑΣΙΛΙΚΗ: Ναι, τη μοιραζόμαστε…Οι άνθρωποι τείνουν να υπακούν σε μορφές κύρους που έχουν εξουσία. Η αμφισβήτηση, η εκμετάλλευση της βασικής ανάγκης για εύρεση εργασίας και μέσω αυτής, φυσικά, η επιβίωση και η αυτοπραγμάτωση του απλού ανθρώπου τον καθιστά ενίοτε έρμαιο – εδώ μιας φωνής – που προσπαθεί, χειραγωγώντας με ποικίλους τρόπους, ακόμη και με διαλείμματα χορού, να αποδιοργανώσει τον ψυχισμό τους και να τους οδηγήσει σε ακραίες δοκιμασίες, ακρωτηριάζοντάς τους, σωματικά και ψυχικά.

-Ουσιαστικά τα επαγγελματικά interviews είναι ένα τεστ πίστης του συνεντευξιαζόμενου στις εντολές που θα κληθεί να υπακούσει;

ΚΑΤΕΡΙΝΑ: Ουσιαστικά, τα επαγγελματικά Interviews στοχεύουν να επιλέξουν τους πλέον κατάλληλους για συγκεκριμένες θέσεις εργασίας. Εξαρτάται, λοιπόν, από τις συνθήκες διεξαγωγής τους, τις προσωπικές ανάγκες και τα κίνητρα, από το επίπεδο προσωπικής ευθύνης, αν ο συνεντευξιαζόμενος θα επιλέξει την πίστη στις εντολές υπακοής. Φυσικά, η υπακοή ενός ανθρώπου σε εντολές και συνθήκες δεν γίνεται να μη σχετίζεται με το κατά πόσο όλο αυτό είναι ριζωμένο απ’ την παιδική ηλικία του.

-Το έργο που ανεβάζετε σήμερα πρωτοπαρουσιάστηκε το 2013. Έντεκα χρόνια μετά πόσο διαφοροποιήθηκε;

ΒΑΣΙΛΙΚΗ: Έχουν διαφοροποιηθεί οι αριθμοί σε σχέση με τους μισθούς εργασίας. Όμως δεν μπορείς να βασίζεις τη ζωή σου και τις ανάγκες σου σε αριθμούς, οι οποίοι μπορούν το επόμενο λεπτό να αλλάξουν. Αν υπήρχε αλλαγή στην νοοτροπία μας και στην ανθρωπιά μας τότε θα μπορούσαμε να μιλάμε για σοβαρή εξέλιξη. Όμως, δυστυχώς, αυτό δεν συμβαίνει και μάλλον ούτε θα συμβεί στο μέλλον και το Interview θα είναι και θα συνεχίζει να είναι επίκαιρο.

**Βασιλική Κούλη** – ©Patroklos Skafidas

-Έχετε ποτέ πάρει μέρος σε επαγγελματική συνέντευξη (ίσως σαν κ εκείνες που θυμίζουν οι ρόλοι σας στην παράσταση);

ΚΑΤΕΡΙΝΑ: Έχω λάβει μέρος σε αρκετές συνεντεύξεις αλλά δεν έχω φτάσει ποτέ στο εξαντλητικό επίπεδο του Interview. Κοινά σημεία αποτελούν οι προσωπικές ερωτήσεις και ο ανταγωνισμός ανάμεσα στους συμμετέχοντες. Βέβαια, δεν λείπουν από την προσωπική μου παλέτα εκείνες οι μικρές άβολες ερωτήσεις που δεν έχουν καμία σχέση με την εργασία που έχω πάει για συνέντευξη και πολλές φορές ταυτίζονται με στιγμές γέλιου και παράνοιας του δικού μας Interview.

-Η υπακοή είναι κάτι που διδασκόμαστε από την πρώτη μέρα της γέννησής μας;

ΒΑΣΙΛΙΚΗ: Η υπακοή…Δύσκολη απάντηση σε δύσκολη ερώτηση. Η γέννηση του μωρού απ’ το σκοτάδι στο φως, απ’ το υγρό, φιλόξενο περιβάλλον της μητρικής κοιλιάς στον έξω κόσμο, εμπεριέχει σίγουρα παραδοχή και υπακοή. Αρχίζει το μεγάλο ταξίδι της σιωπής, με μια κραυγή που μέρα με τη μέρα την διαδέχονται η συμμόρφωση… η σιωπή… η αποδοχή… η ανάγκη για επιβίωση… ως τρόπος ύπαρξης… ως τρόπος ανυπαρξίας.

**Κατερίνα Μίχου** – ©Patroklos Skafidas

-Ο ατομικισμός είναι ο παράδεισος του μικροαστού;

ΚΑΤΕΡΙΝΑ: Ο ατομικισμός είναι η κοινωνική παθογένεια που τη χαρακτηρίζει η έλλειψη σεβασμού στην ανθρώπινη οντότητα. Η ανεργία, η φτώχεια, η ρευστότητα, ο ωφελιμισμός, η απληστία, η ανωνυμία, οι πόλεις «κλουβιά», ο ανταγωνισμός, η άνιση κατανομή του πλούτου, ρίχνει τον προβολέα – όχι δίκαια όμως – στον ευάλωτο κοινωνικά, που είναι ο μικροαστός. Είναι δυστυχώς και αυτός που φαίνεται και ξεχωρίζει. Ο ατομικισμός, όμως, δεν μπορεί παρά να αφορά όλο τον κοινωνικό ιστό.

«Interview»

Το «Interview», η κοινωνικοπολιτική μαύρη κωμωδία της ομάδας «Εμείς» (Χ. Θάνος, Σ. Καψαμπέλη, Χ. Παπαμιχαήλ, Μ. Ζερβού, Σ. Δούβρης, Β. Τουρκομένης) ανεβαίνει από τις 23 Ιανουαρίου και κάθε Τρίτη, στο Θέατρο Αλκμήνη, από την ομάδα B.A.N.C. σε σκηνοθεσία Χρήστου Θάνου. Το έργο παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στο σανίδι το 2013, από την ομάδα «Εμείς», γνωρίζοντας μεγάλη επιτυχία. Το κείμενο έχει λάβει τιμητική διάκριση από τον όμιλο για την Unesco Πειραιώς και Νήσων.

Λίγα λόγια για την υπόθεση:
Ένα interview για δουλειά. Μία φωνή (εξουσία). Τέσσερις υποψήφιοι με νούμερο. Τέσσερις κοινωνικές ομάδες, που πλήττονται δραματικά από τις σημερινές συνθήκες στην αρένα αναζήτησης εργασίας (χειρώνακτες, καλλιτέχνες, επιστήμονες, ανειδίκευτοι εργάτες). Η φωνή αξιολογεί κάθε πολίτη που επιθυμεί να εργαστεί.

Η συνέντευξη ξεκινάει τυπικά, σε ένα ζεστό και φιλικό κλίμα. Οι υποψήφιοι χαλαρώνουν και αφήνουν τις αδυναμίες τους να φανερωθούν. Η φωνή αρχίζει σιγά-σιγά να τους χειραγωγεί, υποβάλλοντας τους παράλογες ερωτήσεις και υποχρεώνοντάς τους σε εξευτελιστικές δοκιμασίες. Οι υποψήφιοι είναι σε απόγνωση και δεν έχουν τίποτα να χάσουν. Οδηγούνται έτσι σε μία κανιβαλιστική διαδικασία ανταγωνισμού. Επόμενοι υποψήφιοι; Οι θεατές.

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ:
Σκηνοθεσία: Χρήστος Θάνος
Σκηνικά: Νεκταρία Ηλιάκη
Κοστούμια: Πελαγία Βουτζουλίδου
Φωτισμοί: Κώστας Μπεθάνης
Βοηθός σκηνοθέτη: Βασιλική Κούλη
Μουσική: Marva Von Theo
Γραφιστική επιμέλεια : Μανώλης Γραμματικάκης
Φωτογραφίες – Trailer: Πάτροκλος Σκαφίδας
Επικοινωνία: Γιώτα Δημητριάδη

Ηθοποιοί:
Ναταλία Αθανασιάδη
Βασιλική Κούλη
Κατερίνα Μίχου
Νάσος Φρίγγης
Δημήτρης Χατζημιχαηλίδης
Φιλική συμμετοχή η Βιργινία Μιχαήλ.

Μια παραγωγή της Β.Α.Ν.Κ. ΑΜΚΕ.
Τρέιλερ: