Γιάννης Παναγόπουλος – Γιώργος Μαντάς
Η φωνή του Ερρίκου Λίτση αλλάζει, βγαίνει πιο ψιθυριστή όταν μιλά για την εβραϊκή του καταγωγή, τους συγγενείς στο Ισραήλ, το αίμα που χύνεται στη Γάζα. Και αρκεί ένα τυχαίο νεύμα ή μια “ανώδυνη” ερώτηση για ν΄αλλάξει ο τόνος του λόγου του και οι λέξεις που θ’ ακουστούν να φέρουν χαμόγελα ή γέλια.
Η απαγγελία ζωής του Ερρίκου μπορεί να συρθεί από το μπλουζ στον απόλυτο αυτοσαρκασμό αβίαστα.
Οι εμπειρίες του πρώην DJ, νυν ηθοποιού είναι τόσο ζουμερές που ένα μόνο podcast δεν ήταν αρκετό να τις χωρέσει. Τις χωρίσαμε σε δύο μέρη.
Στο πρώτο μέρος -αυτό που μπορείτε ν’ ακούσετε τώρα – αφορά τις κουραστικές πρόβες που κάνει για τον Βασιλιά Ληρ -σκηνοθεσίας Γιάννη Χουβαρδά– που θα ανέβει στο Εθνικό Θέατρο, τις σκέψεις του γύρω από τον πόλεμο στην αιματοβαμμένη Γάζα, την ταύτισή του με τον Κομμουνισμό, τις μέρες που σαν D.J. έπαιζε μουσική Rock – Blues – Reggae στην Ίο και φτάνουν μέχρι τα γυρίσματα του “ηρωικού” Σπιρτόκουτο.
Οι στιγμές που περάσαμε με τον Ερρίκο Λίτση ήταν τερματισμένες αυθεντικότητα.
Απολαύστε το “Τρυφερό Πόδι” Ερρίκο Λίτση ελεύθερα
