
Γιάννης Παναγόπουλος
Γίνε Βασίλης Χαραλαμπόπουλος, μην γίνεις Σάσα Σταμάτη, λένε τα ποστ και την ίδια στιγμή σηκώνεις με απορία τους ώμους, σκέφτεσαι: εγώ, πώς μπορώ να γίνω εγώ; Το διαδίκτυο ουρλιάζει οδηγίες ζωής αποτυγχάνοντας, για μια ακόμη φορά, να δει το προφανές. Πώς κάποιος μπορεί να γίνει Βασίλης Χαραλαμπόπουλος; Και πώς κάποιος δεν θα πρέπει να γίνει Σάσα Σταμάτη; Κάπου εδώ σαν αστραπή από ξαφνικό μπουρίνι σκάει σαν οπτασία και ο αγάς του παρασκηνίου, Μένιος. Οπότε ο ορίζοντας του τι μπορείς να μην γίνεις μεγαλώνοντας, μεγαλώνει. Ξεμπερδέψαμε εδώ; Μα τι λέμε τώρα; Όχι βέβαια. Με τον Μένιο στη σκέψη αυτόματα προβάλλει απειλητικά και η “μητέρα” Τατιάνα. Οπότε πάμε από την αρχή. Καλό θα ήταν να μην γίνεις Σάσα, Μένιος, Τατιάνα. Η τελευταία είναι η θηλυκή γκουρού, η αντί-Ιωάννα της Λορένης εκείνης της γενιάς που έφερε τη δημοσιογραφία στα μέτρα του κουτσομπολιού. Ας το παραδεχτούμε, έχουν υπάρξει φορές που αν είσαι δημοσιογράφος στην ερώτηση: “Τι δουλειά κάνεις;”, αυτοσχεδιάζεις. Λες κάτι άλλο. Αποφεύγεις την απάντηση ή δεν απαντάς καθόλου.
Όσοι έχουν δει τον Βασίλη Χαραλαμπόπουλο στο θέατρο, γνωρίζουν ότι το ταλέντο του στην υποκριτική ρέει ανόθευτα και άφθονο. Τον λες και από τους κορυφαίους της γενιάς του. Πώς μπορεί να γίνει αυτό; Σπουδάζεις την τέχνη, ζεις στο θέατρο, ζεις για τη στιγμή που θα ανέβεις στη σκηνή, έχεις σκύψει στους κλασσικούς του θεάτρου, έχεις διαβάσει ποίηση, έχεις ζήσει σαν άλλος, κρατάς την ενσυναίσθησή σου ακονισμένη. Εκείνη σε ζει. Τις προάλλες, ο ηθοποιός έκανε εκείνο που του είπε η συνείδησή του. Δεν απαίτησε ακριβώς από τη Σάσα Σταμάτη να φύγει έτσι γενικώς. Πώς θα μπορούσε άλλωστε να γίνει αυτό; Το καλύτερο με την δήλωσή του ήταν πως, αν δεν έφευγε εκείνη από το θέατρο, εκείνος δεν θα ανέβαινε στη σκηνή να παίξει. Τίμια πράγματα. Η απόλυτη διαπραγμάτευση. Η Σάσα έφυγε. Καιρός ήταν να γίνει και αυτό με όρους αξιοπρέπειας.
Αν είσαι νέος κωλοπετσωμένος το πιο εύκολο πράγμα που μπορείς να κάνεις σε αυτή τη ζωή είναι να γίνεις Μένιος, Σάσα, Τατιάνα. Δέχεσαι πως πέντε θέατρα, πέντε πίστες της παραλιακής, πέντε κανάλια ορίζουν αυτό που λέμε, καταχρηστικά, ελληνική σόου μπίζ. Δεν αναγνωρίζεις τη θεατρική σκηνή ως καλλιτεχνικό άβατο. Δεν σε τρομάζει που ο Ρουβάς φωτογραφήθηκε, για διαφημιστικούς σκοπούς, στην είσοδο του Ηρωδείου με αυτοκίνητο. Δεν θα πεις κουβέντα, αν ξηλωθεί μέρος από το πλακόστρωτο του Πικιώνη πέριξ της Ακρόπολης.
Έχει σημασία, αν μπορείς να γίνεις Βασίλης Χαραλαμπόπουλος; Κοίτα, γίνε ό,τι θέλεις. Σάσα μην γίνεις.