Ως «Έξυπνη Πόλη» ορίζεται μια πόλη της οποίας η παραδοσιακή υποδομή συγχωνεύεται με το Διαδίκτυο των Πραγμάτων, συντονίζεται και ενσωματώνεται χρησιμοποιώντας νέες ψηφιακές τεχνολογίες. Μαζί, έχουν τη δυνατότητα να δημιουργήσουν έναν πιο συνδεδεμένο, πιο καθαρό κόσμο. Ωστόσο, προκύπτουν ηθικά ερωτήματα σχετικά με την κοινωνική ανισότητα, το περιβάλλον και το μέλλον της εργασίας.
•Έξυπνες πόλεις: για το καλύτερο ή το χειρότερο;
Οι άνθρωποι πιστεύουν ότι οι τρέχουσες προσεγγίσεις για τις έξυπνες πόλεις είναι προς το συμφέρον των προνομιούχων ανθρώπων και της βιομηχανίας και ότι δεν αντιμετωπίζουν προβλήματα όπως η φτώχεια, η υγεία και η ανεργία. Εάν η τεχνολογία που εφαρμόζεται στις έξυπνες πόλεις είναι χωρίς αποκλεισμούς και σκόπιμα προσβάσιμη, αυτό ανοίγει πληθώρα ευκαιριών για τη συλλογική βελτίωση της κοινωνίας μας ως ψηφιακών πολιτών. Οι έξυπνες πόλεις θα πρέπει να διευκολύνουν την ανταλλαγή δεξιοτήτων και εργαλείων εντός της κοινότητας για την προώθηση της κοινοτικής ανάπτυξης και της κοινωνικής ένταξης. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε μια πιο βιώσιμη πόλη, καθώς και σε εξοικονόμηση χρημάτων από τους ανθρώπους.
Μερικά καλά παραδείγματα αυτού είναι η εφαρμογή της Βαρκελώνης Smart City 3.0, όπου έξυπνοι αισθητήρες και μεγάλα δεδομένα χρησιμοποιούνται σε οτιδήποτε, από τη συλλογή σκουπιδιών έως τη βελτίωση της ποιότητας του αέρα. Το CityVerve του Μάντσεστερ στοχεύει να μεταμορφώσει τις ζωές των πολιτών μέσω της ενσωμάτωσης της ψηφιακής τεχνολογίας στην πόλη, με την ελπίδα ότι: «Αυτό θα οδηγήσει σε νέες επιχειρήσεις και θέσεις εργασίας για το Μάντσεστερ, καλύτερη υγειονομική περίθαλψη, μεταφορές και εκπαίδευση, καθαρότερους, ασφαλέστερους δρόμους και πιο αφοσιωμένους και ενδυναμωμένους πολίτες».
Ωστόσο, η ενσωμάτωση του Διαδικτύου των Πραγμάτων στις πόλεις μας, για τη δημιουργία «έξυπνων» πόλεων που συλλέγουν, αναλύουν και χρησιμοποιούν συνεχώς τα δεδομένα μας μπορεί να οδηγήσει σε ηθικά ερωτήματα σχετικά με το απόρρητό μας ή την έλλειψή του. Δεν θέλουν όλοι να είναι online, πόσο μάλλον υπό συνεχή παρακολούθηση. Αυτό εγείρει το ερώτημα εάν οι έξυπνες πόλεις περιλαμβάνουν όσους βρίσκονται εκτός του ψηφιακού χώρου: άτομα που είτε επιλέγουν να μην είναι συνδεδεμένα στο διαδίκτυο είτε άτομα που δεν έχουν πρόσβαση στην τεχνολογία. Απομονώνονται άραγε αυτοί οι άνθρωποι; Η φτώχεια ή ο κακός σχεδιασμός της πόλης έχει εμποδίσει τους ανθρώπους να έχουν πρόσβαση στα οφέλη της Έξυπνης Πόλης.
•Στο Ηνωμένο Βασίλειο το 2018 υπήρχαν ακόμη 5,3 εκατομμύρια άνθρωποι που ταξινομήθηκαν ως «μη χρήστες του Διαδικτύου», που είναι το 10% του ενήλικου πληθυσμού. Αυτό αποτελεί έναν θεμελιώδη περιορισμό στην επιτυχία της Έξυπνης Πόλης και υπογραμμίζει τη σημασία μιας ανθρωποκεντρικής προσέγγισης κατά τον σχεδιασμό της υποδομής της.
Η κοινή χρήση υπηρεσιών που είναι δυνατή από την τεχνολογία Smart City μπορεί να βοηθήσει στην ανταλλαγή εργαλείων και ιδεών ή ακόμη και στην αποτελεσματικότερη χρήση πόρων και υποδομών. Το καλύτερο παράδειγμα αυτού είναι η κοινή χρήση υπηρεσιών όπως η Uber. Εάν οι υπηρεσίες είναι πιο εύχρηστες ή φθηνότερες, οι άνθρωποι είναι πιο πιθανό να τις χρησιμοποιήσουν. Εάν όμως περισσότεροι άνθρωποι χρησιμοποιούν την Uber από τα μέσα μαζικής μεταφοράς, αυτό θα είχε αρνητικές επιπτώσεις στη ρύπανση του περιβάλλοντος. Όχι μόνο αυτό, αλλά οι εταιρείες πίσω από την κοινή χρήση υπηρεσιών μπορεί να εστιάζουν τόσο πολύ στο κέρδος ώστε να υιοθετούν ανήθικες πρακτικές. Η Uber επικρίθηκε όλα αυτά τα χρόνια για την κακομεταχείριση των εργαζομένων και τις ανήθικες συμβάσεις εργασίας. Άρα, πρέπει να αγνοήσουμε την ηθική απλώς και μόνο επειδή είναι μια βολική υπηρεσία;
•Αυτοματοποίηση: Συγχώνευση του Διαδικτύου των Πραγμάτων με την Αστική Ζωή
Ο αυτοματισμός μπορεί να ωφελήσει όσους έχουν κοινωνικές διαταραχές. Στο κοινωνικό άγχος η ανθρώπινη αλληλεπίδραση μπορεί να είναι εξαιρετικά επώδυνη για το άτομο. Η δυνατότητα αυτοματοποιημένων δημόσιων διαδικασιών μπορεί να προσφέρει μια αίσθηση ασφάλειας.
Εάν επρόκειτο να υπάρξει μελλοντική πανδημία, ίσως έχει νόημα να χρησιμοποιήσουμε τη βοήθεια μηχανημάτων αποφεύγοντας την άμεση φυσική επαφή από το να κινδυνεύουμε να μολύνουμε ο ένας τον άλλον. Αυτό έχει γίνει ιδιαίτερα σημαντικό για τους ανθρώπους από την πανδημία του COVID 19 και μετά, πράγμα που σημαίνει ότι η αυτοματοποίηση θα μπορούσε να ενθαρρύνει τον πληθυσμό να επιστρέψει με ασφάλεια στους δρόμους, ενισχύοντας την οικονομία.
Το Διαδίκτυο των πραγμάτων θα μπορούσε να βοηθήσει «τυποποιημένες διεπαφές και πρωτόκολλα», γεγονός που θα μπορούσε να επιτρέψει ταχύτερες αντιδράσεις σε απροσδόκητα συμβάντα.
Σε αυτό μπορεί να συμβάλει η χρήση αισθητήρων από το Διαδίκτυο των Πραγμάτων. Σε περίπτωση ατυχήματος, οι αρχές μπορούν να δουν πού ακριβώς βρίσκεστε και τι πήγε στραβά. Τα αυτοματοποιημένα αυτοκίνητα θα μειώσουν σημαντικά την πιθανότητα τροχαίων ατυχημάτων.
•Θα μπορούσε όμως η τεχνολογία να αναλάβει όχι μόνο τα αυτοκίνητά μας, αλλά και τις καριέρες μας; – Το μέλλον της εργασίας
Από τη Βιομηχανική Επανάσταση, οι ανησυχίες ότι οι τεχνολογικές εξελίξεις θα προκαλέσουν μαζική ανεργία είναι έντονες. Εάν εκατομμύρια θέσεις εργασίας αντικατασταθούν από την αυτοματοποίηση και την τεχνητή νοημοσύνη, πώς θα εξασφαλίσουμε τον εαυτό μας; Οι νεοκλασικοί οικονομολόγοι υποστηρίζουν ότι όταν η τεχνολογία καταλαμβάνει ορισμένους τομείς, οι άνθρωποι βρίσκουν άλλες δουλειές, «αν και πιθανόν μετά από μια μακρά περίοδο επίπονης προσαρμογής». Δεν ακούγεται αυτό ιδιαίτερα καθησυχαστικό. Τα ρομπότ, όσο έξυπνα κι αν είναι, δεν μπορούν να κάνουν ό,τι μπορεί ένας άνθρωπος, τίθεται λοιπόν το ερώτημα: θα υπάρχουν αρκετές θέσεις εργασίας;
Παλεύοντας ήδη με την παγκόσμια ανεργία, το εργασιακό περιβάλλον θα γίνει ακόμα πιο περιορισμένο; Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε ακόμη μεγαλύτερη κοινωνική ανισότητα, καθώς δεν έχουν όλοι την ευκαιρία να αναπτύξουν τις απαραίτητες τεχνολογικές δεξιότητες και όσοι μπορούν θα μονοπωλήσουν την αγορά εργασίας, αυξάνοντας έτσι το χάσμα του πλούτου. Η παγκοσμιοποίηση και η αυτοματοποίηση που εμπλέκονται στο Διαδίκτυο των Πραγμάτων ενισχύουν την εταιρική παραγωγικότητα. Σίγουρα, αυτό είναι εξαιρετικό για τους ιδιοκτήτες επιχειρήσεων, αλλά πολλοί εργαζόμενοι στις ανεπτυγμένες χώρες έχουν δει τους μισθούς τους να παραμένουν στάσιμοι. Ωστόσο, υπάρχουν στοιχεία που δείχνουν ότι εκατομμύρια άνθρωποι που ζουν σε αναδυόμενες οικονομίες βγήκαν από τη φτώχεια λόγω της ανόδου της τεχνολογίας. Θα μπορούσε αυτό να σημαίνει ότι το Διαδίκτυο των Πραγμάτων βοηθά τις χώρες του τρίτου κόσμου να ανταγωνιστούν τον δυτικό κόσμο; Αυτό μπορεί να δημιουργήσει ένα πιο ισότιμο παγκόσμιο πεδίο ανταγωνισμού, προς όφελός μας ως καταναλωτές με πιο ανταγωνιστικές τιμές και καινοτόμα προϊόντα.
Το Διαδίκτυο των Πραγμάτων μπορεί να εφαρμοστεί στην Έξυπνη Πόλη για τη δημιουργία καλύτερης ποιότητας ζωής για τους πολίτες. Η μεγάλη ευθύνη είναι να διασφαλίσουμε ότι όλοι χρησιμοποιούμε την τεχνολογία για να βελτιώσουμε τον εαυτό μας και τον κόσμο μας. Διαφορετικά, η τεχνολογία θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για την περαιτέρω παγκόσμια ανισότητα και να καταλήξει να προκαλέσει περισσότερη απομόνωση παρά συνδεσιμότητα. Ήρθε η ώρα να κοιτάξουμε ψηλά από τις οθόνες μας και να εργαστούμε με την τεχνολογία και ο ένας με τον άλλον για να διατηρήσουμε την ισορροπία ή να διακινδυνεύσουμε το μέλλον μας να διαμορφωθεί από την τεχνητή νοημοσύνη.
