Το καλτ στον ελληνικό κινηματογράφο έχει τιμηθεί έντονα.

Το παράνομο σεξ, η δίψα για γρήγορο πλουτισμό που μπορεί να φτάσει στο έγκλημα, το διάστημα, το κοινωνικό περιθώριο έδωσαν ιδέες για ταινίες που ξεπερνούν κάθε αλήθεια της ζωής και ακουμπούν με ανεπανάληπτη καλλιτεχνική γραφικότητα την υπερβολή. Διαλέξαμε τέσσερα έργα της πρόσφατης ελληνικής παραγωγής  που σέβονται το καλτ με το δικό τους στιλ.

Αναζήτησις (1972)

Η Αναζήτησις (1972) είναι ένα καλτ αριστούργημα του ελληνικού κινηματογράφου, χωρίς μπουζούκια, γεμάτη ηρωικές ερωτικές ατάκες και πλάνα που τονίζουν τις στάσεις του σώματος των ηθοποιών.

Η ταινία είναι μια life-style κινηματογραφημένη εξτραβαγκάντζα γυρισμένη στις καμπάνες του Αστέρα Βουλιαγμένης, στη Μύκονο, σε Βίλες στο Λαγονήσι, σε ακριβά γραφεία της Πλατείας Συντάγματος, στο Κολωνάκι.

Στα παραπάνω αξίζει να βάλουμε και την κα-τα-πλη-κτι-κή μουσική επένδυση του έργου που έγραψε ο μοναδικός Γιάννης Σπανός. Μιλάμε για ένα ποπ-ροκ ψυχεδελικό αριστούργημα. Το τραγούδι “Σ’ αναζητώ” (στοίχοι Αλέξης Αλεξόπουλος) ερμηνεύει η Μαρία Δημητριάδη.

Η Έλενα Χρυσού (Έλενα Ναθαναήλ), μια όμορφη και αργόσχολη κόρη εφοπλιστή επιδιώκει να γνωρίσει τον Θάνο Βεργή (Άγγελος Αντωνόπουλος), έναν μοναχικό άνδρα, πλούσιο και πολυάσχολο, με στόχο μια ερωτική περιπέτεια. Αρχίζει, έτσι, να τον παρακολουθεί καθημερινά, αφού νοικιάσει μια εξοχική καμπάνα στο Λαγονήσι, ακριβώς πλάι στη δική του και γίνεται μάρτυρας των ερωτικών του περιπτύξεων με πολλές διαφορετικές γυναίκες. Όλες τους είναι μοντέλα, σταλμένα από τη φίλη του Θάνου, τη Νατάσα, που είναι επικεφαλής ενός οίκου μόδας.

Για να πλησιάσει τον Θάνο, η Έλενα παρουσιάζεται σε ένα από τα μοντέλα, την Τζένη (Τασσώ Καβαδία), και λέγοντας πως είναι γραμματέας του Βεργή διώχνει την κοπέλα πηγαίνοντας η ίδια αντ’ αυτής στην καμπάνα του. Όταν ο Θάνος ζητά να τον επισκεφθεί ξανά η Τζένη, αποκαλύπτεται ότι εκείνη (η πραγματική Τζένη) είναι νεκρή από τροχαίο που έχει συμβεί στην περιοχή, αν και η αστυνομία υποπτεύεται δολοφονία.

Ο Βεργής, θεωρώντας την Έλενα ένα ακόμη κολ γκερλ, τη συσχετίζει με τον φόνο της Τζένης. Μέσα στο βαρύ κλίμα των ανακρίσεων για τον φόνο, η Έλενα εξαφανίζεται από τη ζωή του Θάνου ξαφνικά, αν και αυτός αρχίζει να συνδέεται όλο και πιο πολύ συναισθηματικά μαζί της. Τελικά η αστυνομία, μετά από αναζητήσεις, βρίσκει τον δολοφόνο της κοπέλας, που δεν είναι άλλος από τον σύζυγο του θύματος.

Αυτό, βέβαια, που δίνει μοναδικότητα στην ταινία δεν είναι η σεναριακή της βάση. Είναι οι αναρίθμητοι συμβολισμοί που κάνουν παρέλαση στα μάτια του θεατή με μοναδική -επαναλαμβάνουμε- τέρμα καλτ λογική. Η μοναξιά των πλούσιων, η ματαιότητα του έρωτα, το σεξ ως προϊόν, η ανασφάλεια, ο κοσμοπολιτισμός, η αστυνομία που θέλει να κάνει το καθήκον της με τατς ταξικής συνείδησης, η Μύκονος των Χίπηδων (όχι των κάγκουρων) που διασκεδάζουν στις 9 Μούσες, η προαγωγός που διακινεί την πραμάτεια της μέσα από ντεφιλέ μόδας.

Σκηνοθεσία: Ερρίκος Ανδρέου
Παίζουν: Άγγελος Αντωνόπουλος, Έλενα Ναθαναήλ, Βασίλης Ανδρονίδης, Ντίνος Καρύδης, Θόδωρος Έξαρχος, Τασσώ Καββαδία, Νίκος Κάπιος, Νίκος Βανδώρος, Μαργαρίτα Γεράρδου, Ανθή Γούναρη
Σενάριο: Κλέαρχος Κονιτσιώτης, Αχιλλέας Αυγερίου
Φωτογραφία: Παύλος Φιλίππου
Μουσική: Γιάννης Σπανός
Παραγωγή: Κλέαρχος Κονιτσιώτης.

Η Επίθεση του Γιγαντιαίου Μουσακά (1999)

Και να μια ταινία του ελληνικού κινηματογράφου που δεν θέλει να πει τίποτα και γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο λέει τόσα πολλά. Η Επίθεση του Γιγαντιαίου Μουσακά του Πάνου Κούτρα – παραγωγής 1999 – μας ξεναγεί στη μελωδία του Κιτς με έντονες δώσεις Sci-Fi, γλυκαίνοντας τα μάτια μας με στιγμές που μπλέκουν το μελόδραμα με τη ματαιοδοξία, τη νεοελληνική φιλοδοξία με το λαϊκό ρομάντζο.

Σύνοψη
Ο Άρης, ο γιος του υπουργού Αντώνη Μπουντάλα και της Τζόυ, παίρνει ένα πιάτο με μουσακά για να το δώσει στον σκύλο του. Τότε, ένας ιπτάμενος δίσκος που περνά εκείνη τη στιγμή από πάνω, ακτινοβολεί πάνω στο πιάτο και κάνει το κομμάτι του μουσακά τεράστιο, καθιστώντας το επικίνδυνο για τους κατοίκους της Αθήνας.

Το γεγονός αυτό τρομοκρατεί τους Αθηναίους και η ιστορία επικεντρώνεται στον μελετητή ουράνιων σωμάτων Αλέξη Αλεξίου, στην drag queen Τάρα και στην οικογένεια Μπουντάλα. Καθ’ όλη τη διάρκεια της επίθεσης του γιγαντιαίου μουσακά στην πόλη, οι δημοσιογράφοι κρατούν ενήμερους τους πολίτες και κυρίως η παρουσιάστρια Αλέκα Σπάη και η ρεπόρτερ Εύη Μπέη.

Εν τέλει, το πρόβλημα λύνεται και ο μουσακάς παύει να είναι απειλή για την Αθήνα. Στο τέλος, η Τζόυ ζητά από τον ιπτάμενο δίσκο να την πάρει μαζί της, ο Αλέξης και η Τάρα ερωτεύονται και ο μικρός Άρης ανακαλύπτει την κλίση του στο μακιγιάζ.

Η Eπίθεση του Γιγαντιαίου Μουσακά είναι ελληνική κωμική-φανταστική ταινία παραγωγής του 1999, σε σκηνοθεσία και σενάριο Πάνου Κούτρα. Στην ταινία σατιρίζονται η καταστροφολαγνεία των δελτίων ειδήσεων και η επιρροή τους στους τηλεθεατές, η παραδοσιακή ελληνική οικογένεια και οι ταινίες επιστημονικής φαντασίας. Πρόκειται για την πρώτη ταινία του σκηνοθέτη, στην οποία έχει μικρή συμμετοχή και ο ίδιος.

Σκηνοθεσία: Πάνος Κούτρας
Πρωταγωνιστούν: Χρήστος Μάντακας, Γιάννης Αγγελάκης, Θέμις Μπαζάκα, Μύριαμ Βούρου, Ρουμπίνη Βασιλακοπούλου

Το Αγκίστρι (1976)

Ένα ερωτικό θρίλερ. Ένας καλτ μύθος. Ντουμπλαρισμένοι διάλογοι. Όμορφα κορμιά. Υπέροχη μουσική που εκπέμπει αγωνία. Ακριβά αυτοκίνητα. Ένα έγκλημα. Ας μην το ταλαιπωρούμε άλλο. Κατά μία έννοια η ταινία Το Αγκίστρι (1976)  είναι μια ηρωική στιγμή του ελληνικού κινηματογράφου.  

Η πρωταγωνίστρια του έργου Barbara Bouchet -μια πανέμορφη γυναίκα- υποδύεται την Ηρώ. Μια αφόρητα πλούσια σύζυγο που μπλοκαρισμένη στα αδιέξοδα του γάμου της με πανίσχυρο μεγιστάνα ψάχνει τον έρωτα στον Νίκο. Ένα playboy που θέλει να πιάσει την καλή.

Οι δύο εραστές σχεδιάζουν να σκοτώσουν τον Κώστα και πιστεύουν ότι η ευκαιρία παρουσιάζεται κατά τη διάρκεια ενός ιστιοπλοϊκού αγώνα πιστεύοντας ότι το έγκλημα μπορεί να θεωρηθεί ως ατύχημα.

Το Αγκίστρι είναι γυρισμένο στον Σαρωνικό. Η σκηνοθεσία ανήκει στον Ερρίκο Ανδρέου. Η παραγωγή είναι του Κλέαρχου Κονιτσιώτη. Τη μουσική έγραψε ο Γιώργος Χατζηνάσιος.

Το Αγκίστρι είναι πλημμυρισμένο από ηρωικούς διαλόγους, καλογυρισμένες ερωτικές σκηνές, η δράση περισσεύει σχεδόν σε όλη τη διάρκεια της ταινίας.

Σκηνοθεσία: Ερρίκος Ανδρέου
Σενάριο: Κλέαρχος Κονιτσιώτης, Ερρίκος Ανδρέου, Πάνος Κοντέλλης
Μουσική: Γιώργος Χατζηνάσιος
Παραγωγός: Κλέαρχος Κονιτσιώτης
Δ/νση Φωτογραφίας: Άρης Σταύρου
Μοντάζ: Βασίλης Συρόπουλος
Παραγωγή: EKK
Παίζουν: Gunther Stoll, Barbara Bouchet, Bob Behling, Σοφία Ρούμπου, Γιώργος Κυρίτσης, Ντίνος Καρύδης, Γιώργος Βουκελάτος, Jessica Dublin

Ο Χαμένος Θησαυρός του Χουρσίτ Πασά (1995)

Τα «καλτ» μακροβούτια του Σταύρου Τσιώλη στη Νεοελληνική συνείδηση είχαν ως αποτέλεσμα την παραγωγή ταινιών  που διακωμωδούσαν την άγρια φάρα μας.

Ο Χαμένος Θησαυρός του Χουρσίτ Πασά (1995) είναι μια κωμωδία που περιγράφει τους μικροτυχοδιωκτισμούς του εθνικού εαυτού μας. Αυτή η ταινία είναι μια τίμια, όσο δεν πάει άλλο, αναπαράσταση της ανάγκης μας να πιστέψουμε σε παραμύθια με χάπι – εντ.

Ο Χαμένος Θησαυρός του Χουρσίτ Πασά – Η πλοκή

Στις 29 Ιανουαρίου του 1993 δραπέτευσαν από τις φυλακές Κορυδαλλού ογδόντα κατάδικοι.

Όλα άρχισαν όταν ο Βασίλης, δραπετεύοντας για να συναντήσει την αγαπημένη του στην Αμαλιάδα, ξέχασε την πόρτα της φυλακής ανοιχτή. Σιγά σιγά το δρόμο προς την ελευθερία βρήκαν άλλοι εβδομήντα εννέα.

Η ταινία παρακολουθεί τους έντεκα από αυτούς, οι οποίοι καταφεύγουν στην Πελοπόννησο, για να αναζητήσουν το χαμένο θησαυρό του στρατηγού Χουρσίτ Πασά.

Η αναζήτηση του θησαυρού γίνεται αιτία διχασμού, συγκρούσεων και χωρισμών.

Βραβεία – Διακρίσεις: Βραβείο Καλύτερης Ταινίας (Πανελλήνια Ένωση Κριτικών Κινηματογράφου 1995), Κρατικά Βραβεία Ποιότητας Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης 1995: Διάκριση Ποιότητας Ταινίας.

Σκηνοθεσία: Σταύρος Τσιώλης Πρωταγωνιστούν «οι δραπέτες»: Μάκης Κοντιζάς, Μήτσος Καραμήτζος, Αργύρης Μπακιρτζής, Χάρης Μιχαλογιαννάκης, Πέτρος Καλογερόπουλος, Δήμος Καμποτιάτης, Γιώργης Παναγιωταράκος, Αλέκος Βαρανάκης, Παναγιώτης Μαρματζάκος, Τάκης Μόσχος, Τάκης Πανταβός

Μαζί τους οι γυναίκες: Λίνα Κοσσυφίδου, Βαλεντίνα Παπαδημητρακάκη, Άννα Τσουκαλά, Μαρία Παμπούκη, Βάσα Σταγοπούλου, Κατερίνα Τσιώλη, Λούλα Μαυροειδή

Οι στρατηγοί: Μιχάλης Γιαννάτος, Γιάννης Καλτσίδης
 
Οι λαϊκοί μουσικοί: Κώστας Μπέκος, Δημήτρης Μπέκος, Θανάσης Χαλιλόπουλος, Ηλίας Σαλέας, Νίκος Μπέκος, Παναγιώτης Μαρματζάκος
 
Σενάριο: Σταύρος Τσιώλης, Χρήστος Βακαλόπουλος
Συνεργάστηκε ο Γιώργος Τζιώτζιος
Οργάνωση Παραγωγής: Χρήστος Στρίκος, Γιώργης Παναγιωταράκος, Χάρης Μιχαλογιαννάκης
Διεύθυνση Παραγωγής: Δώρα Μασκλαβάνου
Ήχος: Μαρίνος Αθανασόπουλος
Σύνθεση Ήχου: Κώστας Βαρυμπομπιώτης
Μοντάζ: Κώστας Ιορδανίδης
Διεύθυνση φωτογραφίας: Βασίλης Καψούρος