Ο Κώστας Μπακογιάννης αυτοσυστήνεται ως πετυχημένος πρώην Δήμαρχος Καρπενησίου, πετυχημένος Περιφερειάρχης Στερεάς Ελλάδας, πετυχημένος Δήμαρχος Αθήνας.
Αυτοπαρουσιάζεται ως κολλημένος με την “προσφορά”. Τον κύριο λόγο, δηλαδή, που τον σπρώχνει να θέσει εαυτόν στη διάθεση των Αθηναίων ψηφοφόρων αναζητώντας δεύτερη θητεία Δημάρχου στην πόλη τους.
Πριν ασχοληθεί με τα κοινά, ο Κώστας Μπακογιάννης σπούδαζε εκτός Ελλάδας, υπηρέτησε τον ΕΣ ως αλεξιπτωτιστής, απασχολούσε τις κοσμικές στήλες.
Ο Κώστας Μπακογιάννης προβάλλεται, ως ανεξάρτητη μονάδα πολιτικής μέτρησης. Στην πραγματικότητα δεν είναι παρά το remix μιας οικογενειακής παράδοσης στην πολιτική. Ο θείος του είναι πρωθυπουργός, ο παππούς του υπήρξε πρωθυπουργός, η μητέρα του είναι βουλεύτρια, εκείνος θέλει να παραμείνει Δήμαρχος Αθηναίων.
Στη διάρκεια της θητείας Μπακογιάννη είδαμε πολλά. Ο μεγάλος Περίπατος, πριν μπει σε εφαρμογή, ανακηρύχθηκε ως το εμβληματικό πρότζεκτ που θα άλλαζε την Αθήνα. Με λογική κλειδοκράτορα της πόλης ο Δήμαρχος της Αθήνας αποφάσιζε χωρίς να δίνει λόγο σε κανέναν γύρω από το τι θα γίνει στην πόλη. Μάλιστα, αρχικά – σε ό,τι αφορά τον Μεγάλο Περίπατο- ανακοίνωνε πως θ’ ακολουθήσει τη μελέτη, εκπονημένη για τον συγκεκριμένο σκοπό, του ΕΜΠ. Θυμάστε; Όταν οι πρώτες αντιδράσεις γύρω από το μεγαλόπνοο πρότζεκτ ακούστηκαν ο δήμαρχος είχε μια πάγια τακτική. Να ρίχνει το αισθητικό βάρος μιας “αναίσθητης” αλλαγής του αθηναϊκού κέντρου στην περίφημη μελέτη του ΕΜΠ.
“Η πιλοτική εφαρμογή του Μεγάλου Περιπάτου, επιτρέπει στην επιστημονική ομάδα του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, που κατήρτισε τη συνολική μελέτη, να καταγράφει και να αξιολογεί καθημερινά όλες τις διαστάσεις του έργου και τις δυνατότητες που δίνει στην πόλη να αποκτήσει την ισορροπία μετακίνησης μεταξύ πεζών, ποδηλατών, οδηγών και επιβατών.” Απόσπασμα από Δελτίο Τύπου του Δήμου Αθήνας.
Ο Κώστας Μπακογιάννης έχει δηλώσει: “Δεν πιστεύουμε πως η Αθήνα είναι το νέο Βερολίνο. Δεν είναι και δεν χρειάζεται να γίνει.” απαντώντας ερώτηση για το αν: “Η Αθήνα έχει την πολιτιστική ζωή που της αξίζει;” Πού γελάνε; Αν έλεγαν σε έναν κάτοικο Παρισίων “το Παρίσι δεν είναι το νέο Δουβλίνο”, πώς θα ένιωθε; Αν έλεγαν σε κάτοικο Βερολίνου πως “το Βερολίνο είναι η νέα Αθήνα”, τι θα συμπέραινε; Η ανάγκη σύγκρισης της Αθήνας με μια άλλη πρωτεύουσα τι δηλώνει;
Στο υλικό της πρώτης του προεκλογικής καμπάνιας ο Κώστας Μπακογιάννης είχε κρυφτεί πίσω ή γύρω από τους νοικοκυραίους της πόλης δηλώνοντας πως θα καθαρίσει το Άβατο των Εξαρχείων. Όσοι βλέπαμε, πριν τη δική του έλευση, στην πλατεία Εξαρχείων τουρίστες μεσαίου εισοδήματος να παραγγέλνουν ομελέτες και φυσικούς χυμούς, είχαμε πάρει το μήνυμα. Τα Εξάρχεια δεν ήταν το άβατο που εμπορεύονταν οι πολιτικάντηδες των Αθηνών. Ούτε ποτέ ήταν….
Τα πρώτα Χριστούγεννα με τον Κώστα Μπακογιάννη ως δήμαρχο Αθήνας βαρεθήκαμε να κοιτάμε ψηλά. Δεν ήταν η ομορφιά του έναστρου ουρανού, ήταν η επιλογή του να αναθέσει σε ιδιώτες, άρα και φορεμένο γούστο, τον στολισμό σημαντικών δρόμων της πόλης.
Εκείνος, τότε, με τη βουκολική κορμοστασιά που τον διακρίνει δήλωνε περήφανος για την επιτυχία του. Εμείς, σε δρόμους όπως η Πανεπιστημίου, νιώθαμε λες και ζούσαμε σε άλλη διάσταση. Ο κεντρικός δρόμος της Αθήνας ήταν φωτισμένος σαν το Moon Cresta, βιντεοπαιχνίδι της δεκαετίας του 1980 όπου άλιεν κυνηγούσαν, χαμένα διαστημόπλοια.
Την πρωτοχρονιά του 2021 ο ίδιος άνθρωπος, ναι μιλάμε για εκείνον που νιώθει περήφανος για το έργο του: «Μεγάλος Περίπατος», έκανε come – back αρχοντοχωριατισμού και έκλεισε με τον παρά του Δήμου τον Σάκη Ρουβά για να εμφανιστεί στο πάρκινγκ του Θεάτρου Λυκαβηττού.
Η αμοιβή του Σάκη, της νανουρίστρας της “αγράμματης” ελληνικής ελίτ και της υπόλοιπης παραγωγής, έφτασε τα 215.000 ευρώ. Ο Κώστας Μπακογιάννης ξεπέρασε και αυτό τον σκόπελο αντίρρησης που υψώθηκε ονομάζοντας τους διαφωνούντες της επιλογές του “μίζερους”. Πληρώσαμε το Σάκη όσο, λέμε τώρα, τους U2 αλλά δεν κολλάμε σε λεπτομέρειες.
Ο Δήμαρχος της Αθήνας άλλωστε έχει δηλώσει πως το μάθημα δεν θα του γίνει πάθημα.
