Baby Reindeer – Το ψυχολογικό δράμα του Netflix που πρέπει να δεις εδώ και τώρα (σοβαρά το λέμε)
Baby Reindeer – Έχεις βρεθεί στην όχθη της εμμονής, του εξαντλητικού stalking; Έχεις υπάρξει θύμα; Έχεις υπάρξει θύτης; Βλέποντας την καταπληκτική, τέρμα ρεαλιστική, σειρά που προβάλλει το Netflix ανακαλύπτεις πως η ανθρώπινη νοσηρότητα κάνει διαρκώς updates -όπως κάνουν και οι τρόποι επικοινωνίας μας ή η αντίληψη μας για το σεξ και τα φύλα.
Το Baby Reindeer δεν έχει φαντεζί καστ. Κανένα τεχνικό εφέ δεν έρχεται να πασαλείψει την ανάγκη του εντυπωσιασμού που πρέπει -έτσι και αλλιώς- να θερίσει σε μια τυπική Netflix σειρά ο θεατής.
Μάντεψε τι; Στο Baby Reindeer, στη σειρά πρωταγωνιστεί, ο σεναριογράφος της, ο Σκοτσέζος ηθοποιός Ρίτσαρντ Γκαντ (Richard Gadd). Στα 7 επεισόδια μοναδικό σκηνικό είναι η σχέση που θεμελιώνει ένας stalker με το θύμα του και -κυρίως- η σχέση εξάρτησης που μπορεί να αναπτυχθεί ανάμεσα τους.
Στο Baby Reindeer «Μωρό Ταρανδάκι» όλα ξεκινούν με ένα κερασμένο τσάι σε μια λονδρέζικη παμπ. Η Μάρθα, που ερμηνεύει μοναδικά η Τζέσικα Γκάνινγκ, ζητά από τον μπάρμαν Ντόνι (Ρίτσαρντ Γκαντ) ένα φλιτζάνι τσάι. Δεν έχει να το πληρώσει, ο μπάρμαν της το κερνά. Σε μια επίδοξη ψεύτικης ισχύος η Μάρθα του δείχνει τις επαφές του τηλεφώνου της. Ανάμεσα στα ονόματα που προβάλλονται είναι εκείνα πολιτικών, δύο πρωθυπουργών της Βρετανίας. Από εκείνη τη στιγμή, του κερασμένου τσαγιού – η ζωή του Ντόνι αλλάζει. Γίνεται αντικείμενο της σφοδρής μανίας της stalker του. Οι επιθυμίες της Μάρθα είναι ανορίωτες. Σχετίζεται, αυτόκλητα, με το περιβάλλον του. Η διακριτικότητα, η αξιοπρέπεια εξαφανίζονται. Υπάρχει μόνο εκείνος και η υποταγή του στις επιθυμίες της.
Το Baby Reindeer είναι μια αφήγηση ενός πονεμένου, ψυχικά ευνουχισμένου άνδρα που επιμένει να αναζητά καριέρα stand up κωμικού συναντώντας την καλλιτεχνική αποτυχία σε κάθε απέλπιδη απόπειρα να κάνει τους άλλους να γελάσουν με τα αστεία του.
Η Μάρθα είναι μια καταδικασμένη stalker. O Ντόνι δεν είναι το πρώτο της θύμα. Οι αρχές γνωρίζουν τη δράση της. Κυκλοφορεί ελεύθερη. Έχει σπουδάσει δικηγόρος. Έχει πάρει πτυχίο Νομικής σχολής με άριστα. Αφιερώνει όλη τη μέρα της στην παρακολούθηση (ηλεκτρονική ή δια ζώσης) του θύματός της. Είναι υπέρβαρη. Ζει παρακολουθώντας, συχνά σαδίζοντας του ανθρώπινους στόχους της.
Κάποιος θα μπορούσε ν’ αναρωτηθεί αν αυτή η εμφανισιακά ευάλωτη γυναίκα μπορεί να διαλύσει τις ζωές των άλλων; Μπορεί!
Στις κρίσεις του άκρατου ναρκισσισμού της η αλαζονεία που προβάλλει απέναντι σε θεσμούς, στη διακριτικότητα, στις ανάγκες των άλλων είναι αμέτρητη.
Ο Γκαντ στη σειρά που έγραψε μας απλώνει μια τεράστια ψυχαναλυτική συνεδρία από τη μεριά του θεραπευόμενου.
Στην πραγματική του ζωή, για τέσσερα χρόνια ήταν ένα θύμα καταδίωξης της γυναίκας που τον αποκαλούσε Baby Reindeer «Μωρό Τάρανδάκι». Τον ακολουθούσε συνεχώς στα comedy κλαμπ που εμφανιζόταν, γνώριζε τα πάντα γύρω από εκείνον. Τα σπίτια που έμενε, τους ανθρώπους που σχετίζονταν μαζί του. Στη διάρκεια της εξαρτητικής τους σχέσης ο Γκαντ έλαβε από τη stalker του 41.071 μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, 350 ώρες ηχητικών μηνυμάτων στο τηλέφωνο του, 744 tweets, 46 μηνύματα στο Facebook και 106 σελίδες επιστολών.
Με βάση την εμπειρία του, ο Γκαντ δήλωσε πως ήθελε να δημιουργήσει μια σειρά όπου θα μπορούσε να αφηγηθεί την ιστορία του προβάλλοντας, την ουσία της σχέση που διαμόρφωσε – έστω και ως θύμα- με τη stalker του. Το περιβάλλον της γνωριμία τους και η εξέλιξη της έχει τις ρίζες στην ψυχική ασθένεια και αυτό είναι κάτι που ο δημιουργός του Baby Reindeer «Μωρό Τάρανδάκι» αποθεώνει.
O Γκαντ τολμηρά απεικονίζει την ουσία της ευαλωτότητας του ήρωα αγγίζοντας παράλληλα και το δύσκολο ζήτημα της σεξουαλικής κακοποίησης, του τραύματος που αυτή συνεπάγεται, καθώς και του χάους που επιφέρει τόσο στην εικόνα εαυτού του κακοποιημένου όσο και στις σχέσεις του με τους άλλους.
Ο πρωταγωνιστής με την εύθραστη ψυχοσύνθεση γίνεται διαδοχικά θύμα ενός κακοποιητή και μιας ερωτομανούς μοναχικής γυναίκας, η οποία μπορεί να διακρίνει το τραύμα του και πάνω σε αυτό να χτίσει μεθοδικά και μελετημένα το οικοδόμημα της παρενόχλησης και της επίμονης παρακολούθησης καταλήγοντας τελικά στην ωμή λεκτική, σωματική και ψυχολογική βία.
Το τελευταίο επεισόδιο της σειράς είναι ένα σχεδόν ψυχαναλυτικό σχόλιο πάνω στον φαύλο κύκλο της κακοποίησης, του δυσδιάκριτου ορίου μεταξύ θύτη και θύματος και της αναπάντεχης μεταξύ τους ταύτισης.
