Ανατομία μιας πτώσης  – Μια ταινία που δεν πρέπει να χάσετε και προβάλλεται στα θερινά σινεμά. Η σκηνοθέτις Ζυστίν Τριέ υψώνει το δάχτυλο της καταγγελίας. Η ταινία της Ανατομία μιας πτώσης πήρε “Χρυσό Φοίνικα” στο Φεστιβάλ των Καννών. Ένα γεγονός με σημασία. Το συγκεκριμένο φεστιβάλ βραβεύει για τρίτη (μόλις) φορά στην ιστορία του γυναίκα δημιουργό.

Ανατομία μιας πτώσης – Υποδειγματική ταινία διερεύνησης της ανθρώπινης ψυχολογικής αβύσσου που περικλείει ο ανθρώπινος ψυχισμός.

Ανατομία μιας πτώσης. Φιλμ που το σενάριό του διεισδύει ως νυστέρι στον σκοτεινό κόσμο των ηρώων του. Μια κινηματογραφική παραγωγή που αφήνοντας πίσω  της χολιγουντιανά μπλόκμπαστερς  -κατευθυνόμενα τα πιο πολλά- ξεχωρίζει ζηλευτά ανάμεσα στις ταινίες που είδαμε το 2023 και καμία άλλη δεν συναγωνίζεται δίπλα της. 

 Το στόρι της περιγράφει τον τελευταίο χρόνο της Σάντρας, μιας Γερμανίδας συγγραφέως, του Γάλλου συζύγου της Σάμουελ και του εντεκάχρονου γιου τους Ντάνιελ που ζουν σε μια απομακρυσμένη πόλη στις γαλλικές Άλπεις.

Όταν ο Σάμουελ βρίσκεται νεκρός στο χιόνι, έξω από το σαλέ τους, η αστυνομία αναρωτιέται αν αυτοκτόνησε ή σκοτώθηκε. Η αιτία θανάτου μένει αδιευκρίνιστη και η Σάντρα θεωρείται η κύρια ύποπτη.

Σιγά σιγά η δίκη ξεπερνάει τη διερεύνηση των συνθηκών του θανάτου του Σάμουελ και μετατρέπεται σε ένα ψυχολογικό ταξίδι στα βάθη της συγκρουσιακής σχέσης του ζευγαριού. Σε αυτό το χιτσκοκικό θρίλερ, η Ζιστίν Τριέ (Sibyl, In Bed With Victoria) δημιουργεί μια περίπλοκη και συναρπαστική ηρωίδα, αμφισβητώντας τις κοινές πεποιθήσεις για τις σχέσεις και την αλήθεια.

Το Φεστιβάλ Καννών, συνεχίζοντας να είναι το Νο1 φεστιβάλ της υφηλίου που ξέρει τι θα πει σπουδαίο σινεμά, έδωσε το 2023 στη ταινία της Ζιστίν Τριέ τον Χρυσό Φοίνικα. Η ταινία της καταχειροκροτήθηκε στην κατάμεστη αίθουσα και εισέπραξε τις καλύτερες κριτικές, αλλά και το μεγαλύτερο βραβείο του.

Παραλαμβάνοντας τον Χρυσό Φοίνικα της, η Τριέ κατήγγειλε έντονα τον τρόπο με τον οποίο η γαλλική κυβέρνηση “απέρριψε με τρόπο σοκαριστικό” το κίνημα κατά της μεταρρύθμισης του συνταξιοδοτικού συστήματος.

“Αυτό το σχήμα αυταρχικής εξουσίας, ολοένα και περισσότερο χωρίς αναστολές, ξεσπά σε αρκετούς τομείς”, πρόσθεσε, εκτιμώντας ότι η εξουσία επιδίωκε επίσης να “σπάσει την πολιτιστική εξαίρεση χωρίς την οποία (η Τριέ) δεν θα ήταν στις Κάννες σήμερα”.

Ζιστίν Τριέ

Σκηνοθεσία: Ζιστίν Τριέ
Με τους Σάντρα Ούλερ, Σαμουέλ Τεΐς