«Η άγρια αχλαδιά» του 64χρονου  Τούρκου σκηνοθέτη Νουρί Μπιλγκέ Τσεϊλάν είναι μια από τις καλύτερες δραματικές ταινίες που γυρίστηκαν το 2018. Κι αν λίγο σας κουράσει η διάρκεια της ταινίας, κάντε υπομονή γιατί σας περιμένει ένα φινάλε που θα σας απογειώσει και θα ανταμείψει. Το έργο έπαιξε την Τετάρτη 10 Ιανουαρίου η ΕΡΤ3 και πια μπορείτε να το δείτε μέσα από το Ertflix – ΕΔΩ

Τις καταβολές μας ψάχνει να βρει ο Τσεϊλάν στην πολυεπίπεδη «Η άγρια αχλαδιά» συνεχίζοντας την προβληματική των προηγούμενων ταινιών του «Κάποτε στην Ανατολία», «Τρεις πίθηκοι». Κι αφού το μήλο κάτω από τη μηλιά πέφτει, δημιουργεί ένα συνειδησιακό και με υπαρξιακές αγωνίες δράμα για το «από πού κρατάει η σκούφια μας» που διαγωνίστηκε στο φετινό Φεστιβάλ των Καννών και ήταν η επίσημη πρόταση της Τουρκίας στα Όσκαρ του 2019.

Αν Η άγρια αχλαδιά είχε αποφύγει κάποιες ενδιάμεσες – φλύαρες και περιττές – κοινωνικό-πολιτικό-θρησκευτικές αναλύσεις, το φιλμ θα μπορούσε να χαρακτηριστεί σαν ένα μελαγχολικό πορτρέτο της σύγχρονης Τουρκίας, των βαθιά ριζωμένων νοοτροπιών και των δύσκαμπτων κανόνων που διατρέχουν την κοινωνία της ενώ σκάβει να βρει τις αυθεντικές ρίζες των σκεπτόμενων πολιτών της δημιουργώντας στο φινάλε μια υπαρξιακή  ελεγεία για την ανθρώπινη μοίρα…

 

Στην ταινία ήρωας μας είναι νεαρός Σινάν που επιστρέφει απρόθυμα μετά τις σπουδές του στο χωριό που μεγάλωσε και στο σπίτι των γονιών του. Εκεί φιλοδοξώνει να αποφασίσει τι θα κάνει με το μέλλον του και να προσπαθήσει να εκδώσει το πρώτο του βιβλίο. Καθώς οι μέρες περνούν, ο Σινάν περιπλανιέται στον σχεδόν ασφυκτικό μικρόκοσμο του χωριού του, συναντά συγγενείς και φίλους και σιγά-σιγά συνειδητοποιεί τόσο την αντιπάθειά του για το μέρος που τον περιβάλλει όσο και για τον πατέρα του – έναν ανεύθυνο καθηγητή και οικογενειάρχη, πνιγμένο στα χρέη και με αδυναμία στον τζόγο.

Σκηνοθεσία: Νουρί Μπιλγκέ Τσεϊλάν
Παίζουν: Ντογκού Ντεμιρκόλ, Μουράτ Σεμσίρ, Χαζάρ Εργκουκλού