Ο Κώστας Ταχτσής ήταν ποιητής και συγγραφέας της πρώτης μεταπολεμικής γενιάς μ’ ένα ιδιαίτερο ύφος γραφής.
Το μυθιστόρημά «Το τρίτο στεφάνι», που ήταν και το μοναδικό, ουσιαστικά σφράγισε την ελληνική λογοτεχνία – το οποίο και εξέδωσε με δικά του έξοδα – καθιερώθηκε ως ένας από τους καλύτερους πεζογράφους της γενιάς του. Στον χώρο της ποίησης πρωτοεμφανίστηκε κάνοντας ντεμπούτο κατά το 1950 με τις ποιητικές συλλογές «Ποιήματα» και «Μικρά ποιήματα».
Στα έργα του ο Κώστας Ταχτσής πολύ συχνά κάνει αναφορές στην ομοφυλοφιλία του, την οποία ο ίδιος άλλοτε την αποδεχόταν κι άλλοτε τη θεωρούσε σαν μόνιμη κατάρα. Σε μια συνέντευξή του στο περιοδικό «Κράξιμο» είχε πει: «Ο ομοφυλόφιλος έρωτας έχει μια ποιητικότητα, αν θέλεις, ακριβώς επειδή δεν οδηγεί πουθενά. Έχει μια τραγική διάσταση. Ακριβώς γιατί ούτε παιδί γεννιέται ούτε η κοινωνία πρόκειται ποτέ να τον αναγνωρίσει», γι’ αυτό και κατά τη Μεταπολίτευση ο ίδιος πάλεψε έντονα για τα δικαιώματα των ομοφυλοφίλων, ενώ παράλληλα εκδιδόταν ως τραβεστί.
Δυστυχώς έφυγε από τη ζωή πολύ νωρίς έχοντας άδοξο τέλος κι έναν αδιευκρίνιστο θάνατο μέχρι και σήμερα, καθώς βρέθηκε δολοφονημένος στο σπίτι του στον Κολωνό.
Ο Κώστας Ταχτσής γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη (8 Οκτωβρίου 1927) και πέθανε -δολοφονημένος- στην Αθήνα στις 25 Αυγούστου 1988.
Η γλώσσα του Κώστα Ταχτσή στο «Τρίτο Στεφάνι» του, φαινομενικά απλή και προσιτή, αποτελεί ίσως την πιο δυσεπίλυτη συνθήκη που έχει να αντιμετωπίσει, όποιος επιχειρήσει την δραματουργική απόδοση του έργου. Γιατί ο Κώστας Ταχτσής έχει καταφέρει να εμβολίσει μέσα στον γλωσσικό κώδικα του τον ρου της ελληνικής κοινωνίας του πρώτου μισού του 20ου αιώνα.
Κι ενώ οι ιστορίες και οι ζωές της Εκάβης και της Νίνας, είναι προσωπικά λευκώματα αναμνήσεων, μέσα από τον λόγο του συγγραφέα αποκτούν πανελλήνια και ιστορική διάσταση. Ίσως και να μην ήταν στις προθέσεις του συγγραφέα, ωστόσο «Το τρίτο στεφάνι» αποτελεί μια κοινωνική καταγραφή της «μικρομεσαίας» τάξης στην Ελλάδα, όρος που γεννήθηκε την περίοδο ανάπτυξης του φασισμού μέσα στους πύρινους λόγους του Χίτλερ για να κατονομάσει κομψευόμενα τους μικροαστούς και να τους χαρίσει απλόχερα για πρώτη φορά στην ιστορία πολιτική υπόσταση.
Το τέλος του συγγραφέα
Το απόγευμα του Σαββάτου, 27 Αυγούστου 1988, ο Κώστας Ταχτσής βρέθηκε νεκρός από την αδερφή του, στο σπίτι του στην οδό Τυρνάβου 26, στον Κολωνό.
Η ιατροδικαστική εξέταση αποφάνθηκε ότι είχε πέσει θύμα στραγγαλισμού πριν από περίπου 36 ώρες.
Παρά τη δημοσιότητα που πήρε το θέμα και τις έρευνες της Αστυνομίας, τόσο στον κύκλο των γνωστών του όσο και στο περιβάλλον των εκδιδόμενων στο οποίο ανήκε, δεν έγινε δυνατόν να βρεθεί ο δράστης και η υπόθεση μπήκε στο αρχείο.
Μια από τις εκδοχές γύρω από τη δολοφονία του Κώστα Ταχτσή λέει πως τον σκότωσε ο τελευταίος του πελάτης.
Στην έκθεση του ο ιατροδικαστής Χαράλαμπος Σταμούλης έγραψε πως ο Ταχτσής είχε στραγγαλίστηκε, χωρίς να προβάλλει αντίσταση. Κίνητρο της δολοφονίας δεν ήταν η ληστεία. Στο πορτοφόλι του Ταχτσή υπήρχαν χρήματα, δεν έλειπε αντικείμενο αξίας από το σπίτι του. Τα μόνα πράγματα που είχαν αφαιρεθεί -πιθανότατα από τον δολφόνο – ήταν ένας τηλεφωνητής και μια φωτογραφική μηχανή.
