Κριτική | «Κάπου περνούσε μια φωνή»: κοινωνώντας τον Λαπαθιώτη
Η γνωριμία, το σμίξιμο, το φιλί, η αγκαλιά, η αδημονία για τη συνάντηση, η κάβλα αλλά και ο αποχωρισμός, η απόρριψη, το φευγαλέο της στιγμής, το πρόσκαιρο της νύχτας, όλα παίρνουν σάρκα και οστά σ΄ εκείνα τα πολύτιμα δάκρυα που σαν έπαθλο απονέμονται και κυλούν στα μάγουλα. Έπαθλο και τίμημα μαζί
Λυπήσου με, Θε μου, στο δρόμο που πήρα
Χωρίς, ως το τέλος, να ξέρω το πώς,
χωρίς να’ χω μάθει με μια τέτοια μοίρα,
ποιο κρίμα με δένει, και ποιος ο σκοπός
Ο Γιάννης Σκουρλέτης, ο Χρίστος Θεοδώρου, ο Ody Icons, αλλά κυρίως ο Ναπολέων Λαπαθιώτης, μας βάζουν σε μια περιπέτεια συγκίνησης με την παράστασή τους «Κάπου περνούσε μια φωνή» στο bijoux de kant HOOD art space.
Δώδεκα ποιήματα του «καταραμένου» ποιητή βγαίνουν από τα σκοτεινά σοκάκια της έμπνευσης και βρίσκουν το δρόμο της μελωδίας και της αρμονίας σε μια σύμπραξη πληρότητας και αρτιότητας.
Οι μουσικές του Χρίστου Θεοδώρου λυρικά ευαίσθητες υπακούν στο λαϊκό θυμικό των στίχων του Λαπαθιώτη και συνθέτουν έναν ιδιότυπα αυθεντικό θρήνο, αυτόν που χαρακτήριζε τον ποιητή μέσα από λέξεις, σιωπές και έννοιες που εξέφραζαν αυτήν την «αδυναμία» της ύπαρξής του.
Γιατί, ο Ναπολέων Λαπαθιώτης, ομοφυλόφιλος, κομμουνιστής και ναρκομανής, επιρρεπής σε ακολασίες και «διαφθορά», υποταγμένος ως εραστής, ανυψωμένος και επαναστάτης πολιτικά, ταπεινωμένος ως ύπαρξη, αντιλαμβανόταν τον θρήνο, σαν τη μόνη δυνατή διέξοδό του, ακόμα και στις στιγμές ευτυχίας του. Ο Λαπαθιώτης, θρηνεί για τον έρωτα, είτε τον έχει είτε όχι. Θρηνεί για τα πάθη του, την ίδια στιγμή που τα χαίρεται και τα απολαμβάνει. Την ίδια στιγμή που παραδίνεται ανυπεράσπιστος σε αυτά.
Ο Γιάννης Σκουρλέτης , με εικαστική σαγήνη (σκηνικά Κωνσταντίνος Σκουρλέτης, φωτοσκιάσεις Γιώργος Μαρουλάκος), δημιουργεί στενά, σκοτεινά σοκάκια αυτής της περιδιάβασης του ποιητή, με τον ΄Αγγελο-Έρωτα (μια προσομοίωση του αγάλματος «Έρωτας», του γλύπτη Γεωργίου Βρούτου που βρίσκεται στον «αμαρτωλό» κήπο του Ζαππείου) να τα επιβλέπει. Το ποιητικό πεδίο έχει πλέον δημιουργηθεί. Ο Αλέξανδρος Αβδελιώδης «κρυμμένος» από τα μάτια μας, εξακοντίζει στο πιάνο τις πρωτότυπες μελωδίες του Χρίστου Θεοδώρου και αποκαλύπτεται μόνο όταν παίρνει το πρόσωπο και το σώμα του πόθου, την ώρα που ο Ody Icons , σαν «θνητός που οφείλει να βρει ιαματικές μουσικές» (Ευριπίδης, «Μήδεια») μετουσιώνεται στον Ποιητή, παίρνοντας τη θέση του νυχτερινού περιπλανώμενου τροβαδούρου.
Η γνωριμία, το σμίξιμο, το φιλί, η αγκαλιά, η αδημονία για τη συνάντηση, η κάβλα αλλά και ο αποχωρισμός, η απόρριψη, το φευγαλέο της στιγμής, το πρόσκαιρο της νύχτας, όλα παίρνουν σάρκα και οστά σ΄ εκείνα τα πολύτιμα δάκρυα που σαν έπαθλο απονέμονται και κυλούν στα μάγουλα. Έπαθλο και τίμημα μαζί.
«Το παλιό μας το τραγούδι», «Βραδιάζει», «Το βράδυ που σ’ αγάπησα», «Ο παλιός μας έρωτας», «Στο κέντρο το νυχτερινό», «Επεισόδιο», «Langeur d’ amour – χάυνωση του έρωτα» «Κι έπινα μέσα απ’ τα χείλη σου», «Έχω ένα αηδόνι», «Εγώ ΄μαι τ’ άσπρο σύννεφο», «Μυστικό», είναι οι δώδεκα στιγμές που μας εισάγουν στο βασανιστικά σαγηνευτικό κόσμο του Λαπαθιώτη.
Με δεινό λυρισμό ο Ody Icons, με ερμηνευτική εσωτερικότητα και φωνητικούς χρωματισμούς, κρυστάλλινος και διαυγής, βήμα-βήμα αφήνεται στην ολοκλήρωση του συντετριμμένου ανθρώπου. Ενός ανθρώπου, που όσο τρομοκρατείται από τον Έρωτα, τόσο προκαλείται και προσκαλείται από Αυτόν. Του ανθρώπου που ενδίδει. Όχι από άγνοια, αλλά από λαχτάρα.
Η παράσταση «Κάπου περνούσε μια φωνή» από τον Γιάννη Σκουρλέτη παίζεται στο bijoux de kant HOOD art space (Πολυκλείτου 21, Μοναστηράκι) κάθε Σάββατο, Κυριακή & Δευτέρα στις 21:00. Εισιτήρια μπορείτε να προμηθευτείτε ΕΔΩ
Στίχοι: Ναπολέων Λαπαθιώτης
Μουσική: Χρίστος Θεοδώρου
Σκηνοθεσία: Γιάννης Σκουρλέτης
Σκηνογραφία: Κωνσταντίνος Σκουρλέτης
Φωτισμοί: Γιώργος Μαρουλάκος
Δραματουργική Επεξεργασία: Ασημένια Ευθυμίου
Κίνηση: Διονύσης Νικολόπουλος
Βοηθοί σκηνοθέτη: Αλίκη Πιτσινίγκου, Διονύσης Νικολόπουλος
Φωτογραφίες: Μαίρη Λεονάρδου
Video: Γιώργος Αποστολόπουλος
Graphics: Λένα Δελλαδέτσιμα
Οργάνωση παραγωγής: Γιώργος Παπαδάκης
Υπεύθυνοι επικοινωνίας: Μαριάννα Παπάκη, Νώντας Δουζίνας
Στο πιάνο ο Αλέξανδρος Αβδελιώδης
Ερμηνεύει ο Ody Icons
