Ξέρω ότι η φωνή έχει τη δύναμη αλλά η ορχηστρική μουσική μπορεί να ζωγραφίσει τα περισσότερα αφηρημένα αποσπάσματα και να μεταφέρει τη φαντασία μας σε άγνωστα μέρη. Πρωινό Κυριακής, έξω ψιλοβρέχει. Βάζω να ακούσω ξανά το «Esja», το ντεμπούτο άλμπουμ της Πολωνής συνθέτριας Hania Rani.
Το Esja κυκλοφόρησε το 2019 απ’ την Gondwana Records. Πρόκειται για ένα άλμπουμ που δεν περιλαμβάνει κανένα άλλο μουσικό όργανο εκτός από το πιάνο που παίζει η ίδια η Hania, με κάποιους παράπλευρους θορύβους που δημιουργούν μια οργανική αίσθηση. Το γενικό στυλ της είναι οι συγχορδίες που χρησιμοποιεί ως μοτίβα, προσθέτοντας μινιμαλιστικές μελωδίες στο βάθος.
Ακούω το “Sun” -ένα από τα τραγούδια του άλμπουμ- και μου θυμίζει γαλλικό ιμπρεσιονισμό και συνθέτες όπως ο Camille Saint-Saens ή ο Claude Debussy. Το “Glass” μπορεί να αναφέρεται στον κύριο, Philip Glass. Συνεχίζουν τα υπόλοιπα και φτάνοντας στο τελευταίο κομμάτι του δίσκου “Now, Run” σκέφτομαι ξανά, όπως την πρώτη φορά, ότι είναι ένας τέλειος τίτλος για ένα τραγούδι με αυτόν τον ρυθμό. Η Hania παίζει τζαζ συγχορδίες και τα εξήμισι λεπτά γίνονται μια συγκινητική εμπειρία ακρόασης που δεν έχουν καμία παύση.
Ο δίσκος Esja τελειώνει και ρίχνω στο πικάπ τον δεύτερο με τον τίτλο “Home”. Είναι υπέροχο να βλέπεις πόσο δημιουργικοί και παραγωγικοί είναι οι συνθέτες αυτές τις μέρες. Η Hania έκανε το επόμενο μεγάλο βήμα στην καριέρα της! Συνθέτρια, πιανίστα, τώρα και τραγουδίστρια!!
Ο δίσκος ξεκινά με το τραγούδι “Leaving”!! Το εναρκτήριο κομμάτι του Home είναι ο καταλληλότερος τίτλος.Τα φωνητικά της Rani και το πιάνο της συμπλέκονται και δημιουργούν μια αιθέρια, υπνωτική ατμόσφαιρα χάρη στα επαναλαμβανόμενα μοτίβα.
Το “Buka” ξεκινά με ένα στακάτο πιάνο και μια Philip Glass ατμόσφαιρα προσεγγίζοντας τον πρώτο της δίσκο “Esja”. Ο ήχος του χτυπήματος των δακτύλων της το κάνει να ακούγεται σαν ρολόι υπνωτισμού. Το “Summer” χρησιμοποιεί κάποια soft synths που ταιριάζουν πολύ με το μουσικό πλαίσιο θυμίζοντας Nils Frahm. Άλλωστε και η ίδια είχε πει ότι την ενέπνευσε ο δίσκος “Spaces” του Frahm για την κυκλοφορία του Home.
Στο ομότιτλο κομμάτι “Home” έχει έναν ελαφρώς jazzy τόνο αλλά και στο “Zero Hour” που ξεκινά μ’ έναν χορευτικό ρυθμό, που θα μπορούσε εύκολα να εξελιχθεί σε μια καλοκαιρινή επιτυχία. Τα “Tennen” και “F Major” προσφέρουν μια αιθέρια ατμόσφαιρα που θα μπορούσε να συγκριθεί με αυτή των Sigur Rós. Ειδικά το “Tennen” έχει ένα απίστευτο σασπένς.
Τελευταίο κομμάτι. “Come Back Home”, ξεκινά με μια τζαζ αίσθηση με το κοντραμπάσο, τα ηλεκτρονικά πλήκτρα και την απαλή φωνή της Rani που αναφωνεί “it feels like home”, σε κάνουν να αισθάνεσαι μια μελαγχολία που μοιάζει με τίτλους τέλους ταινίας του Kaurismaki.
