An Easy Girl (Ένα εύκολο κορίτσι) στο Netflix. Η μυθολογία είναι έτοιμη. Το φλερτ ως συστατικό της ζωής. Η σεξουαλικότητα ως μέσο επικοινωνίας. Να μια ταινία που αφορά τα παραπάνω χωρίς να βουτάει στα κλισέ.

Η σκηνοθέτιδα Ρεμπέκα Ζλοτόφσκι δημιουργεί την ιδανική ατμόσφαιρα. Τη Σοφιά, μια από τις δύο ηρωίδες της ταινίας, υποδύεται το μοντέλο Ζαχία Ντεχάρ. Μια καθόλου περιττή σύνδεση. Στο An Easy Girl μοιάζει τόσο πολύ στην Μπριζίτ Μπαρντό της δεκαετίας του 1960. Τα μαλλιά της είναι ατίθασα χωρίς να τα λες αχτένιστα. Οι βλεφαρίδες της είναι φορτωμένες με eyeliner. Κάπως έτσι ο Ζαν-Λικ Γκοντάρ παρουσίασε την Μπαρντό στην ταινία Le Mépris του 1963 για να την εγκαταστήσει ως σύμβολο της σεξουαλικής επανάστασης μιας ανατρεπτικής δεκαετίας. Η Σοφιά είναι πανσέξουαλ. Ζει στο παρόν με δικούς της όρους. Προς τι η παράθεση των δύο διαφορετικών εποχών; Ας το πούμε έτσι. Στο An Easy girl είναι σαν η Σοφιά να γραπώνει το χέρι της Μπαρντό και μαζί του να τραβά μια ολόκληρη εποχή στο παρόν. 
 
Αισθησιακή και πονηρή, αυτή είναι η τέταρτη ταινία της  Ρεμπέκα Ζλοτόφσκι– μετά το “Planetarium” το 2017 – που προβάλλει το Netflix. To An Easy Girl  (2019) δεν χάνεται στα στερεότυπα. Η Σοφιά (Ζαχία Ντεχάρ) μοιάζει να ζει πραγματικά τις στιγμές των γυρισμάτων. Όταν σ’ ένα απομονωμένο όρμο στις Κάννες γλεντάει αφήνοντας το στήθος της γυμνό σε φέρνει πρόσωπο με πρόσωπο με την αλήθεια της ελεύθερης νεαρής γυναίκας.   
 
Το σενάριο της ταινίας έχει ως εξής, η Σοφιά, επισκέπτεται τη 16χρονη ξαδέλφη της Ναϊμά (Μίνα Φαρίντ) που μόλις τελείωσε το σχολείο και απολαμβάνει μερικές μέρες ξενοιασιάς στις Κάννες πριν κάνει την πρακτική της ως σεφ σε ξενοδοχείο. Η Σοφιά είναι έξι χρόνια μεγαλύτερή της. Είναι εκλεπτυσμένη, σαφώς πιο περπατημένη στη ζωή, εμφανίζεται απροσδόκητα από το Παρίσι για να περάσει χρόνο μαζί της. Η Ναϊμά σημειώνει ότι η ξαδέρφη της δεν κουβαλά ποτέ μετρητά, πως δεν έχει ορατή πηγή εισοδήματος, στο σώμα έχει τατουάζ που γράφει «Carpe Diem», έχει λαμπερή γκαρνταρόμπα. Τα ρούχα της είναι αγορασμένα από θαυμαστές της. Η Σοφιά εκμυστηρεύεται στη Ναϊμά ότι δεν την ενδιαφέρει ο έρωτας: Το μόνο που αναζητά είναι η περιπέτεια και η αίσθηση. 
 
Το τι συνεπάγεται αυτό γίνεται ξεκάθαρο όταν η Σοφιά, μια μέρα που περιπλανιέται κατά μήκος της προκυμαίας, τραβάει την προσοχή δύο πλούσιων, σημαντικά μεγαλύτερης ηλικίας, ιστιοπλόων (Νούνο Λόπες και Μπενουά Μαζιμέλ). Για την επόμενη εβδομάδα περίπου, η Ναϊμά θα αγνοήσει τους φίλους της για να περιηγηθεί μαζί με τη Σοφιά ως θεατής ενός σαγηνευτικού και ηδονιστικού τρόπου ζωής τους. Οι άντρες είναι ευγενικοί μαζί της αλλά δεν ενδιαφέρονται για εκείνη ερωτικά. Τη νύχτα κατασκοπεύει τα ερωτικά κατορθώματα της Σοφιά.
 
Θλιβερό, αλλά ποτέ σιχαμένο, παρατηρητικό και καθόλου επικριτικό, το “An Easy Girl” είναι κάτι περισσότερο από μια απλή ιστορία αθωότητας και εμπειρίας. Ρίχνοντας μια λεπτή ματιά στη σεξουαλική αφύπνιση και, σε μικρότερο βαθμό, στην ταξική διάκριση, η ταινία έχει μια γοητευτική ευελιξία που καταλήγει σε μια απροσδόκητα συγκινητική κορύφωση. Αυτό οφείλεται κυρίως στο σενάριο των Ζλοτόφσκι και Τέντι Λούσι-Μοντέστ που αποκαλύπτει τη Σοφιά ως κάτι περισσότερο από το θορυβώδες στερεότυπο που προτείνει ο προκλητικός αγγλικός τίτλος της ταινίας. (Ο γαλλικός τίτλος, “Une Fille Facile”, μεταφράζεται επίσης ως “A Simple Girl.”)
 
 
Η μια από τις δύο πρωταγωνίστριες της ταινίας, η Ζαχία Ντεχάρ (στην ταινία η Σοφιά), είναι το μοντέλο που βρέθηκε στο επίκεντρο ενός σεξουαλικού σκανδάλου (2009) που αφορούσε την εθνική ομάδα ποδοσφαίρου (Φρανκ Ριμπερί και Καρίμ Μπενζεμά) της Γαλλίας. Η απόδοση του ρόλου της είναι υπέροχη. Είναι όμορφη, το γνωρίζει, δεν φυλακίζεται στην εικόνα της. Είναι έξυπνη χωρίς να το προβάλλει. Η θηλυκότητά της ζαλίζει τους άνδρες. Ζει την ένταση της στιγμής με τους όρους της. Μια γυναίκα χωρίς καθιερωμένους φραγμούς. Μια υπόθεση τόσο προσωπική. 

Πέρα από τους ρόλους, τις ερμηνείες των ηθοποιών, τη σκηνοθεσία και το σενάριο, αξιοπρόσεκτο είναι και το σάουντρακ της ταινίας.