του Γιάννη Παναγόπουλου //
Ο Νίκος Παππάς αγαπά πολύ το σινεμά. Δεν τον λες τυπικό θεατή. Το πάθος του για τις ταινίες εκφράστηκε, εκφράζεται και μέσα από τη δημιουργία της ομάδας Σινεφίλ στο facebook. H τελευταία μετρά τα 87.000 μέλη. Τη λες και meeting point συνάντησης ανθρώπων που ο κινηματογράφος είναι “πάθος”, “εξάρτηση”, “μανία”. Ποιος είναι ο “διαχειριστής” αυτής της δραστήριας ομάδας; Από πού έρχεται; Ποιο είναι το παρελθόν του; Ποια είναι η αγαπημένη του ταινία;
-Πώς θα περιέγραφες τη σχέση σου με το σινεμά;
Πριν ξεκινήσω θα ήθελα να εκφράσω τα θερμά μου συλλυπητήρια στην οικογένεια του φίλου και συνδιαχειριστή της ομάδας μας Σινεφίλ στο facebook, κου Δημήτρη Γιαννικόπουλου. Ήταν ένας άνθρωπος που μόνο ποιότητα έδινε στην ομάδα. Η σχέση μου με το σινεμά έχει αλλάξει μέσα στα χρόνια εφόσον αλλάζω κι εγώ. Ξεκίνησα στην 1η Γυμνασίου να γράφω ταινίες σε βιντεοκασέτα μέχρι που έφτασα τις 1300 στην 3η Λυκείου (1997). Τις έβλεπα όλες, ό,τι ώρα κι αν έπαιζαν στην τηλεόραση. Σιγά σιγά πήγαινα και στο σινεμά. Αλλά το βασικό μου μέλημα ήταν να τις δω και να τις αρχειοθετήσω. Τις έχω ακόμα, μαζί με τον κατάλογο στον οποίο έγραφα τον αριθμό της κασέτας και ποιες ταινίες περιείχε. Η βουτιά στο παλιό αμερικανικό και βρετανικό σινεμά με βοήθησε να αποκτήσω βαθιά γνώση της γλώσσας σε βαθμό που έβλεπα όνειρα (ολόκληρα σενάρια) στα αγγλικά. Η αγάπη προς ένα οποιοδήποτε αντικείμενο στο βαθμό που η γνώση της γλώσσας να καλλιεργείται σχεδόν φυσιολογικά μέσα του είναι μία στρατηγική γνώσης που πλέον ξέρω ότι λειτουργεί και είναι ένας πολύ καλός τρόπος εκμάθησης οποιασδήποτε ξένης γλώσσας, τον οποίο και προτείνω πια στους μαθητές του φροντιστηρίου αγγλικών που διατηρώ από το 2014 στο Βόλο. Στη συνέχεια σπούδασα Ιστορία του Σινεμά και Παραγωγή Ντοκιμαντέρ στο Πανεπιστήμιο του Σάντερλαντ της Αγγλίας γεγονός που με βοήθησε να εμβαθύνω στις γνώσεις και να αποκτήσω νέες. Επιστρέφοντας, εργάστηκα σε διάφορα πόστα στην εταιρία Audio Visual και την ΕΤ1 για να καταλήξω στο Βόλο το 2005 αποφασισμένος να διδάξω αγγλικά. Η αγάπη για το σινεμά συνέχισε να υπάρχει σε βαθμό που κάποιες σκέψεις έπρεπε να εξωτερικευθούν παράλληλα με την εργασία σε φροντιστήρια. Έτσι, το 2014 εκδόθηκε το πρώτο μου βιβλίο με τίτλο Σινεφίλ Εμπιστευτικό σε λίγα αντίτυπα. Ακολούθησαν ακόμη δύο βιβλία. Σήμερα ολοκληρώνω το τέταρτο βιβλίο για το σινεμά κι από ό,τι φαίνεται είναι ένα πάθος που δεν ξεθυμαίνει. Από την αρχική ανάγκη για ταξινόμηση των ταινιών που μου άρεσαν, σήμερα μπορώ να πω ότι βρίσκομαι στην ανάγκη να αναλύσω μέσα από τα βιβλία τις ανθρώπινες σχέσεις και κάποιες φιλοσοφικές τάσεις. Ενδεικτικά σού παραθέτω ένα κείμενο από το προσωπικό μου blog για ταινία βασισμένη σε βιβλίο: nikolaspappas.blogspot.com
-Ποια είναι η ταινία που θα περιέγραφες ως “σταθμό” στη ζωή σου;
Πρέπει να πω το Vertigo (1958) του Χίτσκοκ κι έγραψα το παρακάτω κείμενο για να αναλύσω και στον εαυτό μου καλύτερα τι ακριβώς μου άρεσε και την έχω δει πάνω από 20 φορές: nikolaspappas.blogspot.com. Τώρα ξέρω πια ότι για μένα, εάν ξεπεράσεις το σοκ της υπόθεσης που αξίζει ακόμα και σήμερα, πρόκειται για την αιώνια αντιπαράθεση του έρωτα με την αγάπη. Όμως, τα τελευταία χρόνια βιώνω μία προσωπική αποκάλυψη όπου βλέπω πράγματα που δεν έβλεπα πρωτύτερα, διότι έχει διαπλατυνθεί και το αναγνωστικό μου ενδιαφέρον στη Γλωσσολογία, Ερμηνευτική, Φυσική, Μαθηματικά, Ιστορία, Αρχαία Ελληνική Γραμματεία, Κλασική και Μοντέρνα Λογοτεχνία, Στρατηγική κι έτσι ο κύκλος των αγαπημένων ταινιών έχει ανοίξει χρησιμοποιώντας διαφορετικά εργαλεία. Σε γενικές γραμμές βλέπω απλά εάν είμαι συμβατός με την ψυχή της ταινίας. Και στις σπάνιες φορές που συμβαίνει αυτό, γράφω για να την προσεγγίσω. Ένα κείμενο μπορεί να χρειαστεί και τρεις εβδομάδες.
•//Το σινεμά είναι ένας τομέας που παθιάζει από μόνος του γιατί ασχολείται με τον άνθρωπο και τα προβλήματά του. Σήμερα, με 87000 μέλη, η ομάδα Σινεφίλ χρειάζεται λίγες μόνο πινελιές διαχείρισης διότι, απευθυνόμενη προς τον Έλληνα που βράζει το αίμα του, πρέπει να του δίνει ελευθερία έκφρασης με ανθρώπινο χαρακτήρα και να του την περιορίζει όταν καταπατά την ελευθερία του συνομιλητή του//
-Πότε και με ποιους έκανες / κάνατε την ομάδα “Σινεφίλ”;
Δημιούργησα την ομάδα Σινεφίλ στις 6 Μαΐου 2012, λίγους μήνες πριν τη δημιουργία του προσωπικού μου blog με τον ίδιο τίτλο, κι έβαλα μέσα τους 300 φίλους που είχα τότε στο facebook. Ο λόγος ήταν ότι ήθελα ένα χώρο να εκτονώνω τις σκέψεις μου για τις ταινίες. Τον πρώτο χρόνο δημοσίευα μόνο εγώ, αλλά ήξερα ότι δεν θα σταματούσα. Ακόμα το ξέρω, αν και το κάνω πιο σπάνια γιατί άλλαξε ο τρόπος γραφής μου από κείμενα εκτόνωσης σε κείμενα ανάλυσης και σύνδεσης εννοιών μεταξύ τους που χρειάζονται περισσότερο χρόνο. Όταν ξεκίνησαν να δημοσιεύουν κι άλλοι και σιγά σιγά μεγάλωνε η ομάδα, επέλεγα ανθρώπους που μου άρεσαν οι σκέψεις τους για να τους κάνω διαχειριστές. Τους έλεγα αυτό που λέω και τώρα: ότι ο λόγος που επιλέχθηκαν είναι τιμητικός και δεν είναι υποχρεωμένοι να κάνουν τίποτα παρά μόνο εάν το θελήσουν. Και όλοι τους έχουν συμβάλλει χαρακτηριστικά κατά καιρούς στην ομαλή λειτουργία της ομάδας και στον έλεγχο όταν κάποιες φορές τείνει να βγει εκτός. Ήθελα εάν κάνουν κάτι, να το κάνουν επειδή το πιστεύουν. Αλλιώς ας μην κάνουν τίποτα. Το ευχάριστο είναι ότι μετέδωσαν το πάθος τους και στα μέλη της ομάδας.
-Τι είναι για σένα αυτή η ομάδα;
Ένας χώρος ανταλλαγής πολιτισμένων απόψεων ανθρώπων που αγαπούν το σινεμά με διακριτικούς διαχειριστές που χαίρονται όταν συμβαίνει αυτό ή επεμβαίνουν όταν δεν συμβαίνει.
-Τι “επιτρέπεται” και τι “απαγορεύεται” στην ομάδα σας;
Επιτρέπονται δημοσιεύσεις που αφορούν το σινεμά. Απαγορεύεται η αγένεια, η προσβολή και οι απειλές.
-Είστε από τις ομάδες με το πιο φανατικό κοινό. Πώς το καταφέρατε αυτό;
Το σινεμά είναι ένας τομέας που παθιάζει από μόνος του γιατί ασχολείται με τον άνθρωπο και τα προβλήματά του. Σήμερα, με 87000 μέλη, η ομάδα Σινεφίλ χρειάζεται λίγες μόνο πινελιές διαχείρισης διότι, απευθυνόμενη προς τον Έλληνα που βράζει το αίμα του, πρέπει να του δίνει ελευθερία έκφρασης με ανθρώπινο χαρακτήρα και να του την περιορίζει όταν καταπατά την ελευθερία του συνομιλητή του.
-Έχετε ποτέ σκεφτεί να ξεπεράσετε το απλό ποστάρισμα στο facebook και να οργανώσετε προβολές ταινιών σε πραγματικά σινεμά;
Πιστεύω ότι αναπόφευκτα θα γίνει κάποια στιγμή και θα είναι πάρα πολύ ωραίο. Ελπίζω σύντομα.
