του Παύλου Θ. Κάγιου //
“Στη Γη του Άγριου Μελιού” . Ένα δραματοποιημένο ντοκιμαντέρ που αποτελεί επίτευγμα για τον τρόπο που γυρίστηκε σε διάστημα τριών ετών στη Βόρεια Μακεδονία.
Το φιλμ μας μεταφέρει σε μία απομονωμένη ορεινή περιοχή όπου ζει η Χατίτζε Μουράτοβα με την ηλικιωμένη μητέρα της. Ένα χωριό χωρίς δρόμους, χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα ή τρεχούμενο νερό. Τελευταία μιας σειράς γενεών μελισσοκόμων άγριου μελιού, η Χατίτζε βγάζει μικρές παρτίδες, αγνού προϊόντος, το οποίο και πουλάει στην πλησιέστερη πόλη, σε απόσταση τεσσάρων ωρών με τα πόδια. Η ήρεμη ζωή της Χατίτζε διαταράσσεται με την άφιξη μιας οικογένειας που στήνει νοικοκυριό δίπλα της, με τις θορυβώδεις μηχανές τους, τα επτά ανυπάκουα παιδιά τους, ένα κοπάδι από αγελάδες και άλλα ζώα. Αρχικά η Χατίτζε αντιμετωπίζει την αλλαγή με ανοιχτό μυαλό και θετική διάθεση, αλλά γρήγορα δημιουργείται μια κόντρα που εκθέτει τη θεμελιώδη σύγκρουση ανάμεσα στη φύση και τους ανθρώπους, την αρμονία και την ασυμφωνία, την εκμετάλλευση και τη βιωσιμότητα.
•Το “Στη Γη του Άγριου Μελιού” είναι ένα δραματοποιημένο ντοκιμαντέρ που αποτελεί το ντεμπούτο των σκηνοθετών Λιούμπομιρ Στεφάνοφ και Τάμαρα Κοτέφσκα. Ήταν η πρώτη ταινία στην ιστορία των Όσκαρ η οποία μπήκε και υποψήφια για Όσκαρ Ντοκιμαντέρ και Όσκαρ Καλύτερης Διεθνούς (Ξενόγλωσσης) Ταινίας. Έχει τη μορφή ενός «άγριου έπους» με πινελιές ενός αναπάντεχου χιούμορ που καταγράφει ένα σκληρό και ταυτόχρονα τρυφερό πορτρέτο της λεπτής ισορροπίας μεταξύ ανθρωπότητας και φύσης κι ενός τρόπου ζωής υπό πλήρη εξαφάνιση. Και πάνω από όλα, μας χαρίζουν μια αξέχαστη μαρτυρία για την αποφασιστικότητα, τη γενναιότητα και την αντοχή μιας μοναδικής γυναίκας απέναντι στις αντιξοότητες.
Λίγα λόγια από τους σκηνοθέτες Λιούμπομιρ Στεφάνοφ και Τάμαρα Κοτέφσκα:
Η πραγματική ιστορία της ταινίας αρχίζει πριν ακόμα οι άνθρωποι καταφτάσουν στην περιοχή, αλλά η αφήγησή μας ξεκινά με τους δύο τελευταίους κατοίκους της: την Χατίτζε και τη μητέρα της, Ναζιφέ. Όπως οι εργάτριες μέλισσες περνούν όλη τη ζωή τους φροντίζοντας τη βασίλισσα στην κυψέλη, έτσι και η Χατίτζε έχει αφοσιωθεί στη μισότυφλη και κλινήρη μάνα της, η οποία δεν μπορεί καν να βγει από την ετοιμόρροπη καλύβα τους. Η ταινία εξελίσσεται σε ένα τοπίο άχρονο και χωρίς γεωγραφία, απρόσιτο από τους κανονικούς δρόμους, και ταυτόχρονα, μόλις 20 χιλιόμετρα από την πλησιέστερη σύγχρονη πόλη. Οι άνθρωποι μιλούν μια αρχαία τουρκική διάλεκτο κι έτσι η ταινία οδηγείται περισσότερο από την οπτική αφήγηση παρά από το διάλογο. Οι χαρακτήρες γίνονται κατανοητοί από τη γλώσσα του σώματος, τις σχέσεις και τα συναισθήματά τους και η επικοινωνία τους με το θεατή γίνεται πιο ενστικτώδης, πιο κοντινή. Η ταινία τοποθετεί τους θεατές δίπλα στους ανθρώπους αυτούς και, κυρίως, δίπλα στη φύση, ενισχύοντας την ιδέα ότι είμαστε μόνο ένα από τα πολλά είδη του πλανήτη και οι καταστάσεις μας επηρεάζουν όλους.
Σκηνοθεσία: Λιούμπομιρ Στεφάνοφ και Τάμαρα Κοτέφσκα
Συμμετέχουν: Χατίτζε Μουράτοβα, Ναζιφέ Μουράτοβα, Χουσέιν Σαμ, Λιούτβιε Σαμ, Μούσταφα Σαμ, Μουζαφέρ Σαμ, Βέλι Σαμ, Αλί Σαμ, Αλίτ Σαμ, Γκαμζέ Σαμ, Λιούτβις Σαμ, Σαφέτ Τζαβόροβακ
