Γιάννης Παναγόπουλος
(Ο Χριστόφορος Ζαραλίκος μας μίλησε παραμονές της παράστασης που έδωσε την 25η Μαρτίου 2022 με τίτλο «200 + 1 Χρόνια Δανεικά» στο Anodos Live Stage. Λογικά θα ήταν η τελευταία του εμφάνιση στην Αθήνα. Λόγω λαϊκής απαίτησης, λόγω πολλών άλλων λόγων η παράστασή του θα επαναληφθεί στον ίδιο χώρο την Παρασκευή 8 Απριλίου. Θεωρούμε πως η συνέντευξή του παραμένει επίκαιρη)
Η παράσταση “200 Χρόνια Δανεικά” συζητήθηκε όσο καμία άλλη για προβλεπόμενους και απρόβλεπτους λόγους. Εντάξει για να γίνει αυτό ρόλο έπαιξε το, προ μηνών, ντου της Σάσας και της παρέας της στη σκηνή του Θεάτρου Τζένη Καρέζη αλλά ας μην πάμε το θέμα τώρα εκεί. Η ουσία είναι πως η αυτόνομη σάτιρα, επ’ αφορμής της επετείου για τα 200 χρόνια της Ελληνικής επανάστασης, που παρέδωσε ο Χριστόφορος Ζαραλίκος μέσα από σκηνές θεάτρων και των εκπομπών Zaraleaks TV στο YouTube (και τα δύο σε συνεργασία με τον Πιτσιρίκο) ήταν κάτι παραπάνω από σκετς με κοφτερές ατάκες. Για πολλούς οι ίδιες παραστάσεις ήταν το ρεπορτάζ που δεν τόλμησαν να “παίξουν” τα μίντια που κρατούν την ειδησεογραφία της χώρας στα χέρια τους. Η συνέντευξη που κάναμε μαζί του έγινε τηλεφωνικά. Το λέμε αυτό εκ των προτέρων γιατί ήταν και η λεπτομέρεια που μας έφερε κοντά, από την πρώτη στιγμή.
-Έλα Χριστόφορε, σε έχω σε ανοιχτή ακρόαση. Το σπίτι είναι άδειο. Δεν μας ακούει κανείς.
Εδώ να πω ένα μπράβο στην αθωότητά σου. Μου αρέσουν οι αθώοι άνθρωποι. Αν ήσασταν περισσότεροι ο κόσμος θα ήταν καλύτερος. Να πω, επίσης, πως αμφιβάλλω για το γεγονός πως δεν μας ακούει κανείς.
-Πραγματικά πιστεύεις πως μπορεί να μας παρακολουθούν τώρα;
Για σένα δεν ξέρω.
-Για σένα ξέρεις;
Για μένα, ναι. Αυτό συμβαίνει, εννοείται.
Έλα ρε. Πώς το ξέρεις αυτό;
Κοίτα, για να σε παρακολουθεί κάποιος πρέπει να έχει λόγους…
-Έχεις δώσει;
Κυκλοφορούν πολλά βαλιτσάκια παρακολούθησης. Κάποτε τα είχε μόνο το κράτος. Εδώ και πολλά χρόνια μπορεί να αποκτήσει ένα ή δύο ή όσα να΄ναι και κάποιος που έχει πολλά λεφτά. Ένας βαλιτσάκιας μπορεί να σε παρακολουθεί για πλάκα ρε παιδί μου. Έτσι για το βίτσιο, για την αγάπη στο άθλημα. Να σε ακούει να μιλάς και να σχολιάζει: “Άκου έναν μαλάκα” ή “Τι μαλάκας είναι αυτός;” Κάποιος άλλος, με λεφτά πάντα, μπορεί να σε παρακολουθεί γιατί έχει λόγους. Εγώ ξέρω κάποιους που έχουν μερικούς. Μην πούμε ονόματα.
-Λες πως σε παρακολουθούν. Αυτό δε χαλάει την καθημερινότητά σου;
Η καθημερινότητά μου παραμένει όπως ήταν. Συχνά αναρωτιέμαι τι λέω στο τηλέφωνο που θα μπορούσε να ενδιαφέρει έναν τρίτο; Δεν θα λέω κάτι διαφορετικό από αυτά που ακούγονται κάθε Τρίτη στα βίντεό μου. Δεν καταλαβαίνω γιατί κάποιοι άνθρωποι μπαίνουν σε έξοδα για να ακούσουν κάτι που προσφέρεται δωρεάν.
•Ο Πιτσιρίκος μου το έλεγε από καιρό να κάνω εκπομπές στο YouTube. Επέμενε: “Ρε συ, όλοι φοβούνται να μιλήσουν, εσύ θα σκίσεις αν κάνεις τα δικά σου”. Είχε δίκιο. Εδώ και δέκα χρόνια δεν υπάρχει άνθρωπος να μου πει σε πληρώνω για να κάνεις ό,τι θέλω
-Το έχεις πάρει πολύ πάνω σου αυτό το θέμα της κριτικής πάντως. Σε μια περίοδο που ο λόγος, ο δημόσιος λόγος, είναι στην πλειοψηφία του αφόρητα ανεκτικός στην κυβέρνηση, εμφανίζεσαι με βίντεο και ζωντανές παραστάσεις που της τα χώνεις χοντρά.
Το ίδιο έκανα και πριν. Απλά να πω, επειδή μου τα έχουν πρήξει μερικοί, πως επί Σύριζα και επί Σαμαρά δεν είχα κανάλι στο YouTube. Αλλά όποιος ενδιαφέρεται ν’ ακούσει όσα έλεγα επί Σύριζα πρέπει να γνωρίζει πως έχω ελεύθερη την παράσταση “Αγάπη Μόνο ρε…”. Ας ψάξουν, λοιπόν, να βρούνε το βίντεο της παράστασης να δούνε τι έλεγα για Σύριζα και λοιπά. Αυτή είναι η δουλειά μου, αυτό κάνω. Το κάνω πολλά χρόνια. Έχω κόσμο που έρχεται κάθε χρόνο στις παραστάσεις μου. Αυτή τη φορά η δουλειά μου φαίνεται έντονα, βγάζει μάτι γιατί πολλοί άνθρωποι που θα έπρεπε να κάνουν ό,τι κάνω και εγώ, να το πάρουν πάνω τους όπως λες, απλά το αποφεύγουν, δεν το κάνουν.
-Γιατί;
Γιατί φοβούνται. Γιατί δεν τους ρωτάς;
-Η δική σου αίσθηση ποια είναι;
Είναι ασυνείδητοι. Λαμπρό παράδειγμα το ματς ΑΕΚ – ΠΑΟΚ (σ.σ. που κέρδισε ο ΠΑΟΚ την ΑΕΚ στην Αθήνα) την περασμένη Κυριακή. Όλος ο κόσμος γιούχαρε τους παίχτες της ΑΕΚ εκτός από έναν. Τον Αραούχο. Ξέρεις γιατί; Ήταν ο μοναδικός που προσπαθούσε. Κατάλαβες. Ο άνθρωπος ήθελε να κάνει τη δουλειά του όσο καλύτερα μπορούσε και οι υπόλοιποι δέκα συμπαίκτες του απλά παρακολουθούσαν το ματσάκι. Όταν ένας κάνει τη δουλειά του και οι άλλοι όχι είναι μοιραίο να φανεί περισσότερο. Σε αυτή την περίπτωση η δουλειά είναι σημαντική, όχι ο άνθρωπος. Και λέω στους συναδέλφους ηθοποιούς, τους δημοσιογράφους: “Ρε παιδιά, τι φοβάστε έτσι και αλλιώς στην πείνα είστε. Τι φοβάστε; Μη δεν βρείτε δουλειά σε κάνα γαμωκάναλο; Σιγά τα λεφτά που δίνουν”.
-Εδώ το διακύβευμα είναι η ελευθερία της έκφρασης.
Κοίτα, σε αυτό το πλαίσιο που κινείται το όλο πράγμα απόλυτα ελεύθερος δεν μπορείς να είσαι. Αξιοπρεπής όμως, ναι, μπορείς να είσαι ή να γίνεις. Τι θέλω να πω; Πριν μερικά χρόνια, στον προθάλαμο του τηλεοπτικού καναλιού που δούλευα, με προσέγγισε ένας συνάδελφος που κάνει σάτιρα χρόνια. Πιάσαμε ψιλοκουβέντα για ένα θέμα και κάποια στιγμή του είπα: “Καλά ρε μαλάκα δεν ντρέπεσαι που είχες στην εκπομπή σου τον Άδωνι Γεωργιάδη; Έλεος κάπου”.“Εμείς δεν είμαστε επαναστάτες” σχολίασε. Του απάντησα: “Ανάμεσα στην επανάσταση και την ξεφτίλα δεν βλέπεις ένα ενδιάμεσο στάδιο που λέγεται αξιοπρέπεια;” Δεν μπορείς να καλείς αυτό το σούργελο και να χαριεντίζεσαι μαζί του. Τι είπα; Σούργελο; Μακάρι να ήταν σούργελο. Φασίστας του κερατά είναι.
-Τα 200 και τα 200+1 χρόνια δανεικά έκαναν την πορεία τους. Θεματολογικά ποιος θα είναι ο επόμενος σου σταθμός;
Οι Θρησκείες.
-Ωωω ρε φίλε. Ψάχνεσαι.
Επειδή βαριέμαι να εξηγώ το ένα και και το άλλο, λέω πως θα πρωταγωνιστούν όλες οι θρησκείες. Εντάξει, εννοείται η δικιά μας, επειδή εδώ μεγάλωσα, με αυτή υπέστην πλύση εγκεφάλου, αυτή γνωρίζω καλύτερα, αυτή μας αφορά περισσότερο, θα τιμηθεί ένα τσακ παραπάνω αλλά θεματολογικά θέλω να καλύψουμε όλες τις θρησκείες. Γύρω από αυτό το θέμα θα κινηθούμε την ερχόμενη σεζόν. Εντάξει, αλλαγές μπορεί να προκύψουν το επόμενο διάστημα αλλά εγώ αυτό θέλω να κάνω.
-Α ωραία, θα γίνει της παλαβής. Θα γίνει συμφωνικό πέσιμο.
Δε βαριέσαι. Γίνεται μια συστηματική προσπάθεια, σε όλον τον πλανήτη, να σπρώξουν τον κόσμο στις θρησκείες. Καλά, στη δική μας περίπτωση δεν θα ιδρώσουν πολύ. Η δική μας κοινωνία δεν έφυγε ποτέ από τη θρησκεία. Η Ελλάδα ζει 200 χρόνια πίσω αλλά μιλάμε για χώρες που πέρασαν διαφωτισμό που τουλάχιστον αυτά τα θέματα τα είχαν λυμένα. Θεωρώ πως υπάρχει μια γενικότερη τάση να πάμε προς τα εκεί, προς τις θρησκείες. Θέλω να καταπιαστώ με το θέμα, με ενδιαφέρει έντονα.
•Και γελώ ρε παιδί μου με τον καθένα που κατηγορεί τον οποιοδήποτε Πούτιν ή Ζελέσνκι ή βάλε όποιον θέλεις σε όποια χώρα θέλεις, που τους κατηγορεί για καταπίεση της ελευθερίας του τύπου. Είναι να κλαις από γέλια ακούγοντας να το λέει αυτό κάποιος από την Ελλάδα
-Συνεργάζεσαι με τον Πιτσιρίκο. Ποιος είναι αυτός ο τύπος;
Ένα κάθαρμα είναι.
-Πώς έκατσε η συνεργασία σας;
Εμείς τα καθάρματα τα βρίσκουμε. Με τον Πιτσιρίκο δε γνωριζόμαστε καιρό. Αγνοούσα την ύπαρξή του μέχρι τη στιγμή που ένας φίλος πριν 6-7 χρόνια, όταν έκανα παραστάσεις στο Γυάλινο, με βρήκε ρωτώντας: “Ο Πιτσιρίκος είναι κολλητός σου;” “Ποιος είναι αυτός;” του είπα. Η απάντηση του ήταν ανέλπιστη: “Μαλάκα, μπλόγκερ είναι, έχει γράψει ένα κείμενο για την παράστασή σου τι να σου λέω, ούτε η μάνα σου να μιλούσε για σένα…” Όταν διάβασα το κείμενο κατάλαβα πως ο Πιτσιρίκος δεν είχε έρθει μόνο μια φορά να δει την παράσταση αλλά πολλές. Επεδίωξα να τον γνωρίσω. Μου πήρε δύο χρόνια να τον συναντήσω. Ρωτούσα εδώ και εκεί, ρε παιδιά ξέρετε ποιος είναι ο Πιτσιρίκος; Κανείς δε γνώριζε. Αυτό μέχρι τη στιγμή που έπεσα στον Σπύρο Γραμμένο. Εκείνος μας έφερε σε επαφή. Ο Πιτσιρίκος θα μπορούσε να δουλεύει ξέρω ’γω στο ραδιόφωνο του Σκάι ή σ’ εκείνο των Παραπολιτικών. Μας είχε γίνει πρόταση άλλωστε να κάνουμε εκπομπή στα Παραπολιτικά πριν μερικά χρόνια. Τέλος πάντων, αυτό που θέλω να πω είναι πως θα μπορούσε να έχει ένα πολύ δυνατό μηνιάτικο σε κάποιο μέσο αλλά το αρνήθηκε γιατί θα αισθάνονταν αναξιοπρεπής. Αυτό μας ενώνει. Και εγώ είχα προτάσεις για δουλειά αλλά δεν τις πήγα παρακάτω. Δεν τις προχώρησα από επιλογή. Και γελώ ρε παιδί μου με τον καθένα που κατηγορεί τον οποιοδήποτε Πούτιν ή Ζελέσνκι ή βάλε όποιον θέλεις σε όποια χώρα θέλεις, που τους κατηγορεί για καταπίεση της ελευθερίας του τύπου. Είναι να κλαις από γέλια ακούγοντας να το λέει αυτό κάποιος από την Ελλάδα.
-Γιατί, άραγε, σας έκαναν πρόταση από τα Παραπολιτικά;
Όλα τα κανάλια, τα μεγάλα ραδιόφωνα, σάιτ, εφημερίδες ψάχνουν το άλλοθι. Δεν θα κατηγορήσω κάποιον που πάει και δουλεύει για λογαριασμό τους. Όμως για να το κάνει σημαίνει ότι γνωρίζει πως χρησιμοποιείται, από τους ιδιοκτήτες τους, ως μπροστάντζα του τύπου: “Παιδιά έχουμε ελεύθερες φωνές, επιτρέπουμε τη σάτιρα”. Εγώ πριν κάνω κάτι πρέπει να γνωρίζω τον ρόλο που θα παίξω. Και σε αυτή την περίπτωση σκηνοθέτης είναι αυτός που δουλεύεις στο μαγαζί του. Εκείνος κάνει τη διανομή. Εκείνος κάνει τα κουμάντα. Εσύ μπορείς να θεωρείς πως κάνεις επανάσταση αλλά το τι τελικά κάνεις άλλος το ορίζει.
-Δηλαδή στο σύνολό του ο τύπος είναι αυτό που αποκάλεσες προηγουμένως “βιτρίνα”;
Πριν 30 χρόνια υπήρχαν ιδιόκτητες μέσων που δεν έκαναν άλλες δουλειές. Οπότε εκείνοι φρόντιζαν για την οικονομική αυτοτέλεια του μαγαζιού τους. Σήμερα δεν υπάρχει ιδιοκτήτης τηλεοπτικού σταθμού, σάιτ ή ραδιοφώνου που να ενδιαφέρεται για τα έσοδα που έχουν τα μέσα του. Γνωρίζει ότι έτσι και αλλιώς οικονομικά μέσα μπαίνουν. Γιατί επιμένει άραγε; Αυτό είναι το ερώτημα. Επίσης, ο κάθε συνάδελφος ηθοποιός ή δημοσιογράφος πρέπει να έχει συνείδηση πως τα λεφτά τα οποία βγάζει δεν έρχονται από τη δουλειά του. Δεν θα ξεχάσω τα χρόνια που ήμουν στο ραδιόφωνο του Best. Μιλάμε για τη σεζόν 2012 – 2013. Ήταν η εποχή που το μηνιάτικό μου με τα σημερινά δεδομένα ήταν διαγαλαξιακό. Έφυγε η πρώτη χρονιά και είχαμε συμφωνήσει να συνεχίσουμε και την επόμενη με τα ίδια πάνω – κάτω χρήματα. Κάποια στιγμή η διευθύντρια του σταθμού άρχισε να μου την πέφτει γι’ αυτά που έλεγα στην εκπομπή που είχαμε με την Παπιδάκη. Ρε συ, μου έκανε προληπτική λογοκρισία. Χτυπούσε το τηλέφωνο και μου έλεγε μην πεις το ένα, μην πεις το άλλο. Την ίδια στιγμή, όταν μιλούσα με τον εμπορικό διευθυντή, μου έλεγε μην κάνεις τη μαλάκια και αλλάξεις αυτά που λες, από αυτά ζούμε. Κάποια στιγμή φόρτωσα τόσο πολύ που έφυγα. Χτυπούσε το τηλέφωνο διαρκώς με υποδείξεις μην κάνεις το ένα, μην πεις το άλλο. Η κοπέλα που ήμασταν τότε μαζί μου είπε: “Φύγε. Ζήσε από τις παραστάσεις σου”. Τότε είπα στο γραφείο που έκλεινε τις εμφανίσεις μου πως είμαι διαθέσιμος να παίξω παντού, παντού όπου μας ζητήσουν. Ακόμα και σε καφενεία χωριών. Οι φίλοι μου έλεγαν “είσαι βλάκας να πετάς χρήματα που σου δίνουν”. Η χρονιά που ανέβασα τις παραστάσεις μου χωρίς να υπολογίσω το κόστος της επιλογής μου, το ρίσκο που έπαιρνα ήταν η καλύτερή μου. Τις θεωρώ σαν το πρώτο σκαλοπάτι μου στην ελευθερία. Ο Πιτσιρίκος μου το έλεγε από καιρό να κάνω εκπομπές στο YouTube. Επέμενε: “Ρε συ, όλοι φοβούνται να μιλήσουν, εσύ θα σκίσεις αν κάνεις τα δικά σου”. Είχε δίκιο. Εδώ και δέκα χρόνια δεν υπάρχει άνθρωπος να μου πει σε πληρώνω για να κάνεις ό,τι θέλω. Και αυτό είναι η κατάκτησή μου. Μπορείς να βγάλεις 30 ευρώ και να είσαι ανεξάρτητος. Μπορείς να βγάλεις 130 ευρώ σε ένα περιβάλλον που θα σου λένε τι θα λες, τι θα γράφεις. Πιο πολλά είναι τα πρώτα. Είναι δικά σου. Δεν αρρωσταίνεις για να τα βγάλεις. Ξέρεις πόση αυτοπεποίθηση σου δίνει αυτό;
Χριστόφορος Ζαραλίκος
“1821 – 2022:
200 +1 Χρόνια Δανεικά”
ANODOS Live Stage
Ημέρα: Παρασκευή 8 Απριλίου 2022
Κείμενο:
Πιτσιρίκος – Χριστόφορος Ζαραλίκος
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Κείμενο : Πιτσιρίκος – Χριστόφορος Ζαραλίκος
Ηχοληψία, video, προβολές: Άρης Πρόδρομος
INFO
Χριστόφορος Ζαραλίκος – «1821-2022, Διακόσια συν ένα Χρόνια Δανεικά»
Ημέρα: Παρασκευή 25 Μαρτίου 2022
Έναρξη: 21:00, Διάρκεια: 120 λεπτά
Τόπος: ANODOS Live Stage, Πειραιώς 183, Αθήνα.
Εταιρία παραγωγής: TMR Entertainment group
Εισιτήρια: 14 ευρώ
Προπώληση μέσω www.hahcomedy.com & viva.gr
Link προπώλησης: https://www.hahcomedy.com/shows/tickets/athens-anodos-live-stage/201xroniadanika
Πληροφορίες: Τηλ.: 2114185217
