Οι Tangerine Dream έκαναν soldout στην αίθουσα Σταύρος Νιάρχος του ΚΠΙΣΝ. Ήμουν εκεί για να καταγράψω τη συναυλία τους.
εικόνες – Πηνελόπη Γερασίμου
Tangerine Dream στην Αίθουσα Σταύρος Νιάρχος. Είμαστε λίγο πριν ξεκινήσει η συναυλία τους. Σκέφτομαι. Εάν σ’ ένα αντικείμενο έχουν αντικατασταθεί όλα τα αρχικά του κομμάτια, θα ήταν το ίδιο αντικείμενο ή κάτι εντελώς άλλο;
Για παράδειγμα οι Daltrey και Townshend εξακολουθούν να είναι οι Who ακόμα και αν τα μισά από τα αρχικά μέλη της έχουν πεθάνει;
Οι Prodigy παραμένουν οι Prodigy -που μάθαμε- δίχως τον Keith Flint; Τι είναι οι Steely Dan χωρίς τον Walter Becker; Ο κατάλογος είναι μεγάλος, αλλά σε κάθε συναυλία θρυλικής μπάντας όταν ανεβαίνει στη σκηνή χωρίς μέρος των πρωταγωνιστών της στο μυαλό μας δεν ανασύρεται αυτό το ερώτημα; Ποιοι είναι οι Tangerine Dream που εμφανίστηκαν την Δευτέρα 11 Μαρτίου στο ΚΠΙΣΝ – Αίθουσα Σταύρος Νιάρχος; Είναι ένα συγκρότημα που -απλά- αυτοαποκαλείται Tangerine Dream;
Το 1967 ο Edgar Froese ιδρύει τους Tangerine Dream. Ήταν το μόνο σταθερό μέλος στη μπάντα που έχει δει περισσότερα από 20 πρώην μέλη, συμπεριλαμβανομένων προσωπικοτήτων όπως ο Peter Baumann και ο Klaus Schulze.
Η περίοδος αιχμής τους ξεκίνησε το 1974 με το άλμπουμ Phaedra και η συνέχεια διήρκεσε με κλασικούς δίσκους όπως τα Rubycon, Stratosfear και Force Majeure.
Έγραψαν soundtracks για τα “Thief”, “Risky Business”, “Legend” και συνεχίζουν ακόμα και μετά τον ξαφνικό θάνατο του Froese από πνευμονική εμβολή το 2015 σε ηλικία 70 ετών να είναι δισκογραφικά ενεργοί.
Η μια και μοναδική φορά που οι Tangerine Dream εμφανίστηκαν ζωντανά στην Ελλάδα με τον Edgar Froese ήταν το 1983 στο θέατρο του Λυκαβηττού. Κάπως έτσι προκύπτει η ερώτηση: “υπάρχουν οι Tangerine Dream χωρίς τον Edgar Froese;”
Στην τρέχουσα σύνθεση του γκρουπ συμμετέχουν ο πολυοργανίστας Thorsten Quaschning (ο οποίος είναι στους Tangerine Dream από το 2005 και ήταν ο «επιλεγμένος διάδοχος» του Froese), η βιολονίστα Hoshiko Yamane (από το 2011) και ο keyboardist Paul Frick (ενεργός από το 2020). Κανένα από τα τρία “νέα” μέλη των Tangerine Dream δεν είχε γεννηθεί όταν κυκλοφόρησε το πρώτο τους άλμπουμ Phaedra!
Παρ’ όλ’ αυτά, σαράντα ένα χρόνια μετά και δίχως τον Froese, η συναυλία των Tangerine Dream στη Λυρική Σκηνή του Σταύρος Νιάρχος ήταν sold out!
Το σετ των Tangerine Dream ξεκίνησε λίγο μετά τις οκτώ και μισή και κύλησε γρήγορα, καθώς το τρίο εναλλασσόταν από τα κλασικά ambient στα πιο έντονα σε ρυθμό κομμάτια και με επιλογές από το Raum, το δεύτερο άλμπουμ που κυκλοφόρησε μετά τον θάνατο του δημιουργού τους Edgar Froese.
Κάποια στιγμή, όταν ακούσαμε το “Betrayal (Theme Sorcerer)”, ο χώρος γέμισε ηχητική μαγεία. Πρόκειται για ένα κομμάτι που ηχογραφήθηκε για την ταινία του William Friedkin το 1977, το οποίο θυμίζει έντονα το θέμα του Stranger Things. Και αυτή είναι η απόδειξη της επιρροής των Tangerine Dream στη λαϊκή κουλτούρα. Τις βάσεις που έχουν βάλει για τη new age, την trance, την EDM και γενικότερα την ηλεκτρονική μουσική απ’ το ξεκίνημά τους μέχρι τις μέρες μας. Πίσω από τους ερμηνευτές η οθόνη έδειχνε αφηρημένα γεωμετρικά σχήματα, αναλογικά συνθεσάιζερ, γαλαξιακά ταξίδια.
Ήταν εύκολο να χαθείς μέσα στα ηχητικά τοπία και τους παλλόμενους ήχους. Όλα ονειρικά… Για σχεδόν δυόμισι ώρες, αυτό το τρίο κατάφερε να δώσει μια καταπληκτική συναυλία.
Στο encore και μετά από ένα έντονο χειροκρότημα, είχαμε την τύχη να δούμε τους Quaschning, Yamane, Frick να απομακρύνονται απ’ τη στενή κληρονομιά της προσδοκίας και απλά να εξερευνούν μπροστά μας τη μουσική παρακαταθήκη των Tangerine Dream. Μοναδική παραφωνία η τύπισσα δίπλα μου, που καθ’ όλη τη διάρκεια της συναυλίας τα δάκτυλά της έπιαναν τα 180 bpm γράφοντας μηνύματα στο κινητό της.
Το μπλουζάκι του ηλικιωμένου κυρίου παραδίπλα μου, που τους είχε δει 41 χρόνια πριν όπως μου είπε στον Λυκαβηττό, έγραφε Tangerine Dream. Το ίδιο και το εισιτήριό μου.
