Του Παύλου Θ. Κάγιου //
Εφιαλτική εικονική πραγματικότητα σκεπάζει όλο τον πλανήτη μέσα από τις νέες ταινίες και μια γαλλική φάρσα μας κάνει να γελάσουμε λίγο, ενώ ο «Πλανήτης των πιθήκων» συνεχίζει τον χαβά του. Μόνη παρηγοριά ένα «κρυφό» φιλμ του Μαγιακόφσκι!
“Ο κύκλος”
-Το «Τρούμαν σόου» σε πιο εφιαλτική εκδοχή – και, δυστυχώς, πιστευτή γιατί δεν απέχει πολύ από τη σημερινή πραγματικότητα. Η ταινία βασίζεται στο ομώνυμο best seller του Dave Eggers.
Όταν η Μέι προσλαμβάνεται στη μεγαλύτερη και πιο ισχυρή εταιρία Τεχνολογίας και Social Media στον κόσμο, θεωρεί ότι αυτή είναι η ευκαιρία της ζωής της. Καθώς ανέρχεται στην ιεραρχία, ενθαρρύνεται από τον ιδρυτή της εταιρίας Ίμον να συμμετέχει σε ένα επαναστατικό πείραμα που ξεπερνάει τα όρια της ιδιωτικότητας, της ηθικής και τελικά κάθε προσωπικής ελευθερίας. Η συμμετοχή της στο πείραμα και κάθε απόφαση που λαμβάνει επηρεάζει το μέλλον και τις ζωές των φίλων της, της οικογένειάς της αλλά και ολόκληρης της ανθρωπότητας.
Σκηνοθεσία: Τζέιμς Πόνσολντ
Παίζουν: Έμα Γουάτσον, Τομ Χανκς, Τζον Μποτέγκα, Μπιλ Πάξτον
“Το μπαρ”
-Έξυπνη σεναριακή ιδέα που αναπτύσσεται άνισα αλλά στο φινάλε σε κερδίζει σ’ ένα άγριο θρίλερ που ο φόβος ότι ο κίνδυνος ενεδρεύει παντού στη σύγχρονη ζωή γίνεται απόλυτα πιστευτός. Γιατί; Γιατί στην αποθέωση του καταναλωτισμού, όλοι είμαστε μόνοι μας, δεν έχουμε εμπιστοσύνη σε κανέναν και ο «εχθρός» είναι παντού.
Το στόρι μάς πηγαίνει σ’ ένα μπαρ, ένα συνηθισμένο μεσημέρι. Θαμώνες κάθονται μαζί με περαστικούς και μοιράζονται τηγανητά γλυκά και σάντουιτς με ψητό ζαμπόν και τυρί. Η ζωή κυλάει κανονικά μέχρι που ένας πελάτης βγαίνει από το μπαρ και πυροβολείται μέσα στη μέση της έρημης πλατείας. Όλοι μέσα στο μπαρ κοιτάνε αποσβολωμένοι, μέχρι που ένας αποφασίζει να βγει έξω να δει τι γίνεται, για να καταλήξει και αυτός με μία σφαίρα… Όλοι προσπαθούν να καταλάβουν τι έχει γίνει. Η πλατεία παραμένει επικίνδυνα άδεια και τα τηλέφωνα δεν έχουν σήμα. Μέσα στον πανικό, παρατηρούν ότι κάποιος μετακίνησε τα πτώματα, ενώ μηχανοκίνητα της αστυνομίας κατασκευάζουν «τρομοκρατικά» χτυπήματα που τα μεταδίδουν τα κανάλια. Κι αυτό είναι μόνο η αρχή καθώς όλοι οι θαμώνες –εμείς δηλαδή!- αρχίζουν να υποπτεύονται ο ένας τον άλλον και οδηγούνται σε ακραίες πράξεις πανικού.
Σκηνοθεσία: Άλεξ Ντε Λα Ιγκλέσια
Παίζουν: Μπλάνκα Σουάρες, Μάριο Κασας, Τερέλε Πάβεζ
“Βρε, καλώς τους”
-Η επιτυχία σπάνια επαναλαμβάνεται και οι δημιουργοί της ξεκαρδιστικής γαλλικής κωμωδίας «Θεέ μου, τι σου κάναμε;» γυρίζουν μια «συνέχειά» της που αν και το θέμα της είναι από μόνο του ξεκαρδιστικό, δεν καταφέρνει να απογειωθεί καθώς της λείπουν οι έξυπνες ατάκες και οι σεναριακές ανατροπές.
Ένας γνωστός διανοούμενος με αριστερές πεποιθήσεις πολιτικός κάνει τα πάντα για να διατηρήσει τη φήμη του ως προοδευτικός και με υπέρ των φτωχών απόψεις αν και στην πραγματικότητα ειναι εντελώς διαφορετικός… Καλεσμένος σε ένα talk show δέχεται μια πρόκληση. Να ανοίξει το σπίτι του σε όποιον το ζητήσει. Και τα πράγματα γίνονται μαλλιά-κουβάρια όταν εισβάλλει στην πολυτελέστατη μονοκατοικία του μια οικογένεια Ρομά που εκδιώχθηκαν!
Από τους δημιουργούς της κωμωδίας φαινόμενο «Θεέ μου τι σου κάναμε;».
“Ο πλανήτης των πιθήκων: Η σύγκρουση”
-Η μάχη μεταξύ Πιθήκων και ανθρωπότητας συνεχίζεται στην τρίτη και βαρετή συνέχεια της σειράς…
O Σίζαρ και οι πίθηκοι μπλέκονται σε μία φονική μάχη, με ένα στρατό ανθρώπων υπό την ηγεσία ενός αδίστακτου συνταγματάρχη. Μετά τις ανυπολόγιστες απώλειες των πιθήκων, ο Σίζαρ παλεύει με τα πιο σκοτεινά του ένστικτα και ξεκινά μία προσωπική αναζήτηση ώστε να εκδικηθεί για το είδος του. Όταν το ταξίδι του τους φέρει αντιμέτωπους πρόσωπο με πρόσωπο, ο Σίζαρ και ο συνταγματάρχης θα αναμετρηθούν σε μία επική μάχη που θα κρίνει τη μοίρα των δύο ειδών, αλλά και του μέλλοντος του πλανήτη.
Σκηνοθεσία: Ματ Ριβς
Παίζουν: Άντι Σέρκις, Γούντι Χάρελσον, Τζούντι Γκριρ, Αμάια Μίλερ
“Η δεσποινίδα και ο αλήτης”
-Η μοναδική ταινία του Βλαντίμιρ Μαγιακόφσκι -βωβή 1918- που έχει σωθεί. Γυρίστηκε στην Αγ. Πετρούπολη, μετά την Οκτωβριανή Επανάσταση, μέσα σε 2 εβδομάδες.
Μια ταινία – ποίημα αφιερωμένη στην Λίλια Μπρίκ, τη μούσα του Βαντίμιρ Μαγιακόφσκι και της Ρώσικης Πρωτοπορίας.
Βασίστηκε στο διήγημα του Ιταλού συγγραφέα Εντμόντο ντε Αμίτσις το 1895, «Η δασκάλα των εργατών» προσαρμοσμένη στο σύμπαν της Ρωσικής Πρωτοπορίας του 1918.
Για τον Μαγιακόφσκι ο κινηματογράφος ήταν η πιο συμβατή στο μέλλον, που ενσαρκωνόταν την ίδια στιγμή, μορφή τέχνης.
Το στόρι της αφηγείται την άφιξη μιας νέας γυναίκας σ’ ένα σχολείο που πρέπει να διδάξει για πρώτη φορά. Είναι η δασκάλα του σχολείου για την εργατική νεολαία. Το καθήκον της είναι να μάθει σε μια τάξη ενηλίκων ανάγνωση και γραφή. Οι μαθητές της είναι άντρες και μικρά αγόρια, όλοι δύσκολοι στον χειρισμό και εριστικοί. Ο αλήτης – τον οποίο παίζει ο Μαγιακόφσκι την ερωτεύεται και της γράφει στο χαρτί του διαγωνίσματος ότι την αγαπάει. Η νεαρή δασκάλα καταλαμβάνεται από άγχος. Τελικά συνειδητοποιεί πως η αγάπη του αγοριού είναι αληθινή όταν αυτός πια βρίσκεται ξαπλωμένος ετοιμοθάνατος, μαχαιρωμένος από τους υπόλοιπους μαθητές και τον παρηγορεί φιλώντας τον γλυκά.
Σκηνοθεσία: Βλαντίμιρ Μαγιακόφσκι, Ευγένι Σλαβίνσκι
Σενάριο: Βλαντίμιρ Μαγιακόφσκι, Εντμόντο ντε Αμίτσις
Φωτογραφία: Ευγένι Σλαβίνσκι
Πρωταγωνιστούν: Βλαντίμιρ Μαγιακόφσκι, Αλεξάντρα Ρεμπίκοβα, Φιόντορ Ντουνάγιεφ.
Ο Βλαντίμιρ Μαγιακόφσκι για τον κινηματογράφο:
«Για σας ο κινηματογράφος είναι θέαμα.
Για μένα είναι σχεδόν κοσμοαντίληψη.
Ο κινηματογράφος είναι ο φορέας της κίνησης.
Ο κινηματογράφος είναι ο καινοτόμος των λογοτεχνιών.
Ο κινηματογράφος είναι ο καταστροφέας της αισθητικής.
Ο κινηματογράφος είναι τόλμη.
Ο κινηματογράφος είναι αθλητής.
Ο κινηματογράφος είναι διαδότης ιδεών»
Βλαντίμιρ Μαγιακόφσκι, «Κινηματογράφος και κινηματογράφος» (1922)
