Η πολιτική των κλειστών συνόρων αφορά μόνο τους ανθρώπους. Στην πολιτική της κατανάλωσης τα σύνορα είναι ορθάνοιχτα. Follow the money… δεν λέμε; Με το Follow the Money μπορεί να μην οδηγηθείς σε γιοτ που καλοντυμένοι άνθρωποι θα πίνουν ακριβό κρασί και θα συζητούν για την ελαφρότητα της ζωής. Μπορεί να βγεις σ’ ένα εργοστάσιο στη Τουρκία που Σύριοι προσφυγές ράβουν τα ρούχα που θα σε κρατήσουν ζεστό τον χειμώνα που έρχεται.
Ο μη κερδοσκοπικός οργανισμός The Business and Human Rights Resource Centre (BHRRC) κάλεσε εμπορικούς οργανισμούς σαν το βρετανικό μεγαθήριο ένδυσης Topshop και τη φίρμα Aldi που εμπορεύεται ρούχα χαμηλού κόστους, να προστατεύσουν τους πρόσφυγες που εργάζονται σε εργοστάσια προμηθευτών τους και οι συνθήκες εργασίας τους περιγράφονται ως απαράδεκτες. Είναι καθαρό, πρόκειται για ανθρώπους που εκγατέλειψαν τα σπίτια τους όχι γιατί θέλησαν μια ζωή με καλύτερα ημερομίσθια αλλά γιατί στις πόλεις τους μαίνεται πόλεμος σύμφωνα με το Δημοσιογραφικό Ιδρυμα Thomson Reuters.
“Πολλές φίρμες ένδυσης ευαισθητοποιήθηκαν στο δράμα των ανθρώπων που εργάζονται σε ραφεία της Τουρκίας αναβαθμίζοντας τις συνθήκες δουλειάς τους. Όμως υπάρχουν εταιρείες όπως η Aldi, η Asda και η Topshop που δεν έχουν κάνει τίποτε για τα παραπάνω” δηλώνει ο Φιλ Μπλούμερ ένας από τους επικεφαλής της BHRRC
Η The Business and Human Rights Resource Centre έκανε μια έρευνα γύρω από τις συνθήκες εργασίας εργαζομένων στην Τουρκία για Βρετανικές φίρμες ένδυσης. Τα αποτελέσματα ήταν προσβλητικά για τις συνθήκες εργασίας προσφύγων σε κάποια εργοστάσια.
Εταιρείες όπως εκείνη της υπεραγοράς Aldi και Asfa όπως και η φίρμα Arcadia που έχει στην κατοχή της brands όπως τα Topshop, Dorothy Perkins και Mis Selfridge δεν κάνουν σχεδον τίποτα γύρω απο την εκμετάλλευση των εργαζομένων τους.
Οι φίρμες Aoso, New Look, Next, SuperDry και Zara βρίσκονταν ανάμεσα σε εκείνες που κινητοποιήθηκαν, έδειξαν ενδιαφέρον για τις συνθήκες εργασίας των ανθρώπων που ράβουν για εκείνες.
Περισσότεροι από τρία εκατομμύρια Σύριοι πρόσφυγες, οι μισοί από αυτούς κάτω των 18 ετών, έχουν καταφύγει στην Τουρκία. Εκτιμάται πως οι 650.000 από αυτούς έχουν βρει δουλειά. Από αυτούς οι περισσότεροι εργάζονται στην κλωστοϋφαντουργία. Πολλοί από αυτούς δεν έχουν άδειες εργασίες, εργάζονται στην αφάνεια. H ΒΗRRC υποστηρίζει το αυτονόητο, πως η τύχη αυτών των ανθρώπων είναι κυριολεκτικά έκθετη στην εκμετάλλευση.
