του Μάρκου Ψυχάρη //
Όπως στους διαλόγους του Τάκη Τσουκαλά με τον Παοκτζή Καστοριανό και τον Αεκτζή κύριο Βασίλη που καλούν στην εκπομπή της Θύρας 7. Όπως στην εκπομπή-άμβωνα διαμαρτυρίας του Γιάννη Λοβέρδου όπου ζοχαδιασμένοι αγιατολάχ του καφενείου βγαίνουν στον “αέρα” για να καταγγείλουν την προδοτική πολιτική των Συριζαίων. Όπως τα απογευματινά “Κατηγορώ τη Δεξιά” του αριστερού Ντρέιφους της Δημοσιογραφίας Σωτήρη Καψώχα από τη συχνότητα της κρατικής ΕΡΤ. Όπως κάθε τσιρίδα του τρολ ντελιβερά Άδωνι σε κάθε δημόσια εμφάνισή του, ηλεκτρονική ή φυσική, έτσι και τα μέιλ που στέλνει το επικοινωνιακό επιτελείο του, αυτοβαφτισμένου ικανού, υποψήφιου δημάρχου Αθήνας Κώστα Μπακογιάννη στα Μ.Μ.Ε. διαθέτουν δόσεις υπερβολής που μόνο στο τρολ σοσάιετι μπορούν να εκτιμηθούν.
Μια περφόρμανς περηφάνιας
“Δεν νομίζω ότι άλλος υποψήφιος Δήμαρχος έχει δεχθεί τόσες πολλές επιθέσεις όσες έχω δεχθεί την τελευταία μία εβδομάδα, πριν ακόμα ανακοινώσω την υποψηφιότητά μου. Η πραγματικότητα λοιπόν ποια είναι; Ότι εγώ είμαι πάρα πολύ περήφανος για την οικογένειά μου. Εγώ δεν παίζω. Είμαι περήφανος και για τον παππού μου τον Κώστα τον Μητσοτάκη που ήταν Πρωθυπουργός της χώρας και είμαι υπερήφανος και για τον παππού μου τον Πάπα-Κώστα τον Μπακογιάννη που ήταν ιερέας στο βουνά της Ευρυτανίας. Είναι τιμή μου και καμάρι μου.”
Τιμή του και καμάρι του να είναι όχι απλά περήφανος, ούτε απλά πολύ περήφανος αλλά πάρα πολύ περήφανος ο Κώστας Μπακογιάννης για την καταγωγή του. Εδώ να πούμε πως ο καταχρηστικός υπερθετικός της περηφάνιας σχεδόν ακουμπά τα σύνορα του αντίθετου αλλά μιας και η παραπάνω ρήση έγινε δια της τηλεοράσεως στην εκπομπή του Γιώργου Παπαδάκη “Καλημέρα Ελλάδα” στον Αντένα.
Η κλίση του Θεού
“Από εκεί και πέρα όλα αυτά τα χρόνια στην αυτοδιοίκηση κρίνομαι όχι από το ποιος είμαι και τι λέω, αλλά από το τι κάνω. Κάντε μία βόλτα στην Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας. Κάντε μία βόλτα στον Δήμο Καρπενησίου. Δεν θα σας πει κανείς για την οικογένειά μου. Θα σας πουν για τα καλά και τα κακά τα δικά μου. Για τα θετικά και τα αρνητικά τα δικά μου. Γιατί αυτή είναι η πραγματικότητα στην αυτοδιοίκηση.”
Συγνώμη, αλλά ο Κώστας Μπακογιάννης εκλέχθηκε δήμαρχος γιατί είχε έργο πίσω του; Έργο δεν είχε. Σπούδαζε και μετά υπηρέτησε ως καταδρομέας στον Ελληνικό Στρατό. Πριν από εκεί, τι; Όχι, ο Κώστας Μπακογιάννης δεν εκλέχθηκε γιατί ήταν μέλος οικογένειας με κληρονομικό χάρισμα στην πολιτική. Εκλέχθηκε γιατί τον αγάπησε μια νομοτέλεια, ο θεός ας πούμε. Είδε την κλίση του στην προσφορά και ήταν θέλημα της φύσης να γίνει ό,τι έγινε. Και κάτι ακόμα, αν πραγματικά προσέφερε στην περιφέρειά του γιατί δεν μένει εκεί. Η Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας είναι κάτι σαν την πρώην σύζυγο και η Αθήνα σαν την ερωμένη που του ζήτησε στεφάνι μόλις πάρει διαζύγιο για να την αποκαταστήσει; Πόσο ρετρό.
Take Walk On the Wild Side
“Την δέσμευση του ότι θα περπατάει καθημερινά στις γειτονιές της Αθήνας υλοποιεί από την επόμενη μέρα της ανακοίνωσης της υποψηφιότητάς του για τον Δήμο Αθηναίων ο Κώστας Μπακογιάννης. Το απόγευμα της Τρίτης επισκέφθηκε την περιοχή του Άγιου Παύλου και είχε την ευκαιρία να κουβεντιάσει με κατοίκους, καταστηματάρχες και εκπροσώπους τοπικών συλλόγων για τα ζητήματα που τους απασχολούν.”
Ο Κώστας Μπακογιάννης μπορεί και να έχει δίκιο. Να είναι ο επόμενος δήμαρχος Αθηνών. Μόνο που δεν είναι, ακόμα. Το να κόβει βόλτες στην Αθήνα για να πάρει ψήφους είναι θεμιτό. Αν αυτό ονομάζεται δέσμευση που τηρείται είναι κακό τριπ αυταρέσκειας. Αν αύριο ο Κώστας Μπακογιάννης πει πως κάθε μέρα πριν τις Δημοτικές Εκλογές θα τρώει φαλάφελ στο ιστορικό κέντρο της αυτό θα ονομαστεί στήριξη της νεοφυούς επιχειρηματικότητας;
Όσο το επιτελείο επικοινωνίας του Κώστα Μπακογιάννη μάς στέλνει υλικό, τόσο εμείς θα τα δημοσιοποιούμε, με τον δικό μας τρόπο.
