Από τον Νικηφόρο Γκολέμη //
Η Μαρφίν καίγεται. Τρεις άνθρωποι χάνουν τη ζωή τους. Η δίψα του μιντιακού και μεγάλου μέρους του πολιτικού κόσμου της χώρας ακόρεστη. Το αίμα έπρεπε να ξεπλυθεί με αίμα; Το προφίλ των δύο ήταν ιδανικό: Αριστεροί αντιεξουσιαστές. Το μοναδικό πρόβλημα: Η έλλειψη στοιχείων. Αλλά αυτό δεν τους πτόησε ιδιαίτερα. Η Ασφάλεια και το εγχώριο κατεστημένο αποφάσισαν να παίξουν τόσο με τη νοημοσύνη μας, όσο και με τους συγγενείς των θυμάτων που αναζητούν τη δικαίωση, εμφανίζοντας μια ανώνυμη και ανορθόγραφη επιστολή ως το μοναδικό στοιχείο για την ενοχοποίηση των Θοδωρή Σίψα και Παύλου Αντρέεφ. Στην πορεία, μάθαμε και για μια κατάθεση του τότε υπευθύνου του βιβλιοπωλείου «Ιανός», στην οποία αναγνώριζε τον Αντρέεφ ως έναν εκ των δραστών. Κατά τη διάρκεια της δίκης, όμως, αποκαλύφθηκε ότι η κατάθεση αυτή είχε υπογραφεί χωρίς προηγουμένως να έχει διαβασθεί από τον ίδιο. Κι όμως, μια ανώνυμη επιστολή και μια κατάθεση-παρωδία αρκούσαν. Οι δύο άνδρες είδαν τα ονόματά τους να φιγουράρουν στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων και στους τίτλους των ειδήσεων.
Όλοι οι έχοντες δημόσιο βήμα διακήρυτταν την ενοχή τους. Όλοι οι τηλε-δικαστές είχαν αποφανθεί. Όλοι εκτός από την ελληνική Δικαιοσύνη. Κι επειδή το Μεικτό Ορκωτό Δικαστήριο δεν αποφασίζει με όρους βραδινού τοκ σόου, οι δύο άνδρες αθωώθηκαν ομόφωνα. Και πανηγυρικά. Η δικαίωση όσον αφορά τη –μη- τέλεση της αξιόποινης πράξης άργησε, αλλά ήρθε. Η έτερη δικαίωση, ίσως και η πιο σημαντική, δεν θα έρθει ποτέ. Κανείς από όλους αυτούς τους τηλε-βρυκόλακες που «έγραφαν» πάνω στους δύο κατηγορούμενους νούμερα τηλεθέασης, κανείς από τους σκευωρούς της Ασφάλειας που «έχτιζαν» πάνω τους καριέρες και προαγωγές, δεν πρόκειται ποτέ να ζητήσει μια συγγνώμη από τους ανθρώπους αυτούς. Τους ανθρώπους που διασύρθηκαν, κρεμάστηκαν στα μανταλάκια και βίωσαν τον απόλυτο εξευτελισμό, χωρίς να έχουν φταίξει σε τίποτα. Ο Θ. Σίψας και ο Π. Αντρέεφ μπορούν πλέον να λογίζονται και οι ίδιοι ως θύματα του εμπρησμού της Μαρφίν. Όπως θύματα θα είναι και οι επόμενοι αποδιοπομπαίοι τράγοι, στους οποίους η Ασφάλεια θα επιχειρήσει να φορτώσει… όλα τα δεινά του κόσμου. Η Μαρφίν θα συνεχίσει να αποτελεί μια μηχανή παραγωγής αθώων θυμάτων, όσο οι πραγματικοί ένοχοι δεν φαίνονται στον ορίζοντα. Γιατί άραγε…
