Από τον Νικηφόρο Γκολέμη //
Καλησπέρα καλησπέρα, που λέει και μια ψυχή. Μετά τη θερινή ραστώνη, επιστρέφουμε δυναμικά εδώ στο Fragile με μια καινούργια στήλη σχολιασμού της επικαιρότητας. Μια στήλη που δεν φιλοδοξεί να κουνήσει το δάχτυλο και να υποδείξει ως αυθεντία τη σωστή κατεύθυνση, αλλά να προβληματίσει και παράλληλα να… φρεσκάρει τη μνήμη, μέσω μιας αποδελτίωσης των σημαντικότερων γεγονότων της εβδομάδας.
Και μιας που αντιγράψαμε για έναρξη τον κυρ Σταύρο τον Ποταμίσιο, θα ξεκινήσουμε με τη δική του περίπτωση. Ο μέγας ηγέτης περνάει δύσκολες ώρες και αυτό δεν μας χαροποιεί καθόλου. Πάνε οι καλές εποχές, όταν τις πρώτες βδομάδες μετά την ίδρυση του κόμματος πόζαρε στα κανάλια ως ο άνθρωπος που βαδίζει στον δρόμο της λογικής και έβλεπε διψήφια νούμερα στις δημοσκοπήσεις, χωρίς καν να έχει δημοσιεύσει κάποιο πρόγραμμα. Τα γάλατα πλέον έσφιξαν και ο Σταύρος από εκεί που ζητούσε 10%, τώρα βρίσκεται με το «Ποτάμι» στο κυνήγι του ορίου εισόδου στη Βουλή.
Ένα κόμμα βέβαια που ποτέ δεν απέκτησε ξεκάθαρη ιδεολογική ταυτότητα, με πρωτοκλασάτα στελέχη για όλα -ή μήπως για κανενός- τα γούστα και με έναν Σταύρο να καθορίζει κατά το δοκούν την κατεύθυνση των… νερών. Τώρα όμως που το Ποτάμι στέρεψε και κινδυνεύουν οι θέσεις στα βουλευτικά έδρανα, η σύμπλευση με το ΠΑΣΟΚ θα μπορούσε να σώσει τρία-τέσσερα στελέχη από τη φουρτούνα και να τα οδηγήσει εκ του ασφαλούς στην επόμενη Βουλή.
Οι διαπραγματεύσεις για τον νέο «κεντροαριστερό πόλο» όμως ναυάγησαν, με το σημαντικότερο «αγκάθι» να αποτελούν οι μετεκλογικές συνεργασίες του νέου φορέα. Το Ποτάμι απέρριπτε τον ΣΥΡΙΖΑ, πιστεύοντας ότι θα βρει εντός ΠΑΣΟΚ ευήκοα ώτα, αλλά… φευ! Στο ΠΑΣΟΚ τέτοιους όρους δεν βάζεις. Είναι τέτοια η φύση και η… ιστορία του κόμματος, που, προκειμένου να κυβερνήσει, είναι ικανό να συνεργασθεί ακόμα και με τον Αρτέμη Σώρρα. Κάπως έτσι η σεμνή τελετή έλαβε τέλος, η κεντροαριστερά δεν ανεσυστάθη και μπορούμε πλέον να κοιμόμαστε ήσυχοι. Πέρασε και η 3η Σεπτέμβρη και, ελέω τηλεοπτικών αδειών, κανείς δεν πήρε είδηση τίποτα. Μεγάλη ήττα.
Εκτός από την επισκίαση της μεγάλης αυτής επετείου του έθνους, ο διαγωνισμός για τις τηλεοπτικές άδειες προσέφερε σκηνές απείρου κάλλους και έπεται ανάλογη συνέχεια, ιδίως αν αφήσουμε το πολιτικό παρόν και ρίξουμε μια ματιά στο πολιτικό μέλλον. Διότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης ξεκαθάρισε ότι σκοπεύει να καταργήσει τον νόμο Παππά και να μοιράσει περαιτέρω τηλεοπτικές άδειες, όταν φυσικά έρθει η δική του σειρά να μας σώσει. Γεγονός που σίγουρα δεν χαροποιεί τους δύο παλιούς καναλάρχες που έσκασαν 45 και 75 εκατομμύρια αντίστοιχα για να συνεχίσουν να εκπέμπουν στην προνομιακή πλατφόρμα των τεσσάρων και να απολαμβάνουν μεγαλύτερα κομμάτια της διαφημιστικής (και όχι μόνο) πίτας. Τα ίδια περίπου επανέλαβε και ο Νίκος Δένδιας, ο οποίος είπε ότι θα επιστραφούν κάποια χρήματα αναδρομικά στους υπερθεματιστές. Πώς θα το διαχειρισθούν άραγε αυτό το… χαρμόσυνο νέο Αλαφούζος και Κυριακού; Θα στηρίξουν ΣΥΡΙΖΑ; Θα βγαίνει ο Μπογδάνος στην ελβετική τηλεόραση και θα ξανακλαίει που ο λαός δεν επανεξέλεξε τον Αλέξη και έφερε τους διαπλεκόμενους; Για να δούμε! Ο οποίος Τσίπρας επί τη ευκαιρία καλείται να κόψει μια γερή αύξηση στον εμπνευστή του παρακάτω πρωτοσέλιδου.
Εγώ το χω πει ότι ζούμε ένα παραμύθι. Το παραμύθι με λυπημένο τέλος συγκεκριμένα.
Βέβαια, για τους εκατοντάδες εργαζομένους των τηλεοπτικών σταθμώνπου οδηγούνται στην ανεργία, δεν συντρέχει κανένας λόγος ανησυχίας. Ο μπλουζάκι Τσε Γκεβάρα – Κατρούγκαλος ήταν ιδιαίτερα καθησυχαστικός, μιλώντας για κάτι προγράμματα που σχεδιάζει ο ΟΑΕΔ. Επίσης τους συμβούλευσε να ανοίξουν σάιτ. Σύμφωνα με αποκλειστικές πληροφορίες που διαθέτω, οι μισοί εργαζόμενοι των τηλεοπτικών σταθμών περιμένουν περιχαρείς την ημέρα που θα απολυθούν, προκειμένου να ανοίξει ο δρόμος για την τεράστια αυτή προοπτική που ανοίγεται μπροστά τους. Οι άλλοι μισοί περιμένουν με την ίδια ανυπομονησία να περάσουν από το λογιστήριο, ώστε να μπορούν προσληφθούν στις νέες αυτές ιστοσελίδες.
Αυτά τα ωραία παρακολουθήσαμε εκ των έξω την εβδομάδα που μας πέρασε. Ελπίζουμε σε ακόμα καλύτερα την επόμενη εβδομάδα.
* Σε μια εποχή που όλοι διατείνονται ότι έχουν πληροφορίες εκ των έσω, αποφασίζω να κάνω τη διαφορά, γράφοντας εκ των έξω. Εκ των έξω κομματικά, αλλά και γεωγραφικά, αφού παρακολουθώ τις εξελίξεις από ένα δωμάτιο 12 τετραγωνικών στον 12ο όροφο μιας φοιτητικής εστίας στη Χαϊδελβέργη όπου σπουδάζω. Τόσο μακριά και ταυτόχρονα τόσο κοντά, χάρη στις τεχνολογικές ανέσεις που απολαμβάνουμε. Εκ των έξω λοιπόν κάθε Κυριακή για μια διαφορετική ανασκόπηση της εβδομάδας.
