Από την Αλεξάνδρα Φεφοπούλου // *
Δεν προλαβαίναμε να φτάσουμε στο Κούσκο. Αν το επιχειρούσαμε, θα μας έπιανε το σκοτάδι στο δρόμο και η οδήγηση στους δρόμους του Περού ήταν ήδη μια περιπέτεια κατά τη διάρκεια της μέρας. Στρίψαμε στο πρώτο χωριό που συναντήσαμε στο δρόμο μας κι αναζητήσαμε έναν ξενώνα για να περάσουμε το βράδυ.
Το χωριό λεγόταν Santa Rosa κι απ’ ότι φάνηκε στα γεμάτα απορία βλέμματα των κατοίκων του, μάλλον δεν περνούν ξένοι από ‘κει. Αφήσαμε τα πράγματά μας στο όμορφο δωματιάκι που νοικιάσαμε και με τις φωτογραφικές μηχανές ανά χείρας, ξεκινήσαμε να περπατάμε στον κεντρικό δρόμο. Μόνο χαμόγελα στα πρόσωπα των κατοίκων. “Buenas tardes!” – “Καλησπέρα!”, μας χαιρετούσαν όλοι κι εμείς δεν προλαβαίναμε να επιστρέφουμε τα χαμόγελα. “Gringos!”, φώναζαν τα παιδιά…
Ξανά στην Ελλάδα και ξανά στο χωριό μου, όταν μικρή περνούσα τις καλοκαιρινές διακοπές εκεί και τα ντόπια πιτσιρίκια με φώναζαν “πρωτευουσιάνα”. Τότε που τα χαμόγελα ήταν κι εκεί πλατιά και ρωτούσα τη μάνα μου “Μα γιατί πρέπει να τους χαιρετάμε όλους;” – “Έτσι είναι στο χωριό!”.
Σε μια άκρη του δρόμου, καθόταν μια γυναίκα γύρω στα 50 της μαζί με τρία παιδιά. Σύντομα, εμείς τους μαθαίναμε Ελληνικά κι αυτοί μας μάθαιναν Κέτσουα, τη γλώσσα μιας από τις εθνότητες της περιοχής. Η συζήτηση κόπηκε όμως ξαφνικά, όταν τους είπαμε πως δεν είχαμε φάει ακόμη!
Αγχωμένη η μητέρα, είπε κάτι στα Κέτσουα κι αμέσως το ένα απ’ τα παιδιά έτρεξε προς το σπίτι τους. Μετά από λίγο, ξαναεμφανίστηκε κρατώντας στα χεράκια του 2 πορτοκάλια. “Φάτε τα να μην πεινάτε!” μας προέτρεψε η μητέρα και γι’ ακόμη μια φορά βρέθηκα στο χωριό μου. “Βρε γιαγιά, τίποτα δε θα μείνει για μας αν τα δώσουμε όλα!” – “Μην ανησυχείς, θα μας έρθουν πίσω διπλά”.
* Για πολύ ή για λίγο, η Αλεξάνδρα Φεφοπούλου θα λείπει από την Αθήνα. Με τον φίλο της και μια Vespa κάνουν τον γύρο της Νότιας Αμερικής. Της ζητήσαμε να στέλνει κάθε εβδομάδα μια φωτογραφία που θα καθρεφτίζει μικρά και μεγάλα «κάτι» από τη ζωή της ταξιδεύοντας. Δέχτηκε. Άραγε πόσο μακριά μπορεί να είναι η καθημερινότητα μίας ελληνικής πόλης από τις πόλεις που η Αλεξάνδρα βλέπει σήμερα; Για περισσότερα γύρω από τα ταξίδια της Αλεξάνδρας και του Στέργιου επισκεφτείτε το ιστολόγιο: https://worldvespa.wordpress.com/
