Στείλε μου κάτι από το Μπουένος Άιρες – «Αντανάκλαση»
Από την Αλεξάνδρα Φεφοπούλου // *
Περπατούσα στο κέντρο του Μπουένος Άιρες, σε μία από τις λεωφόρους της πόλης που δεν προλαβαίνεις να κοιτάξεις πουθενά αλλού παρά μόνο μπροστά σου. Εκατοντάδες κόσμου να περπατούν γύρω μου κι εγώ να σκέφτομαι πόσο διαφορετικός είναι ένας τόπος όταν τον επισκέπτεσαι για διακοπές και πόσο διαφορετικός μπορεί να γίνει όταν φτάνεις εκεί χωρίς την όμορφη δικαιολογία του τουρισμού. Όταν φτάνεις εκεί γιατί δεν μπορείς να είσαι αλλού, τουλάχιστον όχι τώρα.
Όταν δεν είσαι τουρίστας, οι άνθρωποι που περπατούν στην avenida Cordoba είναι σκυθρωποί. Περπατάς και δεν προλαβαίνεις να κοιτάξεις γύρω σου. Τι νόημα έχει άλλωστε να κοιτάξεις γύρω σου; Το παν είναι να πας στη δουλειά σου, στην καθημερινή σου υποχρέωση. Το χαρούμενο, φιλόξενο Μπουένος Άιρες μπορεί να έχει και γκρι γωνίες τελικά.
Ζεις επειδή έτυχε κι επενδύεις στο αύριο ελπίζοντας πως θα τα προλάβεις όλα. Κι αν δεν είναι έτσι;
Περιμένοντας στο φανάρι για να διασχίσω το δρόμο, πρόλαβα και κοίταξα λίγο ψηλά. Υπάρχει χρώμα στον ουρανό και σήμερα έχει λιακάδα.
Αύριο φεύγω.
* Για πολύ ή για λίγο, η Αλεξάνδρα Φεφοπούλου θα λείπει από την Αθήνα. Με τον φίλο της και μια Vespa κάνουν τον γύρο της Νότιας Αμερικής. Της ζητήσαμε να στέλνει κάθε εβδομάδα μια φωτογραφία που θα καθρεφτίζει μικρά και μεγάλα «κάτι» από τη ζωή της ταξιδεύοντας. Δέχτηκε. Άραγε πόσο μακριά μπορεί να είναι η καθημερινότητα μίας ελληνικής πόλης από τις πόλεις που η Αλεξάνδρα βλέπει σήμερα; Για περισσότερα γύρω από τα ταξίδια της Αλεξάνδρας και του Στέργιου επισκεφτείτε το ιστολόγιο:https://worldvespa.wordpress.com/
