Του Μάρκου Ψυχάρη //
Κάπου, κάποια στιγμή γυρνώντας στην Αθήνα μπορεί τα μάτια σου να συναντήθηκαν με την φράση: «Είδα Στα Μάτια Σου να Σχηματίζεται Το Άπειρο». Ή, σκέτη, τη λέξη άπειρο. Μου συνέβη, εβδομάδες πριν, μπαίνοντας μεθυσμένος σε τουαλέτα μπαρ της Αιόλου. Ρωτώντας δεξιά και αριστερά: «Ποιος τα γράφει όλα αυτά;» τράκαρα τη Βέρα Χοτζόγλου, φοιτήτρια της «Α.Σ.Κ.Τ».
Μπορείς να πεις όσα κάνει εικαστική αυθαιρεσία. Για εκείνη είναι «δράση» υπό εξέλιξη. Μας λέει: «Τον Φεβρουάριο του 2014 άρχισα να δουλεύω το «Infinity Project». Και αφορμή γι’ αυτό στάθηκε ένα άλλο σύνθημα. Τότε, δεξιά και αριστερά, σε τοίχους και άλλες επιφάνειες κάποιος έγραφε την λέξη: «Στροβιλίζομαι». Είπα να εξελίξω την ιδέα του. Στους καμβάδες που ζωγράφιζα τότε, οι οποίοι έμοιαζαν σαν τοίχοι με ξεκολλημένες αφίσες, είχα πολύ έντονο το στοιχείο της γραφής. Αυτό μεταφράστηκε σε ανάγκη που ήθελε να βγει έξω. Παράλληλα, έβλεπα στην πόλη να εκτονώνεται μια παρόμοια ανάγκη. Άνθρωποι που είχαν την ανάγκη να «μιλήσουν» έγραφαν σε τοίχους σκέψεις, κουβέντες, λέξεις, πέρα από τα πολιτικά και τα αθλητικά συνθήματα. Το μάτι μου είχε εστιάσει στους ερωτευμένους της πόλης που έγραφαν για αυτούς που τους λείπουν. Μεθυσμένη ένα βράδυ, έγραψα λάθος αυτόν τον στίχο των Στέρεο Νόβα από το άλμπουμ «Εξώστης». Είχα έντονη την ανάγκη να τον γράψω όπως τον θυμόμουν εκείνη τη στιγμή. Την επόμενη μέρα άρχισα να δουλεύω την ιδέα.»
Το project έχει προσδοκίες. Η δημιουργός του λέει: «Η αρχική πρόταση σιγά-σιγά πρέπει να σβήνει. Στο τέλος θέλω να μείνει μόνο η λέξη «άπειρο». Ένα ειρωνικό σχόλιο απέναντι στην αιωνιότητα. Το ίδιο θα συμβεί και με τις Polaroid που τραβώ με το σύνθημα γραμμένο σε κάθε τύπου επιφάνεια. Κάποια στιγμή θα εξαφανιστούν. Μετά από 4-5 χρόνια μια Polaroid φωτογραφία αρχίζει να ξεθωριάζει. Αυτό που μένει μόνο είναι το πλαίσιό της. Το ίδιο συμβαίνει και με τους ανθρώπους και τις σχέσεις τους. Αφήνουν πίσω τους ένα αποτύπωμα, μεταφορικά ή κυριολεκτικά. Έχουμε πάντα την ανάγκη να εκφραστούμε ακόμα κι αν αυτό ξεθωριάσει ή σβήσει.
Μέχρι και πριν λίγο καιρό πίστευα ότι ο κύκλος αυτού του project είχε κλείσει, τελευταία όμως νιώθω πάλι την ανάγκη για κάτι παρόμοιο, ίσως μια πρόταση, ένας στίχος ή μια λέξη κάνει πάλι την εμφάνιση της!»
