του Γιάννη Παναγόπουλου //
Από τότε που ξεκίνησε το πλέξιμο αυτής της συνέντευξης, μία, μπορεί και δύο εβδομάδες, μέιλ, τηλέφωνα, τσατάρισμα να σπάνε τα νύχια, σκέφτομαι τον τίτλο της συναυλίας του Σταμάτη Κραουνάκη στο Βεάκειο. Θα τη δώσει την Πέμπτη 6 Ιουλίου. Και εκείνη έχει τίτλο “Όλοι ένα” – Φίλα με. Φίλα με άκουσα, φίλα με διάβασα και μπήκα στο λούκι. Κάτι σαν τον λούζερ – ήρωα του “High Fidelity” (θυμάσαι το φιλμ;) άρχισα να σκέφτομαι φιλιά, τύπους φιλιών, λίστες φιλιών. Υπάρχουν εκείνα που πήρα και δεν τα ξέχασα. Υπάρχουν και εκείνα που έδωσα και ήταν σαν να μπήκα στο στόμα του άλλου. Υπάρχουν και εκείνα που πήρα και μετά ήταν σαν να τα πήραν πίσω. Υπάρχουν εκείνα που δεν τα εννοούσα. Τώρα που τρέχουν αυτές οι γραμμές σκέφτομαι και εκείνα τα φιλιά τα απρόσεκτα. Που ήταν να σκάσουν σε μάγουλο αλλά κάπως έγινε, τα χείλη γλίστρησαν στο δέρμα και έκατσαν στις άκρες των χειλιών του άλλου. Φιλιά. Φιλιά. Και φιλιά. Ο Σταμάτης Κραουνάκης θέλει να τεντώσει το θέμα. “Όλοι ένα” – Φίλα με λέει. Πολύ καλό για αληθινό, αλλά έτσι πάει στο μυαλό του. Κατά τα άλλα, τη δοσολογία τού Κραουνάκης, μουσική, σχόλιο για όσα καλώς ή κακώς τον απασχολούν τη γνωρίζεις. Αλλά πάμε πρώτα σε όσα ετοιμάζει. Τις συναυλίες που έδωσε, εκείνες που ετοιμάζει, τις “βλέπεις” σαν σάουντρακ φιλιών που έδωσες και πήρες, που θυμάσαι και παραλίγο να ξεχάσεις. Μουσική και φιλιά. Τα συστατικά της όμορφης ζωής αυτά είναι.
-Τώρα, τι είναι αυτό που σε απασχολεί περισσότερο γύρω από τη συναυλία στο Βεάκειο;
-Νόμιζα ότι τελειώσαμε, στο Λονδίνο, στις αρχές της χρονιάς… Μετά ήρθε ο Βίκτωρ, στο Θέατρο Τέχνης. Έπεσε η ιδέα για μια βραδιά ακόμα στο Βεάκειο, μιας και οι δύο βραδιές στο Δημοτικό πέρσι τον Μάιο άφησαν κόσμο απ’ έξω. Το Βεάκειο όπως πήρε μπρος, πυροδότησε άλλη μια βραδιά, στη Νεμέα. Μου το ζήτησε ο Παντελής Βούλγαρης και οι Ανδριώτες, για το φεστιβάλ της Άνδρου και θα κάνουμε και δύο βραδιές στα Κύπρια στα τέλη του Σεπτέμβρη. Λέω να κλείσω με μια ας πούμε πανηγυρική στην Αθήνα.
Όλα δείχνουν ότι αυτό το δρομολόγιο είχε κι άλλη ζωή.
Κάναμε μια επεξεργασία ακόμα με τα παιδιά. Άλλαξε ο πιανίστας μας ο άλλος. Ήρθε ο Βασίλης Ντρουμπογιάννης, νέος συνεργάτης, και απλώς κλείνω τα μάτια κι ονειρεύομαι τους Πειραιώτες και φίλους απέναντί μου και τη θάλασσα πίσω να μας αγαπά.
Τον αγαπάω τον Πειραιά, μου ’χει χαρίσει πολλά.
Επειδή μου το ζήτησαν και θέατρα από δήμους που δεν ήταν δυνατόν να πληρώσουν το κόστος της παραγωγής, σκέφτηκα την unplugged σόλο βραδιά με μικρότερο σχήμα, χωρίς σκηνικό και με έναν ή δύο φίλους στο support. Θα ήταν κρίμα να αρνηθούμε για λόγους κόστους. Έτσι θα παίξουμε στη Ρεματιά Χαλανδρίου, είναι πολύ καλός φίλος ο Αντιδήμαρχος. Έτσι θα παίξουμε και στον Άλιμο, είναι η γειτονιά μας.
Αυτή τη βερσιόν θα μπορέσω να την παίξω και σε κάποια κλαμπ εκτός Αθήνας το χειμώνα, που μέχρι τώρα ήταν απαγορευτικό. Θέλω να θυμίσω ότι εφάρμοσα πρώτος το 2011 το εισιτήριο των 10 ευρώ σε χειμερινή μου περιοδεία στη Βόρεια Ελλάδα.
Θεωρώ απαραίτητο να κρατήσουμε ζωντανό τον ιστό της σχέσης με τον κόσμο που μ’ αγαπάει. Θα μπορούσα να πάω και στα σπίτια τους. Δεν αστειεύομαι. Άλλωστε ετοιμάζω και μια διαδικτυακή συναυλία γι’ αυτούς που δεν μπορούν να έρθουν ή ζουν στο εξωτερικό, από το στούντιο που δουλεύω. Είμαι εδώ παρών και γράφω. Μέσα σ’ αυτό που ζούμε. Αυτή είναι η δουλειά μου.
-Τι είναι μουσική;
-Η γλώσσα του Θεού.
-Όλοι ένα φίλα με….θυμάσαι ποιο ήταν το καλύτερο φιλί που γεύτηκες ποτέ;
-Αμέ.
-Ποιο ήταν το φιλί που μίσησες περισσότερο;
Κανένα.
-Στην Ισπανία, για παράδειγμα, όταν οι άνθρωποι συστήνονται φιλιούνται. Δεν δίνουν απλώς τα χέρια. Εμείς γιατί δεν κάνουμε το ίδιο; Φοβόμαστε τα φιλιά;
-Όχι ντε. Τα χρεώνουμε αλλιώς μάλλον.
-Ποιο είναι το “Besame mucho” της Ελλάδας;
-Α, δύσκολο. Νομίζω μάλλον το «Μάτια σαν και τα δικά σου».
-Πώς διάλεξες τα τραγούδια που θ’ ακουστούν τη βραδιά της 6ης Ιουλίου στο Βεάκειο;
-Έχτισα μια αφήγηση ερωτική, από το παιδί στον ενήλικα. Από την αθωότητα στο πάθος.
-Ας το πούμε έτσι. Δεν κάνεις δεύτερες σκέψεις όταν έχεις να πεις κάτι. Το τελευταίο διάστημα έχεις πει πολλά. Έχεις μετανιώσει για κάτι που είπες και ακόμα δεν το έχεις παραδεχτεί;
-Ό,τι έχω πει έχω πει. Προτιμώ πάντα διά του έργου. Άλλα καμιά φορά χρειάζεται και η επίθεση. Συνήθως ζητάω συγγνώμη όταν το παραξηλώνω.
-Πότε είπες συγγνώμη τελευταία φορά, για ποιο λόγο;
-Για βρισίδι πάνω σε πρόβα.
-O Σύριζα του 2017 δεν είναι ο Σύριζα του 2015. Φαντάζομαι πως προτιμούσες εκείνον του 2015 από τον σημερινό. Αν είναι έτσι πες μου πότε, για σένα, χάθηκε η μπάλα;
-Η εξουσία φθείρει. Δεν προτιμούσα παρά μόνο να ξεκουμπιστούν αυτοί που ακόμα τους πληρώνουμε σεκιούριτι.
-Πώς ήταν ο κόσμος ένα λεπτό αφότου ξύρισες το μούσι σου;
Μια χαρά, τα παιδιά στο κομμωτήριο, τα παιδιά της lifo γελάγαμε κι έλεγα “είμαι ο Βικτώρ”.
-Πολλοί λένε πως πρέπει να χαθείς στον κόσμο του κλασικού θεατρικού ρεπερτορίου και να “αναστήσεις” μια εποχή που ο πολιτισμός ήταν δυνατότερος της βαρβαρότητας. Σ’ εσένα αυτό πώς ακούγεται;
-Είναι η βασική μου γραμμή. Μονό απ’ τα μεγαθήρια μπορείς να αντλήσεις νέα γλώσσα.
-Μπορείς να φανταστείς μια Ελλάδα με πρωθυπουργό τον Κυριάκο Μητσοτάκη;
-Απαγορεύω τη χρήση αυτού του επιθέτου σ’ αυτή τη συνομιλία. Μπουχαχαχαχαχαχαα.
-Γράφοντας μουσική σκέφτεσαι νότες στη σειρά που θέλεις να έχουν σ’ ένα πεντάγραμμο ή εικόνες ανθρώπων;
-Μ΄ οδηγεί η μέσα μελωδία. Σκέφτομαι μόνο τον Λόγο.
-Ποιοι θα είναι οι συντελεστές τις συναυλίας στο Βεάκειο;
-Τ’ αγόρια του Όλοι ένα. Χρήστος Γεροντίδης, Σάκης Καραθανάσης, Κώστας Μπουγώτης, Γιώργος Στιβανάκης, Χάρης Φλέουρας. Βάιος Πράπας, κιθάρα – μπουζούκι. Γιώργος Ταμιωλάκης, τσέλο. Βασίλης Ντρουμπογιάννης, πιάνο.
-Ποια συναυλία παρακολούθησες ως θεατής και την ευχαριστήθηκες από την αρχή ως το τέλος;
-Πρόσφατα το απίθανο ρεσιτάλ του Ρούφους Γουάινραϊτ στο Γκαζάρτε, τον οποίον λατρεύω.
– Νέοι χώροι τέχνης ανοίγουν. Φεστιβάλ γίνονται, περισσότερα απ’ όσο κάποτε και όμως η τέχνη μοιάζει κομμένη από την κοινωνία. Συμφωνείς με αυτό; Τι μας έφερε εδώ;
-Ετοιματζίλα, copy paste ιδεών, απόψεων, ήχου και εικόνας, αδιαβασιά και προχειρότης.
– H Documenta της Αθήνας είναι η σφραγίδα της γερμανικής κατοχής στην Ελλάδα στον πολιτισμό;
-Είχε και ενδιαφέροντα πράγματα. Καλό είναι να μην είμαστε εύκολοι στην καταδίκη. Απλώς πιστεύω ότι σε μια γονατισμένη χωρά οικονομικά, κάποια πράγματα είναι περιττή πολυτέλεια.
– Ποιο ήταν το καλύτερο καλοκαίρι που έζησες ως σήμερα;
-Το περσινό ήταν μία δικαίωση για το έργο μου. Το 2010 οι Αχαρνής επίσης. Το 2005 Πρώτη Μικρή Επίδαυρος με Σπείρα.
-Τα βράδια προσεύχεσαι; Και αν το κάνεις, ποια είναι η λέξη που προτιμάς να βάζεις συχνότερα στις προσευχές σου;
-Ναι προσεύχομαι, λέω πάντα αυτό: “Βάλε με να πω και να κάνω αυτό που θα γιατρέψει κόσμο”.
ίνφο
Σταμάτης Κραουνάκης – Καλοκαίρι ΄17 – «ΟΛΟΙ ΕΝΑ» Φίλα με. Ένα βράδυ στο Βεάκειο – Πέμπτη 6 Ιουλίου
ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ
12€ Προπώληση
14€ Ταμείο
ΠΡΟΠΩΛΗΣΗ
TICKETSERVICES- Εκδοτήριο Πανεπιστημίου 39
Τηλεφωνικές παραγγελίες 2107234567. Online: www.ticketservices.gr
PUBLIC. Online : tickets.public.gr
Εκδοτήρια ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ τηλέφωνο 210 4143210
