του Γιάννη Παναγόπουλου //
Η ζωή του Νίκου Παππά είναι άρρηκτα δεμένη με το σινεμά. Του αρέσει να μιλά γι’ αυτό. Και κυρίως του αρέσει να γράφει κείμενα για εκείνες τις ταινίες που καθόρισαν τη ζωή του. Ο Νίκος είναι διαχειριστής μιας από τις πιο πετυχημένες ομάδας “Σινεφίλ” για σινεμά στο Ελληνικό Facebook. Το βιβλίο του που κυκλοφόρησε πρόσφατα “Το Σινεμά της Ελεύθερης Ζωής” είναι η δεύτερη και τρίτη μπορεί και η τέταρτη ματιά σε ταινίες που παθιάστηκε μαζί τους.
-Τι θέλεις να αναδείξεις στο βιβλίο σου;
Καταρχάς, θα ήθελα να ευχηθώ ‘Καλά Χριστούγεννα’ σε όλους τους αναγνώστες σας. Το πνεύμα των ημερών να φωτίσει τον κόσμο με Αλήθεια και Δικαιοσύνη. Κατά δεύτερον, σε ευχαριστώ για τη συνέντευξη. Να είσαι καλά με υγεία. Στις 17 ταινίες που αναλύονται στο νέο μου βιβλιο ‘Το Σινεμά της Ελεύθερης Ζωής’ ο συνδετικός κρίκος είναι η Ελευθερία, που προκύπτει από το διαφορετικού τύπου βάθος εργασίας καθενός σκηνοθέτη. Επιθυμία μου, λοιπόν, ήταν να καταστήσω φανερή αυτή την ελευθερία αποκαλύπτοντας το βάθος εργασίας που απαιτούνταν επάνω στους χαρακτήρες.
•Το Σινεμά, αυτή η οπτικοποίηση ονείρων, οραμάτων μπορεί να συνδυάζει όλες τις υπόλοιπες τέχνες. Αυτή είναι η σπουδαιότητά του, η δυσκολία και η απαίτησή του, η ομορφιά του, η ιστορία του.
-Πώς θα ήταν ο κόσμος που θα ζούσαμε χωρίς το σινεμά;
Το Σινεμά, αυτή η οπτικοποίηση ονείρων, οραμάτων μπορεί να συνδυάζει όλες τις υπόλοιπες τέχνες. Αυτή είναι η σπουδαιότητά του, η δυσκολία και η απαίτησή του, η ομορφιά του, η ιστορία του. Όπως ο Ροντέν στη γλυπτική, ο Ντα Βίντσι στη ζωγραφική, ο Μπετόβεν στη μουσική, έτσι κι εδώ είναι σπάνιοι αυτοί που, λόγω οράματος, βρήκαν τρόπο να δημιουργήσουν κινηματογραφική ιστορία, είτε μέσω τεχνολογικών επιτευγμάτων, είτε μέσω διαχρονικών χαρακτήρων (πχ. Σαρλώ). Ο κόσμος χωρίς το Σινεμά θα έπρεπε να περιμένει την έλευση του διαδικτύου για να γνωρίσει την ποικιλία της Ανθρωπότητος.
-Γράφοντας το βιβλίο σου τι ανακάλυψες για σένα και τη σχέση σου με τον Κινηματογράφο;Κάθε κείμενο περιέχει ανακαλύψεις της στιγμής που ύστερα επεξεργάστηκαν σε ένα ορθολογικότερο πλαίσιο σε σχέση με τα υπόλοιπα κείμενα του βιβλίου, έτσι ώστε να αποτελεί μία συνεκτική οντότητα. Ανακάλυψα ότι η ομορφιά ενός κειμένου είναι ένα συμπέρασμα που βγάζουμε στο τέλος συμπεριλαμβάνοντας όλα τα δυνατά δεδομένα, κάθε ένα εκ των οποίων πρέπει να είναι ωραίο, δηλαδή να παρουσιάζεται την κατάλληλη στιγμή ως μέρος του όλου.
Η σχέση μου με τον Κινηματογράφο παίρνει πολλές μορφές και εξαρτάται από αυτά που διαβάζω κατά καιρούς. Χαίρομαι να βλέπω μία ταινία – μεταφορά ενός μυθιστορήματος που μόλις διάβασα. Χαίρομαι να βλέπω κοινά στοιχεία ανάμεσα στη θεωρία της ομορφιάς του Θωμά Ακινάτη και τη θεωρία περι Εξωτερικότητας του Εμμανουήλ Λεβινάς, και να μπορώ να τις εφαρμόσω επάνω στην ταινία του Ροζέ Βαντίμ ‘Και ο Θεός Έπλασε τη Γυναίκα’, χωρίς να προβάλλω επάνω της ατομικές εμμονές.
-Υπάρχει ιδανικός αναγνώστης; Θέλω να πω η ματιά του αναγνώστη είναι κάτι σαν δακτυλικό αποτύπωμα; Ο καθένας μας έχει τη δικιά του;
Η γνώμη μου είναι ότι για να φτάσει στο σημείο ένας αναγνώστης να στοχάζεται ελεύθερα θέλει γνώσεις και πολλή δουλειά με τον εαυτό του. Αλλιώς εκφυλίζεται η σκέψη του και πέφτει σε παγίδες δογματισμού ή οποιουδήποτε συμπεράσματος που δεν φέρεται δίκαια στο κείμενο, και απλά δείχνει ότι δεν αντέχει άλλο να σκέφτεται. Για να εκφέρεις γνώμη και να είναι δίκαιη πρέπει να γνωρίζεις όσα γίνεται περισσότερα και να επιλέγεις συνειδητά το λεξιλόγιο που θα χρησιμοποιήσεις. Για αυτό παρατηρούμε ανθρωπους με τεράστιο λογοτεχνικό έργο να σκύβουν ευλαβικά μπροστά σε κάθε έργο τέχνης και να προσέχουν πώς θα αναλύσουν οτιδήποτε. Ποιος θα τολμούσε να μιλήσει για οτιδήποτε εάν ήξερε ότι τα λόγια του, όπως του Ψαλιδοχέρη, κόβουν σαν ξυράφια; Τα δάχτυλα της ευαισθησίας είναι τόσο επιδέξια, όσο και της νοημοσύνης.
•Οι «Εκδόσεις Ιστίο» παρουσιάζουν το 4ο έντυπο βιβλίο του Βολιώτη σινεφίλ Νίκου Παππά, με τίτλο «Το Σινεμά της Ελεύθερης Ζωής»(2020). Πρόκειται για ένα δοκίμιο-σπουδή στην έννοια της ελευθερίας με αφορμή κινηματογραφικούς χαρακτήρες, που συνθέτουν το ψηφιδωτό της από διαφορετική αφετηρία ο καθένας.
Ο Νίκος Παππάς παθιάστηκε με το σινεμά από τότε που ήταν μαθητής στην πρώτη τάξη του Γυμνασίου. Μέχρι να τελειώσει το Λύκειο, είχε στη συλλογή του περισσότερες από 1.300 ταινίες γραμμένες από την τηλεόραση. Μέχρι σήμερα διατηρεί ατόφια την συλλογή από βιντεοκασέτες, την οποία μάλιστα έχει καταλογογραφήσει.
Από το 1998 μέχρι το 2002 βρέθηκε στο πανεπιστήμιο του Σάντερλαντ στην Αγγλία, όπου σπούδασε παραγωγή ντοκιμαντέρ και ιστορία του κινηματογράφου. Επιστρέφοντας, βρήκε αμέσως δουλειά στην κρατική τηλεόραση, αλλά και στην εταιρεία Audio Visual σε τηλεοπτικές παραγωγές και ντοκιμαντέρ. Μέχρι που το 2005 αποφάσισε να φύγει από την Αθήνα και να επαναπατριστεί, παίρνοντας την απόφαση να ασχοληθεί με τη διδασκαλία αγγλικών, καθώς γνώριζε άριστα πλέον τη γλώσσα.
Ερχόμενος στον Βόλο, όπου τα τελευταία χρόνια διατηρεί το δικό του φροντιστήριο στο κέντρο της πόλης, το πάθος του για την 7η Τέχνη όχι μόνο δεν σίγασε, αλλά έγινε ακόμη πιο έντονο. Τον Μάιο του 2012 δημιούργησε την ομάδα «Σινεφίλ» στο Facebook που πλέον αριθμεί 110.000 μέλη. Είναι ένας αριθμός ο οποίος αποτυπώνει το τεράστιο ρεύμα που υπάρχει στη χώρα μας από ανθρώπους που αγαπούν τον κινηματογράφο και δημιουργούν περί τις 200 αναρτήσεις τη μέρα στον τοίχο της ομάδας.
Μέσα στο 2012 βγήκε στον αέρα και το ιστολόγιό του nikolaspappas.blogspot.com για να οργανώσει καλύτερα τις κριτικές του. Μέσα από το προσωπικό του blog και τα κείμενα που έχει δημοσιεύσει όλα αυτά τα χρόνια, προέκυψε η έκδοση τριών βιβλίων σχετικών με το σινεμά. Το 2014 από την «Ήρα Εκδοτική» κυκλοφόρησε το πρώτο βιβλίο της τριλογίας «Σινεφίλ» και περιλάμβανε εξήντα δοκίμια που είχε γράψει, ως αφόρμηση διάφορων ταινιών που είχε παρακολουθήσει στο παρελθόν. Ακολούθησαν άλλοι δύο τίτλοι, το «Σινεφίλ 2: Ζωή σαν έργο Τέχνης»» και το «Σινεφίλ 3: Τίτλοι τέλους» το 2015 και το 2016 αντίστοιχα, από τις εκδόσεις «Ιστίο», τον εκδοτικό που σύστησε για τις δικές του ανάγκες ο πολυπράγμων Βολιώτης, αφού μετά το συγγραφικό του ντεμπούτο ανέλαβε προσωπικά την έκδοση των πονημάτων του. «Το Σινεμά της Ελεύθερης Ζωής» είναι το τέταρτο βιβλίο του.
Χριστόφορος Σεμέργελης (Εφημερίδα ‘Η Θεσσαλία’)
Εκδόσεις Ιστίο: Χαρισιάδου 1 Δημητριάδος, Βόλος, τηλ. 6978955101, 2421028946
Το γκρουπ Σινεφίλ στο facebook https://www.facebook.com/groups/287938901298785/
Το προσωπικό blog του Νίκου Παππά http://nikolaspappas.blogspot.gr/
-Γράφοντας το βιβλίο σου τι ανακάλυψες για σένα και τη σχέση σου με τον Κινηματογράφο;
•Οι «Εκδόσεις Ιστίο» παρουσιάζουν το 4ο έντυπο βιβλίο του Βολιώτη σινεφίλ Νίκου Παππά, με τίτλο «Το Σινεμά της Ελεύθερης Ζωής»(2020). Πρόκειται για ένα δοκίμιο-σπουδή στην έννοια της ελευθερίας με αφορμή κινηματογραφικούς χαρακτήρες, που συνθέτουν το ψηφιδωτό της από διαφορετική αφετηρία ο καθένας.
