Γιάννης Παναγόπουλος

Δίπλα από την Αντίπαρο, ο υπερπλούσιος ιδρυτής του κολοσσού της Amazon, Τζεφ Μπέζος, με τη σύντροφό του, δείπνησε, μεταξύ άλλων, με το ζευγάρι Τομ Χανκς – Ρίτα Γουίλσον αλλά και εκείνο, λίντερ της guest εμφάνισης, Κυριάκου Μητσοτάκη – Μαρέβας Γκραμπόφσκι – Μητσοτάκη. Τίποτα δεν έγινε διακριτικά. Το περιβάλλον του πρωθυπουργού ενημέρωσε τον λαό για τα κονέξια του. Το νέο δεν είναι πως το ζευγάρι των Ελλήνων πρωθυπουργών, και σόρι για τον πληθυντικό γκάις αλλά ας μην κρυβόμαστε από την πράξη, η Μαρέβα Γκράμπόφσκι με τον ένα ή τον άλλο τρόπο πρωθυπουργικά μεροκάματα κάνει, έφυγε από την έδρα του για να ξεσκάσει. Το έχει κάνει στο παρελθόν. Θα το κάνει και στο μέλλον. 
Για τους φίλους της ελεύθερης αγοράς, του αυτορρυθμιζόμενου κέρδους της ιδιωτικής, αλλά τελικά τόσο εξαρτημένης από το δημόσιο, ιδιωτικής πρωτοβουλίας, το μοίρασμα ελεύθερου χρόνου ανάμεσα στον πλουσιότερο άνθρωπο του κόσμου – ή κάτι τόσο κοντά σε αυτό – με τους Έλληνες πρωθυπουργούς ήταν κάτι παραπάνω από συνηθισμένο κοσμικό σινιάλο. Ήταν ένα λίμιτ απ κύρους. Μια στιγμή που θα μείνει να φοριέται ως αξέχαστη υπέρ της αναβάθμισης του προφίλ της χώρας. Ο Μπέζος είναι μια έμπνευση. Είναι το πρότυπο τού που μπορεί να φτάσει κάποιος ακολουθώντας τα όνειρά του. 
Για τους φίλους που η ηθική του χρήματος και επομένως της δύναμης που μπορεί να εκπροσωπεί η υπέρσυγκεντρωσή του σε μια χούφτα ανθρώπους, είναι πράξη εκρηκτικής αχαριστίας, σχεδόν σαδιστικό βίτσιο, ο Μπέζος αποτελεί μια απεχθή μορφή. Η εταιρεία που ίδρυσε και παραμένει σοβαρός της μέτοχος – Amazon – περιλαμβάνεται στον κατάλογο με τις 12 εταιρείες όπου είναι πιο επικίνδυνο να εργάζεται κανείς στις ΗΠΑ, σύμφωνα με την έκθεση της μη κερδοσκοπικής οργάνωσης NCOSH για την προάσπιση της ασφάλειας και της υγείας των εργαζομένων. H Amazon είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος εργοδότης στις ΗΠΑ. Είδε τους τζίρους της να εκτινάσσονται στη διάρκεια της πανδημίας. Μόλις το τέταρτο τρίμηνο του 2020 έφτασαν τα 7,2 δισεκατομμύρια δολάρια. Για να καταλάβουμε το μέγεθός της μπορούμε να πούμε πως η Amazon δεν ελέγχει απλώς το μεγαλύτερο κομμάτι του ηλεκτρονικού εμπορίου στις ΗΠΑ, ελέγχει και τις υποδομές μέσω των οποίων αυτό πραγματοποιείται. Καρπώνεται ένα στα δύο δολάρια που δαπανώνται στο ίντερνετ. Οι λογικές που έχει απλώσει ο κολοσσός της παροχής υπηρεσιών αλλά και ο δαιμόνιος ιδρυτής της γύρω από το εργασιακό περιβάλλον των, κάπου 870.000, υπαλλήλων της είναι ο ορισμός της στυγνής εκμετάλλευσης. Έχει καταγγελθεί πως οι αποθήκες της εταιρείας στη διάρκεια της πανδημίας ήταν εστίες διασποράς της Covid. Γιατί αυτό; Γιατί απλούστατα οι εργαζόμενοι δεν ήταν δυνατό να τηρήσουν τις απαιτούμενες αποστάσεις ασφαλείας ανάμεσά τους. Έχει, επίσης, καταγγελθεί πως οι υπάλληλοί στη διάρκεια της εργασίας τους  δεν έχουν χρόνο να πάνε στην τουαλέτα, πως λιποθυμούν από την κόπωση, ενώ υπάρχουν καταγγελίες περιστατικών όπου έγκυες εργαζόμενες αναγκάζονταν να εργάζονται όρθιες.
Οι πρωθυπουργοί της Ελλάδας δείπνησαν μαζί με τον ιδρυτή εταιρείας που Αμερικανικές και Ευρωπαϊκές αρχές καταγγέλλουν, στα ίσια ως τον άνθρωπο που έφερε στη Δύση την κινεζοποίηση των εργασιακών δικαιωμάτων. Για τους πρωθυπουργούς της Ελλάδας και τους φόλοουέρς τους εκείνο το ειδυλλιακό δείπνο στην Αντίπαρο με τον Πικάσο του κέρδους μπορεί να παρουσιαστεί ως μήνυμα κύρους, μήνυμα οριστικής φυγής από τη μιζέρια. Ο καθένας με το αφήγημά του. Μόνο που ο Μπέζος δεν εκπροσωπεί θεσμό. Και ο Κυριάκος Μητσοτάκης μόλις ψήφισε εργασιακό νομοσχέδιο που μοιάζει τόσο πολύ με τις λογικές του. Καλή Χώνεψη.
Να πούμε εδώ (1) πως αν η Μέρκελ, ο Μακρόν, ο Μπάιντεν ή ο Πούτιν (λέμε τώρα) γευμάτιζαν με τον Μπέζος το πιθανότερο ήταν να μην μαθαίναμε τίποτα. Ποιος ηγέτης που σέβεται τον εαυτό του θα ήθελε να προβληθεί πως συνέφαγε με έναν άνθρωπο που κατηγορείται για μη καταβολή φόρων και την καταστρατήγηση κάθε εργασιακού δικαιώματος των εργαζομένων του;
Να πούμε εδώ (2) πως έγινε της Τρελής όταν ο Τσίπρας, ως πρωθυπουργός, πήγε διακοπές με ιδιωτικό σκάφος. Κατηγορήθηκε για ιταμή υποκρισία…