του Γιάννη Παναγόπουλου //

Ο “φυσιολογικός τρόπος”, στην ταυτότητα φύλου, τον σεξουαλικό προσανατολισμό, στη δημιουργία οικογένειας, ορισμένος και εκφρασμένος από ποινικολόγο, τον γνωστό ποινικολόγο, δεν θα μπορούσε παρά να πέφτει στα βράχια της ακυρότητας, να κάνει ηλιοθεραπεία στην Ψαρού της προσχηματικότητας και, βέβαια, να είναι αφόρητα, για άλλη μια φορά, υποκριτικός. Καθόλου κρίμα για εκείνον, ένα ακόμα κρίμα για το ακροατήριό του. Ποια ανθρωπολογία, ποια κοινωνιολογία μπορεί να συγκριθεί μαζί του;

Ο πιο γνωστός ποινικολόγος της Ελλάδας και του υπόλοιπου κόσμου κυκλοφορεί ανάμεσά μας ως το πιστό παπαδοπαίδι μιας εύπλαστης ηθικής. Το παρακάτω απόσπασμα κειμένου “ανήκει” στις Εκδόσεις Κούγια. Η φανερή του ανάγκη να συμπυκνώσει το “φυσιολογικό” σε Καζαμιακού τύπου γραφή δεν εκπλήσσει το στάνταρ κοινό του, ίσως εκπλήσσει κάποιους που δε γνώριζαν και πολλά για τον μιντιακό του βίο. Πού ξέρεις, μπορεί ανάμεσά τους να βρίσκεται και ο διάσημος εντολέας του.  Το παρακάτω κείμενο προσφέρεται ως το μανιφέστο ενός ξενιτεμένου από την πραγματικότητα. Το πατρόν της “δικτατορίας των ιδιαιτεροτήτων” που αναφέρει είναι κατά μια έννοια κομμένο και ραμμένο για εκείνον.

“Ιδιαίτερα για τον Καπουτζίδη, αυτό το νέο πρότυπο της κοινωνίας, που στην εκπομπή του Σπύρου Παπαδόπουλου «Στην Υγειά μας» επί 3 ώρες, ανέλυε –παρουσίαζε τον έρωτά του με το σύντροφό του, ο οποίος του αφιέρωνε και του τραγουδούσε τραγούδια, ενώπιον των φυσιολογικών οικογενειών μας και των φυσιολογικών παιδιών μας και ενώπιον εκατομμυρίων τηλεθεατών και ο οποίος τόλμησε, για να προσβάλει τη τιμή και την υπόληψή μου και να θίξει τον φυσιολογικό τρόπο δημιουργίας οικογενείας, και ανήρτησε μια φωτογραφία μου μετά από επίθεση από μπράβο, για την οποία εκκρεμεί ποινική δικογραφία, του επιφυλάσσω ιδιαίτερη μεταχείριση στα δικαστήρια.

Την ίδια ιδιαίτερη μεταχείριση επιφυλάσσω και στην «επαγγελματία κυρία» της Μυκόνου, παρουσιάστρια πρωινής εκπομπής στο Open TV, γιατί θα πρέπει να καταλάβει ότι ο τρόπος που αντιμετωπίζει την προσωπική και επαγγελματική της ζωή δεν της επιτρέπει να κάνει κρίσεις και να παρουσιάζει ένα νομικό θέμα με τέτοιο παράνομο και προκατειλημμένο τρόπο, όταν η παιδεία και η εν γένει προσωπικότητά της δεν είναι επαρκείς για να προσεγγίζει τέτοιου είδους θέματα.

Επιτέλους, αυτή η δικτατορία των ιδιαιτεροτήτων, όπου όποιος τολμά, ακόμη και Δικηγόρος που υπερασπίζεται Έλληνα πολίτη, να αναφέρει τη λέξη ομοφυλόφιλος, αυτομάτως χαρακτηρίζεται ατιμώρητα και ασχολίαστα ως ομοφοβικός και ρατσιστής, θα πρέπει να τελειώνει γιατί στο τέλος – τέλος, λόγω του ότι είμαστε και η συντριπτική πλειοψηφία, εν αντιθέσει με τις ιδιαιτερότητες, εκτός από το να σεβόμαστε την ιδιαιτερότητά τους, έχουμε το απόλυτο δικαίωμα και υποχρέωση να προασπίζουμε, να διαφημίζουμε και να προωθούμε το φυσιολογικό τρόπο ζωής και το φυσιολογικό τρόπο δημιουργίας οικογένειας και παιδιών, γιατί αλλιώς η κοινωνία μας, κατά τη κρίση μας, θα καταστραφεί και το μέλλον των παιδιών μας θα είναι ένα ανισόρροπο και διαταραγμένο μέλλον που θα οδηγήσει τους ανθρώπους σε επιλογές ψυχικής και προσωπικής ανισορροπίας και ανεξήγητα αδιέξοδα.”