Σούζαν Σόνταγκ – “Η αλήθεια είναι πάντα κάτι που λέγεται, όχι κάτι που είναι γνωστό. Αν δεν υπήρχε ομιλία ή γραφή, δεν θα υπήρχε αλήθεια για τίποτα. Θα υπήρχε μόνο αυτό που υπάρχει.” Σούζαν Σόνταγκ
Η συγγραφέας και δοκιμιογράφος Σούζαν Σόνταγκ γεννήθηκε στις 16 Ιανουαρίου 1933 στη Νέα Υόρκη και πέθανε στις 28 Δεκεμβρίου 2004.
Ήταν Αμερικανίδα διανοούμενη και συγγραφέας γνωστή για τα δοκίμιά της για το σύγχρονο πολιτισμό. Έγραψε 17 βιβλία, αμέτρητα δοκίμια, σκηνοθέτησε ταινίες και θεατρικά έργα κατά το δεύτερο ήμισυ του 20ού αιώνα, ούσα μια αδιαμφισβήτητη φωνή συνείδησης και κρίσης κατά ή υπέρ της ανθρώπινης κατάστασης, σήμερα παραμένει επίκαιρη. Και αν ήταν σήμερα εν ζωή; Πολλοί θεωρητικοί της τέχνης θα ήθελαν να την έχουν σήμερα στο πλευρό τους. Λογικά το φαινόμενο της υπερδιογκούμενης τέχνης, με τους εκατομμύρια υποψήφιους καλλιτέχνες που βομβαρδίζουν τους followers τους με “καλλιτεχνικά” έργα φωτογραφικής τέχνης, θα την απασχολούσε άμεσα.
Η Σόνταγκ μεγάλωσε στην Αριζόνα και στο Λος Άντζελες. Παρακολούθησε το Πανεπιστήμιο Μπέρκλεϋ της Καλιφόρνια για ένα έτος. Συνέχισε τις σπουδές της στο Πανεπιστήμιο του Σικάγο, από το οποίο αποφοίτησε το 1951. Στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ απέκτησε το μεταπτυχιακό της τίτλο στην Αγγλική φιλολογία και στη φιλοσοφία. Δίδαξε φιλοσοφία σε αρκετά κολέγια και πανεπιστήμια πριν από τη δημοσίευση του πρώτου μυθιστορήματός της, Ο Ευεργέτης, το 1963. Στις αρχές της δεκαετίας του 1960 έγραψε επίσης μια σειρά από δοκίμια και κριτικές, τα περισσότερα εκ των οποίων δημοσιεύθηκαν σε έγκριτα περιοδικά. Το δεύτερο μυθιστόρημά της, Death Kit εκδόθηκε το 1967, ακολούθησε μια συλλογή δοκιμίων με τίτλο, Styles of Radical Will (1969).
•Τα μεταγενέστερα έργα της περιλαμβάνουν το On Photography, 1977 (Περί φωτογραφίας), το Illness as Metaphor, 1978 (Η νόσος ως μεταφορά), το AIDS and Its Metaphors, 1989 (Το AIDS και οι μεταφορές του) που έχουν μεταξύ άλλων μεταφραστεί και στα ελληνικά. Έγραψε επίσης τα ιστορικά μυθιστορήματα The Volcano Lover: A Romance,1992 (Ο εραστής του ηφαιστείου) και In America, 2000 (Αμέρικα).
Τα δοκίμιά της χαρακτηρίζονται από μια σοβαρή φιλοσοφική προσέγγιση σε διάφορες πτυχές του σύγχρονου πολιτισμού. Έγραψε επίσης θέματα όπως το θέατρο και ο κινηματογράφος καθώς και για προσωπικότητες, όπως η συγγραφέας Nathalie Sarraute, ο σκηνοθέτης Robert Bresson και ο ζωγράφος Francis Bacon. Εκτός από την κριτική και τη μυθοπλασία, έγραψε σενάρια και επεξεργάστηκε επιλεγμένα κείμενα των Roland Barthes και Antonin Artaud.
Η Σόνταγκ ξεπέρασε δύο καρκίνους το 1975 και το 1998, θεώρησε ότι θα τον νικούσε και το 2004. Οι εμπειρίες της από την επάρατο νόσο, της έδωσαν έμπνευση για το δοκίμιό της «Η ασθένεια ως μεταφορά». Οι γιατροί και ο περίγυρος αντιμετωπίζουν την ασθένεια ως σύμβολο, με τον ίδιο τρόπο που στον προηγούμενο αιώνα είχε εκληφθεί η φυματίωση ή η σύφιλη – η κοινωνία θεωρεί πως ψυχολογικοί παράγοντες οδηγούν στην εμφάνισή της και ως εκ τούτου ο ασθενής είναι υπεύθυνος γι’ αυτήν.
“Δεν θέλω να εκφράσω την αποξένωση. Δεν είναι αυτό που νιώθω. Ενδιαφέρομαι για κάθε λογής παθιασμένη συνδιαλλαγή. Όλη η δουλειά μου φωνάζει να είσαι σοβαρός, να είσαι παθιασμένος να ξυπνήσεις.”
“Η ζωή του δημιουργικού ανθρώπου ηγεμονεύεται, καθοδηγείται και ελέγχεται από την ανία. Η αποφυγή της ανίας είναι ένας από τους πιο σημαντικούς σκοπούς μας.”
“Ζηλεύω τους παρανοϊκούς. Έχουν πραγματικά την εντύπωση ότι οι άλλοι άνθρωποι τους δίνουν σημασία.”
