Από την Ντέμη Αυλωνίτη //
Ο Έντι Ρεντμέιν, ο ηθοποιός που έκανε ακόμη και τον Στίβεν Χόκινγκ να νομίζει μερικές φορές ότι έπαιζε εκείνος στην ταινία “Η Θεωρία των Πάντων”, διαπρέπει για ακόμα μία φορά. Με την εξέχουσα ερμηνεία του στη νέα βιογραφική δραματική ταινία «Το κορίτσι από τη Δανία», πιθανότατα να αποσπάσει ακόμα ένα βραβείο Όσκαρ Α’ Ανδρικού Ρόλου (αν δεν του το «στερήσει» ο Λεονάρντο Ντι Κάπριο με το “The Revenant”). Η αφοσίωσή του σε κάθε ρόλο είναι αξιοθαύμαστη.
Αυτή τη φορά ενσαρκώνει τη διεμφυλική ζωγράφο Λίλι Έλμπε, σε μια εξαιρετική κινηματογραφική απόδοση της βιογραφίας της από τον σκηνοθέτη Τομ Χούπερ («Ο Λόγος του Βασιλιά», «Οι Άθλιοι»). Προκειμένου να κατανοήσει και να ερμηνεύσει αυτή την πραγματική ιστορία του Άιναρ Βέγκενερ (Λίλι Έλμπε), ενός από τους πρώτους άντρες που έκαναν εγχείρηση αλλαγής φύλου, ο Ρεντμέιν συνάντησε και μοιράστηκε εμπειρίες, βιώματα και συνήθειες με τρανσέξουαλ. Είδε πώς νιώθουν και βλέπουν οι ίδιες τον εαυτό τους και πώς ο υπόλοιπος κόσμος.
Το βρετανικό αυτό δράμα είναι βασισμένο στο ομώνυμο μυθιστόρημα (2000) του Ντέιβιντ Έμπερσοφ το οποίο είναι εμπνευσμένο από τις ζωές των Δανών ζωγράφων, Άιναρ Βέγκενερ (Λίλι Έλμπε) και Γκέρντα Βέγκενερ. Εκείνος δημιουργούσε τοπία κι εκείνη, η σύζυγός του Γκέρντα (με τη δυνατή ερμηνεία της Αλίσια Βικάντερ), πορτρέτα. Η φήμη τής τελευταίας εκτοξεύτηκε στα ύψη όταν πρωταγωνίστησε στους πίνακές της η Λίλι.
Την πρόταση γάμου τού την είχε κάνει εκείνη (Γκέρντα). Εκείνη τον αγάπησε βαθιά και ειλικρινά από την αρχή έως και το τέλος. Εκείνη ήταν που τον έβαλε μια μέρα να κρατήσει πάνω του κι ένα φόρεμα, να φορέσει καλσόν και παπούτσια προκειμένου να ολοκληρώσει ένα έργο της, καθώς το κανονικό μοντέλο της δεν μπορούσε να ποζάρει. Ο Άιναρ όμως άρχισε σιγά σιγά να νιώθει πράγματα (πιο έντονα από πριν), τη γυναικεία φύση του. Ήθελε να αποφυλακίσει την ψυχή του. Τον αποκάλεσαν ψυχικά ασθενή. Είπαν ότι η Γκέρντα ενθάρρυνε τις ψευδαισθήσεις του, αλλά δεν ήταν έτσι.
Η Λίλι ερχόταν από μέσα του. «Δεν έχει σημασία τι φοράω, σημασία έχει ότι βλέπω τα όνειρα της Λίλι» δήλωνε ο Άιναρ που μια μέρα χάθηκε για πάντα πίσω από το πρόσωπο και την υπόσταση της Λίλι Έλμπε (επίθετο εμπνευσμένο από τον ομώνυμο ποταμό). Έμαθε να περπατά, να ντύνεται και να βάφεται σα γυναίκα, αρχικά κάτω από τη δικαιολογία ότι ήταν ένα «παιχνίδι» κι έπειτα με την παραδοχή ότι αυτή ήταν πάντα, η Λίλι. Έβλεπε τα όνειρά της κι όχι εκείνα του Άιναρ. Έως που τη δεκαετία του ’30 τα έζησε ολοκληρωτικά. Έστω και για μια στιγμή. Κάνοντας στη Γερμανία μία επώδυνη και άκρως επικίνδυνη πειραματική εγχείρηση αλλαγής φύλου (αρχικά αφαιρέθηκαν τα γεννητικά του όργανα κι έπειτα από ένα χρονικό διάστημα έγινε η μεταμόσχευση της μήτρας). Της πρώτης που καταγράφηκε στα χρονικά. Γιατί η Λίλι «γεννήθηκε» και δεν γινόταν να «πεθάνει» προτού ζήσει. Πριν να ονειρευτεί τη μητέρα της να την κρατά μωρό στην αγκαλιά της αποκαλώντας τη Λίλι.
