Από την Αντιγόνη Καράλη //
Ο σπουδαίος Έλληνας βαρύτονος της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, Δημήτρης Πλατανιάς, ο οποίος διαπρέπει στα μεγαλύτερα λυρικά θέατρα του κόσμου στον ιδιαιτέρως απαιτητικό ρόλο του Ριγολέττου, επιστρέφει στην Ελλάδα για να ερμηνεύσει τον ρόλο που τον έκανε δημοφιλή.
Ο «Ριγολέττος», το σκοτεινό αριστούργημα του Τζουζέπε Βέρντι, έρχεται ξανά στη Λυρική για πέντε μοναδικές παραστάσεις στο θέατρο Ολύμπια, από το ερχόμενο Σάββατο έως τις 23 Μαρτίου, σε μουσική διεύθυνση Ηλία Βουδούρη και σκηνοθεσία, σκηνικά, κοστούμια του Νίκου Σ. Πετρόπουλου.
Από το 1851 που πρωτοπαρουσιάστηκε στη Βενετία έως σήμερα, ο «Ριγολέττος» έχει χειροκροτηθεί από χιλιάδες θεατές σε όλο τον κόσμο και δικαίως έχει χαρακτηριστεί ως μια από τις δημοφιλέστερες όπερες όλων των εποχών. Στον «Ριγολέττο» ο Βέρντι αλλάζει σελίδα στη συνθετική του διαδρομή και παρουσιάζει ένα έργο με ξεκάθαρο στίγμα και αυξημένη διάθεση για πειραματισμό.
Οι αντιθέσεις συνιστούν βασικό στοιχείο, καθώς οι μεταπτώσεις ανάμεσα σε λυρικές και δραματικές σκηνές εξασφαλίζουν τη διαρκή ροή της υπόθεσης, με μεγάλη ταχύτητα. Αλλωστε, η αντιφατική, σκοτεινή προσωπικότητα του χαρακτήρα του Ριγολέττου είναι το στοιχείο που ενέπνευσε και παρακίνησε τον Βέρντι να συνθέσει την όπερα αυτή.
Η ιστορία μιλά για τον έρωτα της Τζίλντα, κόρης του καμπούρη αυλικού γελωτοποιού Ριγολέττου, με τον έκλυτο δούκα της Μάντοβα, ο οποίος της παρουσιάζεται ως φτωχός φοιτητής. Προκειμένου να εκδικηθεί για τη χαμένη τιμή της κόρης του, ο Ριγολέττος καταστρώνει τη δολοφονία του δούκα. Ανακαλύπτοντας όμως τα σχέδια του πατέρα της, η Τζίλντα αποφασίζει να σώσει τον αγαπημένο της και να θυσιαστεί, παίρνοντας τη θέση του.
Ο Ν. Σ. Πετρόπουλος έχει μεταφέρει τη δράση από τη Μάντοβα του 16ου αιώνα στην Ιταλία του Μουσολίνι, λίγο πριν από το ξέσπασμα του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου. Το αλαζονικό περιβάλλον του έκλυτου δούκα της Μάντοβα μεταφέρεται σε αυτή την εποχή της συνωμοσίας και της υπεροψίας. Η έντονα δραματική μουσική του Βέρντι δένει με μία ατμόσφαιρα, όπου όλοι και όλα κινούνται μέσα σε σκιές.
«Μιλάνο, Μάρτιος του 1938. Η Ιταλία, αυτοκρατορία πλέον, από το 1936. Το απόγειο της φασιστικής δόξας. Ενα κράτος πριν από την αρχήτης κατάρρευσης και της καταστροφής. Ηθη έκλυτα, υπεροψία της εξουσίας, αυθαιρεσία, καμαρίλα, συνωμοσίες, οίηση. Το ιδανικότερο πλαίσιο για μία χρονολογική, τίμια, μεταφορά του Ριγολέττου σε ένα φιλμ νουάρ. Ομως, όλα αυτά δεν τα αντιμετωπίζουμε ακόμα και σήμερα; Να λοιπόν η δυναμική του έργου» σημειώνει ο σκηνοθέτης.
Με τη μουσική του ο Βέρντι εξέφρασε σε αισθητικό επίπεδο το πνεύμα του ώριμου ρομαντισμού και σε πολιτικό επίπεδο την επιθυμία των συμπατριωτών του να δουν την Ιταλία ελεύθερη και ενωμένη. Αγαπήθηκε ιδιαίτερα από το πλατύ κοινό και απέκτησε εξαρχής δημοτικότητα που παραμένει αμείωτη μέχρι σήμερα.
Στις ιστορικές, πολιτικές και κοινωνικές συνθήκες του 19ου αιώνα, ο Βέρντι υπήρξε ο συνθέτης που έζησε εκείνη τη μοναδική στιγμή στην Ιστορία της μουσικής, κατά την οποία η υψηλή τέχνη έγινε ταυτόχρονα και λαϊκή.
Συνολικά ο «Ριγολέττος» έχει παρουσιαστεί σε 37 από τις 76 καλλιτεχνικές περιόδους της ιστορίας της ΕΛΣ και επιστρέφει στη φετινή τελευταία πλήρη σεζόν λειτουργίας του θεάτρου Ολύμπια, η οποία είναι αφιερωμένη στη σπουδαία ιστορία του.
Στην παραγωγή του Ολύμπια, εκτός από τον Δημήτρη Πλατανιά, στον ρόλο του δούκα της Μάντοβα εναλλάσσονται οι διακεκριμένοι τενόροι της ΕΛΣ Γιάννης Χριστόπουλος και Αντώνης Κορωναίος. Την Τζίλντα ερμηνεύουν οι διαπρεπείς Ελληνίδες υψίφωνοι Βασιλική Καραγιάννη και Μαρία Μητσοπούλου.
Στον ρόλο του Σπαραφουτσίλε ο βαθύφωνος Πέτρος Μαγουλάς, ενώ στον ρόλο της Μανταλένας η Μαρισία Παπαλεξίου και η Ελένη Βουδουράκη. Μαζί τους μια πλειάδα Ελλήνων μονωδών της ΕΛΣ.
Την Ορχήστρα της ΕΛΣ διευθύνει ο αρχιμουσικός Ηλίας Βουδούρης, τη Χορωδία της ΕΛΣ ο Αγαθάγγελος Γεωργακάτος, την αναβίωση της σκηνοθεσίας υπογράφει ο Ιων Κεσούλης, την κινησιολογία η Δέσποινα Τσουκαλά, τους φωτισμούς ο Τζουζέπε Ντι Ιόριο και την επιμέλεια φωτισμών ο Δημήτρης Κουτάς.
Πηγή: ethnos.gr
