Του Γιάννη Παναγόπουλου //
Με ατάκες που κόβουν πιο σύριζα και από το πενταπλό ξυραφάκι της Ζιλέτ η «σαρκαζωαυτοσαρκαζόμενος» θύελλα από την Θεσσαλονίκη, Διογένης Δασκάλου και Monie Monie Conniente. Ο Διογένης απάντησε μια χούφτα ερωτήσεις για τα μάτια μας μόνο. Φάστεν γιορ σιτ μπελτ. Η πτήση προβλέπεται με γερές αναταράξεις γέλιου.
-Πόσο κείμενο, πόσο αυτοσχεδιασμός είναι οι παραστάσεις σας;
-“Όσο πάρει” σίγουρα και όχι “τόσο όσο” αν και εμπεριέχει το “τόσο όσο” το “όσο πάρει”. Είναι δύο φράσεις μαγειρικά κλειδιά απ’ τις παλιές μαγείρισσες. Όπως το “πόσο να ρίξω”; “Θα το δεις με το μάτι”. Κοινώς παρουσία του πελάτου κόπτεται ο κιμάς.
-Είναι διαφορετική η Αθήνα από την Θεσσαλονίκη όταν βγαίνει να διασκεδάσει;
-Όχι πια. Νομίζω ότι έχει μπει στο ίδιο κρεβάτι του Προκρούστη η διάθεση του κόσμου τα τελευταία χρόνια. Όχι. Δεν νομίζω ότι έχει διαφορά το κοινό της Αθήνας από της Θεσσαλονίκης.
-Τότε πες μου πόση διαφορά έχει το ΠΑΣΟΚ της δεκαετίας 1980 με τον ΣΥΡΙΖΑ του 2017;
-Τηρουμένων των αναλογιών, δια γυμνού οφθαλμού δυσκολεύομαι να εντοπίσω διαφορετικότητες.
-Θέλεις να μου περιγράψεις με μία λέξη τους παρακάτω:
Αλέξης Κούγιας: vintage
Αλέξης Τσίπρας: μίμος
Γιάνης Βαρουφάκης: νάρκισσος
Κυριάκος Μητσοτάκης: ανεπίκαιρος
Σταύρος Θεοδωράκης: αμήχανος
Ρεζέπ Ταγιπ Ερντογάν: τζαναμπέτης
Βαγγέλης Μαρινάκης: απεταξάμην
Τάκης Τσουκαλάς: αρρύθμιστος
-Ποια είναι η στιγμή που σε βρήκε στη σκηνή και δεν θα ξεχάσεις ποτέ;
-Λίγο πριν ανέβω στη σκηνή του ΝΑΝΙ – ΝΑΝΙ το 1997. Αρρυθμίες. Κόλλημα για ανακοπή, αίσθηση επερχόμενου θανάτου από συμβάν φίλου με ανάλογο περιστατικό. Με σήκωσαν με πήγαν, το έκανα το καρδιογράφημα στον τότε “Γαληνό”. Τίποτα. Γύρισα. Ήπια το δεύτερο ποτήρι ουϊσκι και όλα πήγαν καλά. Στο τώρα, τώρα; Δεν πίνω σταγόνα. Δεν σκέφτομαι μαλακίες.
-Έχεις να προτείνεις εναλλακτικό σημείο στην Ελλάδα για την επίδειξη του Gucci;
-Πώς θα σας φαινόταν η Βουλή; Σ’ αυτήν την περίπτωση βέβαια δεν ξέρω πώς θα το ‘παιρνε η Cucci.
-Τι δεν έχεις πει ακόμα από σκηνής, που θα ήθελες να το πεις το συντομότερο;
-Πιστέψτε με, λέω ό,τι σκέφτομαι. Γι’ αυτό και δεν γράφω ποτέ τα κείμενά μου.
-Ποιο μπορεί να είναι το βαρβάτο επιχείρημα που έχει στη φαρέτρα της η Ελληνική Διαπραγματευτική Ομάδα για να κλείσει την αξιολόγηση με τους θεσμούς και ακόμα δεν έχει χρησιμοποιήσει;
-Το ότι όσο μας ζορίζουν τόσο χάνουν απ’ την υπερβατική μας δημιουργία. Θα ‘πρεπε να μας απομονώσουν και όχι να μας διασπείρουν στον πλανήτη. Για ακόμη μια φορά θα επιστρέψουμε ουρλιάζοντας, δημιουργικά και πνευματικά εννοώ. Προς αποφυγήν παρεξηγήσεων.
-Από την εμφάνισή σας στο «Κρεμλίνο», πριν λίγους μήνες, στις εμφανίσεις σας στο Half – Note ποια πρόσωπα από την επικαιρότητα προστέθηκαν στο σόου σας;
-Και να σας τα αναφέρω δεν θα υπάρξουν στην πρώτη μας εμφάνιση που θα δείτε γιατί θα έχουν αντικατασταθεί απ’ τα επόμενα. Τόσο fast έχει γίνει η κοινωνικοπολιτική επικαιρότητα. Τα επίκαιρα του Γιώργου Κάρτερ ανήκουν δια παντός στη λίθινη εποχή.
-Ποιος είναι ο τύπος του Έλληνα που όσα χρόνια και αν περάσουν δεν θα συνηθίσεις;
-Τον αγενή.
Ο Διογένης Δασκάλου είναι: Μουσικός – leader ΜΟΝΙΕ & ΜΟΝΙΕ CONNIENTE. Μουσικός παραγωγός στο ΡΑΔΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 94.5 καθημερινά 11.00-13.00. Αρθογραφεί στο περιοδικό «Επιλογές» της εφημερίδας Μακεδονία και στην Athens Voice.
Διογένης Δασκάλου – Monie & Monie Conniente: 3 & 4 Μαρτίου «Βεντέτα» Θεσσαλονίκη.
Συντελεστές:
Σωτήρης Δασκάλου: τενόρο σαξόφωνο
Λεωνίδας Βλάχος – Κώστας Δαμιανίδης: τρομπέτες
Φώτης Μίγγας: τρομπόνι
Βίκυ Βογιατζόγλου: Φωνή
Παντελής Αμπατζής: ηχητικά
Παύλος Αζναουρίδης – Γιώργος Κοκκινάκης: ενορχήστρωση –επεξεργασία ήχων
Βαγγέλης Μολυβιάτης: video
Βασίλης Μπαρμπαρίγος: ενδυματολογική επιμέλεια
Στο ρόλο του κόμη ο Στέφανος Τσιτσόπουλος
Κείμενα: Διογένης Δασκάλου – Βάγια Ματζάρογλου
Φωτογραφίες: Κώστας Αμοιρίδης
HALF NOTE JAZZ CLUB
Τριβωνιανού 17, Μετς
Πληροφορίες – Κρατήσεις: 210 9213310 | www.halfnote.gr | www.viva.gr. Kαταστήματα: Public | Seven Spots | Media Markt | Reload
‘Ωρες έναρξης: Παρ. & Σαβ.: 22:30, Κυρ. & Δευτ.: 21.30
Είσοδος: 20 ευρώ (μπαρ), 25 ευρώ (Β’ Ζώνη), 30 ευρώ (Α’ Ζώνη)
