Του Νικηφόρου Γκολέμη //
Εβδομάδα ιδιαίτερων ανατροπών και ανακατατάξεων αυτή που μας αφήνει, με σημείο αναφοράς τον σαρωτικό ανασχηματισμό, στον οποίο προέβη ο Πρωθυπουργός την Παρασκευή. Κάποιοι υπουργοί αναβαθμίστηκαν, άλλοι μπήκαν στα Υπουργεία από το παράθυρο και άλλοι βγήκαν… κλωτσηδόν, με τον ανασχηματισμό ωστόσο να είναι κατά βάση δομικός, αφού δημιουργήθηκαν τέσσερα νέα υπουργεία.
-Χωρίς αυτό να σημαίνει ωστόσο ότι δεν δίνεται βάση στα νέα πρόσωπα. Εξάλλου, ο ανασχηματισμός προσφέρεται ως μια καλή ευκαιρία διασκέδασης των εντυπώσεων. Τα «νέα και άφθαρτα» στελέχη, οι ικανοί τεχνοκράτες με τα πλούσια βιογραφικά και τις επαγγελματικές επιτυχίες θα παρουσιασθούν εκτενώς τις επόμενες μέρες και θα μονοπωλήσουν το εγχώριο ενδιαφέρον, δίνοντας στον Αλέξη Τσίπρα τη δυνατότητα να… ηρεμήσει για μερικές μέρες.
Μόνο επικοινωνιακή λοιπόν η συνεισφορά του ανασχηματισμού, αφού από ουσία δεν έχει να προσφέρει και πολλά. Είναι γνωστή η τακτική της στροφής στα πρόσωπα, όταν πλέον έχουμε «αδειάσει» από πολιτική. Έτσι και ο ΣΥΡΙΖΑ λοιπόν, με την ιδεολογική δεξαμενή να έχει στερέψει προ πολλού, επιχειρεί με αυτό το ανακάτεμα της τράπουλας να μετατοπίσει το ενδιαφέρον από την ασκούμενη πολιτική στα πρόσωπα που την ασκούν. Ποια όμως η αξία των δεύτερων εν τη απουσία της πρώτης; Καμία. Τα νέα λοιπόν πρόσωπα είναι μάλλον καταδικασμένα να σημειώσουν την ίδια… αποτυχία με τα απερχόμενα, αφού θα βαδίσουν στον ίδιο ακριβώς δρόμο, με την πορεία τους να είναι ήδη σε μεγαλο βαθμό χαρτογραφημένη και προδιαγεγραμμένη… έξωθεν.
-Στην αντίπερα όχθη, τα κόμματα της αντιπολίτευσης δεν διανύουν περίοδο εσωκομματικής υγείας. Η ψήφος της Νέας Δημοκρατίας κατά της άρσης της ασυλίας του Νίκου Νικολόπουλου και η προθυμία του ΠΑΣΟΚ να συμπράξει στη συγκρότηση του ΕΣΡ δημιούργησαν εσωκομματικούς τριγμούς, με τον Κώστα Τασούλα να «πληρώνει τη νύφη» από τη μια μεριά, και τον Ευάγγελο Βενιζέλο από την άλλη να λαμβάνει μια… ηχηρή υπενθύμιση ότι το εσωκομματικό του έρεισμα, ακόμα και στο ΠΑΣΟΚ του 5%, είναι από ασθενές έως και μηδαμινό.
-Όσο επικοινωνιακό πυροτέχνημα αποτελεί ο ανασχηματισμός, άλλο τόσο ουσιαστική ήταν η απόφαση του Μεικτού Ορκωτού Δικαστηρίου για την αθώωση των Θοδωρή Σίψα και Παύλου Αντρέεβ στην υπόθεση του εμπρησμού της Μαρφίν. Με μόνο αποδεικτικό στοιχείο μια ανώνυμη και ανορθόγραφη επιστολή, η Ασφάλεια προσπάθησε χωρίς αιδώ να «φορτώσει» σε δύο αθώους ανθρώπους τρεις ανθρωποκτονίες. Αυτή τη φορά απέτυχε παταγωδώς, αφού το κατηγορητήριο κατέρρευσε σαν χάρτινος πύργος και έτσι η Ασφάλεια θα αναγκαστεί να αναζητήσει αλλού τα εξιλαστήρια θύματα, σε μια υπόθεση που οι πραγματικοί δράστες παραμένουν άφαντοι. Γιατί άραγε…
Το σύνολο του μιντιακού κατεστημένου πάντως, που πρώτο έσπευσε να καταδικάσει τους δύο άνδρες, σίγουρα δεν θα δει το αυτί του να ιδρώνει. Τι κι αν στοχοποίησαν και εξευτέλισαν δύο αθώωους ανθρώπους, τι κι αν δεν σεβάστηκαν ούτε στο ελάχιστο το τεκμήριο της αθωότητας, οι απανταχού τηλεδικαστές και οι γνωστοί… ευαίσθητοι κονδυλοφόροι θα μείνουν για πολλοστή φορά ατιμώρητοι και θα συνεχίσουν να κατασπαράζουν οποιονδήποτε έχει την ατυχία να βρεθεί για τον έναν ή τον άλλον λόγο στο στόχαστρο της Ασφάλειας.
-Εκτός συνόρων, όσο και να θέλουμε να το αποφύγουμε, δεν γίνεται να μην αναφερθούμε στις αμερικανικές εκλογές, οι οποίες θα διεξαχθούν μεθαύριο. Αν και τα προγνωστικά δεν είναι καθόλου ασφαλή, καθότι ο Ντόναλντ Τραμπ δείχνει να έχει μια ανοδική τάση στις τελευταίες δημοσκοπήσεις, η Χίλαρι Κλίντον έχει περισσότερες πιθανότητες να κερδίσει. Κι αυτό γιατί το εκλογικό σύστημα με τους εκλέκτορες φαίνεται να την ευνοεί, αφού έχει «κλειδώσει» περισσότερες και πολυπληθέστερες πολιτείες από τον Ντόναλντ Τραμπ. Θυμίζουμε ότι ισχύει το «the winner takes it all», οπότε η επικράτηση σε κάθε πολιτεία ακόμα και με μία ψήφο εγγυάται ότι όλες οι ψήφοι των εκλεκτόρων της πολιτείας πηγαίνουν στον νικητή. Χρειάζεται λοιπόν να επικρατήσει σε έστω μία «αμφίρροπη» πολιτεία ή ακόμα και σε καμία, εάν καταφέρει να κρατήσει το Κολοράντο, τη Βιρτζίνια, το Μίσιγκαν και το Νιου Χαμπσάιρ (οι οποίες ενώ έδειχαν σίγουρες τις προηγούμενες εβδομάδες, απειλούνται πλέον από τον Τραμπ), προκειμένου να είναι αυτή η νικήτρια. Αντιθέτως, ο Ντόναλντ Τραμπ θα χρειαστεί να κερδίσει όλα τα swing states, για να γίνει εκείνος ο 45ος πρόεδρος τον Ηνωμένων Πολιτειών. Με δεδομένη την ανοδική τάση του Τραμπ τις τελευταίες ημέρες, οι εκλογές προβλέπονται ιδιαίτερα ενδιαφέρουσες, τουλάχιστον από στατιστικής άποψης. Διότι το επίπεδο της πολιτικής αντιπαράθεσης ήταν τόσο χαμηλό που τα λεγόμενα των δύο υποψηφίων κρίνονται ανάξια σχολιασμού. Τουλάχιστον το αμφίρροπο της αναμέτρησης θα αποζημιώσει τους στατιστικολόγους. Για όλους τους υπόλοιπους, έχει ο θεός…
