Του Παύλου Θ. Κάγιου //
Ένας κρυμμένος θησαυρός του 19ου αιώνα με το «Ήρεμο πάθος» της ποιήτριας Έμιλι Ντίκινσον ξεχωρίζει από τα νέα φιλμ. Τα «100 μέτρα» είναι … βαριά κι ασήκωτα, η «Βασίλισσα της Ισπανίας» ντεμοντέ, το «Για όνομα του θεού» παλιάς κοπής γαλλική γκανγκστερική κωμωδία, «Η κυρία Σλόουν» πολιτικό θρίλερ των ημερών μας και ανεκδιήγητο το «Baywatch». Απομένει ο «Δαιμονισμένος άγγελος» που μας έρχεται σε επανέκδοση.
“Ήρεμο πάθος”
-Τα μεγάλα έργα τέχνης είναι διαχρονικά κι ένα τέτοιο παράδειγμα είναι η ποίηση της Αμερικανίδας Έμίλι Ντίκινσον που ο χρόνος όχι μόνο δεν γερνάει τους στίχους της, αλλά τους δίνει μια απίστευτη διαχρονική στιλπνότητα και ψυχαναλυτικό βάθος που σε μαγεύει. Και η ταινία του λυρικού σκηνοθέτη από το Λίβερπουλ, Τέρενς Ντέιβις, μας δίνει τη μοναδική ευκαιρία να γνωρίσουμε τη ζωή της σπουδαίας ποιήτριας του 19ου αιώνα Έμιλι Ντίκινσον.
-Όντας ντροπαλή αλλά χαρισματική και με ζωντανή αίσθηση του χιούμορ, η κορυφαία Αμερικανίδα ποιήτρια έζησε απομονωμένη στο δωμάτιό της μέχρι τον θάνατό της έχοντας συντροφιά μέλη της οικογένειάς της και μοναδική παρηγοριά την ποίηση. Σπάνια έβγαινε από το σπίτι κι ερχόταν σε επαφή με ελάχιστους ανθρώπους, οι οποίοι όμως την επηρέασαν σε μέγιστο βαθμό στην ποίηση και τον τρόπο σκέψης της. Το 1854 γνώρισε τον πάστορα Τσαρλς Γουάντσγορθ σε ένα ταξίδι στη Φιλαδέλφεια. Ορισμένοι κριτικοί πιστεύουν ότι οι ρομαντικοί στίχοι των ποιημάτων της τα επόμενα χρόνια προέρχονταν από τον πλατωνικό έρωτά της για τον πάστορα, ωστόσο η ίδια τον αποκαλούσε “τον πιο κοντινό της άνθρωπο πάνω στη γη”.
Ποίηση για πάντα
Η Έμιλι Ελίζαμπεθ Ντίκινσον (Emily Elizabeth Dickinson, 10 Δεκεμβρίου 1830 – 15 Μαΐου 1886) ήταν Αμερικανίδα ποιήτρια. Αν και όχι τόσο διάσημη όσο ήταν εν ζωή, πλέον θεωρείται, μαζί με τον Ουώλτ Ουίτμαν, από τους πιο αναγνωρισμένους και αντιπροσωπευτικούς Αμερικανούς ποιητές του 19ου αιώνα. Πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής της μένοντας αποκλεισμένη στο σπίτι των γονιών της στο Άμερστ και ολόκληρη η εργογραφία της παρέμεινε ανέκδοτη και κρυμμένη μέχρι και τον θάνατό της. Εξαίρεση αποτέλεσαν μονάχα πέντε ποιήματα, από τα οποία τρία δημοσιεύτηκαν ανώνυμα και ένα εν αγνοία της ίδιας της ποιήτριας.
H Ντίκινσον ήταν ιδιαίτερα παραγωγική στον αριθμό των ποιημάτων της, που ξεπερνούν τα 800 και συχνά τα έστελνε μέσω αλληλογραφίας σε φίλους της, ωστόσο δεν αναγνωρίστηκε ευρέως κατά τη διάρκεια της ζωής της. Πέθανε στο Άμερστ το 1886 και ο πρώτος τόμος ποιημάτων της εκδόθηκε μετά θάνατον το 1890 κι ο τελευταίος το 1955.
Το ξεχωριστό σινεμά του Τέρενς Ντέιβις
Ο Τέρενς Ντέιβις – γεννημένος τον Νοέμβριο του 1945 – είναι γνωστός για τα θέματά του που αφορούν σχεδόν πάντα τη συναισθηματική αντοχή, την επιρροή της μνήμης στην καθημερινότητα και τις επιπτώσεις της δογματικής θρησκευτικότητας στη συναισθηματική ζωή του ατόμου και της κοινωνίας. Στυλιστικά, τα έργα του χαρακτηρίζονται από συμμετρικές συνθέσεις, αρμονική δομή και μετρημένο ρυθμό. Γράφει μόνος του όλα τα σενάρια των ταινιών του. Έχει σκηνοθετήσει πέντε ταινίες μέχρι σήμερα, με πρώτα το Distant Voices, Still Lives – Μακρινές Φωνές, Ασάλευτες Ζωές (1988) και το The long Day closes – Η μεγάλη Μέρα τελειώνει (1992), δύο αυτοβιογραφικά έργα με φόντο το Λίβερπουλ του 1940 και 1950. Οι δύο επόμενες ταινίες του ήταν μεταφορές από μυθιστορήματα, τα The Neon Bible – Βίβλος από Νέον (1995) με την Τζίνα Ρόουλαντς και το The House of Mirth – Το Τίμημα της Αγάπης (2000) με τη Τζίλιαν Άντερσον. Στις πιο πρόσφατες δουλειές του είναι το ντοκιμαντέρ Of Time and the City, το οποίο έκανε πρεμιέρα στο Φεστιβάλ Καννών το 2008, με εξαιρετική υποδοχή.
Σκηνοθεσία Τέρενς Ντέιβις
Παίζουν: Σίνθια Νίξον, Τζένιφερ Έιλ, Ντάνκαν Νταφ
“Οικογένεια Βαν Πέτεγκεμ”
Ακόμα και το στιλ, η ειρωνεία, το γκροτέσκο και το αλα μπουρλέσκ ύφος, όταν επαναλαμβάνονται μονότονα, προκαλούν πλήξη. Ακριβώς αυτό συμβαίνει με τη νέα σάτιρα του Μπρουνό Ντιμόν. Ακόμα και η παρουσία γνωστών σταρ του γαλλικού σινεμά κάθε άλλο παρά βοηθά, το αντίθετο μάλιστα, όπως συμβαίνει με την Ζιλιέτ Μπινός –τη βασική πρωταγωνίστρια- που δεν… υποφέρεται με όλες αυτές τις μούτες που κάνει. Μια σειρά ανεξήγητων εξαφανίσεων, λοιπόν, έρχεται να ταράξει τις διακοπές της οικογένειας Βαν Πέτεγκεμ στο ειδυλλιακό παραθαλάσσιο θέρετρο της Μάγχης το καλοκαίρι του 1910. Τουρίστες αρχίζουν να εξαφανίζονται με αινιγματικό τρόπο. Δύο επιθεωρητές αρχίζουν να διερευνούν την υπόθεση και σύντομα ανακαλύπτουν ότι αυτές οι εξαφανίσεις γίνονται σε ένα ιδιαίτερο σημείο της περιοχής εκεί όπου κατοικεί η οικογένεια ψαράδων των Μπρεφόρ. Στο μεταξύ ένα παράξενο ειδύλλιο θα προκύψει ανάμεσα στη μικρή κόρη της μεγαλοαστικής και λίγο εκφυλισμένης οικογένειας Βαν Πέτεγκεμ και τον γιο των Μπρεφόρ, Μα Λουτ. Ένας έρωτας που θα καταντήσει σε παρωδία αλά Μπατάιγ και Ντε Σαντ ακρότητες!
Σκηνοθεσία-Σενάριο: Μπρούνο Ντιμόν
Παίζουν: Ζιλιέτ Μπινός, Βαλέρια Μπρούνι-Τεντέσκι, Φαμπρίς Λουκινί
“Η βασίλισσα της Ισπανίας”
Θέλει κέφι, έμπνευση και στιλ για να μπορέσεις να ζωντανέψεις σήμερα το ύφος και την ψυχή –έστω και πουλημένη στο σατανά…- του παλιού Χόλιγουντ της δεκαετίας του ‘50. Και, δυστυχώς, ο Ισπανός Φερνάντο Τρουέμπα δεν δείχνει να τα διαθέτει στο εν λόγω φιλμ. Και μένει μετέωρη –ώσπου γκρεμοτσακίζεται- η Πενέλοπε Κρουζ να προσπαθεί προκαλώντας τα γέλια να ερμηνεύσει τη διάσημη ηθοποιό του σινεμά Μακαρένα Γρανάδα που αφήνει πίσω της τη λάμψη και το γκλάμουρ του Χόλιγουντ και επιστρέφει στις ρίζες της, στην Ισπανία, για να πρωταγωνιστήσει σε μια επική χολιγουντιανή ταινία ως η Βασίλισσα Ισαβέλλα Ι της Καστίλλης.
Για την ιστορία: Από το 1956, οι αμερικανικές εταιρίες κινηματογραφικής παραγωγής αρχίζουν να γυρίζουν ξανά ταινίες στην Ισπανία. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, η ισπανική πρωτεύουσα είναι γνωστή ως “Η Μαδρίτη των Αμερικανών”. Aπό τις πρώτες παραγωγές που γυρίζονται είναι οι ταινίες Alexander the Great (1956) με τον Richard Burton και Pride and the Passion (1957) με τους Cary Grant, Sophia Loren και Frank Sinatra. Ο David Lean κινηματογραφεί τις ταινίες Lawrence of Arabia (1962) και Doctor Zhivago (1965). Οι Αμερικανοί παραγωγοί προτιμούν τη χώρα για το κλίμα και την ποικιλία των τοπίων της, τον επαγγελματισμό των Ισπανών, αλλά και για να αξιοποιήσουν κεφάλαια που είχαν μπλοκαριστεί από τη νομοθεσία του Φράνκο.
Φερνάντο Τρουέμπα
Ο 62χρονος και πολυβραβευμένος Ισπανός σεναριογράφος, σκηνοθέτης και παραγωγός Φερνάντο Τρουέμπα, μετράει καριέρα πάνω από 30 χρόνια, σε τηλεόραση, κινηματογράφο, ντοκιμαντέρ, θέατρο και μουσική. Το φιλμ του “Belle Epoque” με την Πενέλοπε Κρουζ απέσπασε βραβεία Όσκαρ και BAFTA καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας. Το 1995 “φλέρταρε” για λίγο με το Χόλιγουντ σκηνοθετώντας τη ρομαντική κωμωδία “Two Much”, με τους Αντόνιο Μπαντέρας, Μέλανι Γκρίφιθ και Ντάριλ Χάνα, επέστρεψε όμως αμέσως στην Ισπανία, με ταινίες όπως “La Nina de tus Ojos” και πάλι με την Πενέλοπε Κρουζ, ταινία που απέσπασε 7 βραβεία Goya.
Σκηνοθεσία – Σενάριο: Φερνάντο Τρουέμπα
Παίζουν: Πενέλοπε Κρουζ, Κάρι Έλγουες, Μάντι Πατίνκιν, Τζ. Ει. Μπαγιόνα, Άνα Μπελέν,
Τσίνο Νταρίν, Κλάιβ Ρεβίλ, Σαντιάγκο Σεγκούρα
Μουσική: Ζμπίγνιου Πράισνερ
“100 μέτρα”
Η δε σαρξ πρόθυμη, το δε πνεύμα… αδύνατον, ισχύει στην περίπτωση του Ισπανού σκηνοθέτη Μαρσέλ Μπαρένα –ο δεύτερος Ισπανός σκηνοθέτης με νέα ταινία αυτή την εβδομάδα- που τα «100 μέτρα» του καταπιάνονται μ’ ένα ασήκωτο θέμα με γλυκερό και συμβατικό ύφος κλασικού χολιγουντιανού φιλμ. Το σενάριο βασίζεται στην απίστευτη, αλλά πραγματική, ιστορία ενός άντρα που έπασχε από σκλήρυνση κατά πλάκας, αλλά κατάφερε να ολοκληρώσει το τρίαθλο για τον τίτλο του «Σιδερένιου ανθρώπου»: 3,8 χλμ κολύμβηση, 180 χλμ ποδηλασία και 42′ τρέξιμο.
Ο αληθινός ο ήρωας της ταινίας, ο Ραμόν Αρόγια, έχει πει: «Κάποιος θα πίστευε ότι το να διαγνωστείς με μια ανίατη ασθένεια όπως η σκλήρυνση κατά πλάκας ισοδυναμεί με θανατική καταδίκη, αλλά όλοι μας, ακόμη κι εσείς που διαβάζετε αυτές τις γραμμές, έχουμε μια χρόνια ασθένεια… λέγεται ΖΩΗ. Όλοι θα πεθάνουμε, αλλά αυτό δε μας σταματά να προσπαθούμε κάθε μέρα για το καλύτερο. Με αυτή την ταινία θέλουμε να διαδώσουμε το μήνυμα ότι η παραίτηση δεν είναι επιλογή, όποιες κι αν είναι οι συνθήκες.»
-Σε ηλικία 25 ετών, ο Καταλανός σκηνοθέτης Μαρσέλ Μπαρένα σκηνοθέτησε την πρώτη του μεγάλου μήκους τηλεταινία “Four Seasons”. Το 2013 κυκλοφόρησε το ντοκιμαντέρ Món Petit (Little World), ένα από τα πιο πολυβραβευμένα στην ιστορία του ισπανικού κινηματογράφου.
Σκηνοθεσία: Μαρσέλ Μπαρένα
Παίζουν: Ντάνι Ροβίρα, Κάρα Ελεχάλντε, Αλεξάντρα Χιμένεθ.
“Η κυρία Σλόουν”
Πολιτικό θρίλερ με μια γιάπισα του καιρού μας –την Ελίζαμπεθ Σλόουν– να βρίσκεται στα υψηλά κλιμάκια του πολιτικού λόμπι της Ουάσιγκτον. Είναι περιζήτητη όχι μόνο για την ευφυΐα της αλλά και για το ρεκόρ των επιτυχιών της. Πάντα θα κάνει ό,τι χρειαστεί προκειμένου να κερδίσει. Τίποτα δεν μπορεί να τη σταματήσει. Όταν όμως θα βρεθεί αντιμέτωπη με τον πιο ισχυρό αντίπαλο της καριέρας της, θα ανακαλύψει ότι καμιά φορά η νίκη έχει πολύ υψηλό τίμημα.
Σκηνοθεσία: Τζον Μάντεν.
Παίζουν: Τζέσικα Τσαστέιν, Μαρκ Στρονγκ, Τζον Λίθγκοου, Σαμ Γουάτερστον
“Ο δαιμονισμένος άγγελος”
Ο Άλαν Πάρκερ ήταν από τους λίγους σκηνοθέτες που κατάφερε να γυρίσει το ίδιο πετυχημένα φιλμ με εντελώς διαφορετικό μεταξύ τους ψυχισμό («Το εξπρές του μεσονυχτίου», «Στον πυρετό της δόξας», «Μπέρντι, ο άνθρωπος πουλί», «Πινκ Φλόιντ, το τείχος», «Ο Μισισιπής καίγεται»)! Η ταινία «Δαιμονισμένος άγγελος» θεωρείται ότι είχε ανοίξει, ουσιαστικά, τον κύκλο των «νεο-νουάρ» ψυχολογικών ταινιών τρόμου. Είναι μια εφιαλτική προσαρμογή του πολυδιαβασμένου μυθιστορήματος του Γουίλιαμ Χιόρτσμπεργκ «Falling Angel». Ακολουθεί την αγωνιώδη αναζήτηση του ντετέκτιβ Χάρι Έιντζελ που έχει προσληφθεί από τον μυστηριώδη κύριο Λου Σάιφερ για να βρει τα ίχνη ενός εξαφανισμένου νεαρού, του Τζόνι Φάβοριτ. Οι έρευνες οδηγούν τον Έιντζελ σε μια σκοτεινή και γεμάτη δεισιδαιμονία Νέα Ορλεάνη όπου βρίσκεται μπλεγμένος σε μια σειρά αποτρόπαιων εγκλημάτων. Ο σκληρός Έιντζελ δεν πτοείται με τίποτε και προχωράει αποφασισμένος να ανακαλύψει επιτέλους τον εξαφανισμένο από προσώπου γης Τζόνι. Κι όσο νιώθει να τον πλησιάζει, τόσο αισθάνεται ένα παγωμένο ρίγος να παραλύει την ψυχή του…
Το πρωταγωνιστικό καστ είναι υποβλητικό, καθηλωτικό και οι ερμηνείες των Μίκι Ρουρκ –στην καλύτερη στιγμή του, πριν αρχίσει τη κατρακύλα…- Ρόμπερτ Ντε Νίρο –πριν αρχίσει να αντιγράφει τον εαυτό του…- οδηγούν συναισθηματικά τον θεατή σε μια εφιαλτική κατάβαση στην κόλαση.
Σκηνοθεσία: Άλαν Πάρκερ
Παίζουν: Μίκι Ρούρκ, Λίζα Μπονέτ, Ρόμπερτ Ντε Νίρο
“Για όνομα του θεού”
Ο Ζαν Ρενό είναι ο νέος… Ζαν Πολ Μπελμοντό σε μια παλιάς κοπής γκανγκστερική γαλλική κωμωδία –μεγάλο κόλπο ληστείας τραπέζης πριν δεκαετίες, σπασίματος ηλεκτρονικών κωδικών τώρα- με μοναδική ανανέωση ότι το κόλπο το οργανώνει ένας βετεράνος κλέφτης σε συνεργασία με τις… δύο κόρες του.
Ο Ζαν Ρενό, διεθνώς καταζητούμενος κλέφτης, μετά από μία σχεδόν … θανατηφόρα εξαφάνισή του, αποφασίζει να αναπληρώσει τον χαμένο χρόνο με τις κόρες του, συναντώντας τις για έναν κοινό σκοπό: την κλοπή ενός βιολιού Στραντιβάριους, αξίας 15.000.000 δολαρίων. Ανάμεσα σε γκάφες, τον ερασιτεχνισμό και τους διαπληκτισμούς μεταξύ τον κορών του, ο μπαμπάς θα αντιληφθεί πως αυτή του η επιστροφή είναι κάθε άλλο παρά εύκολη…
Σκηνοθεσία: Πασκάλ Μπουρνιό
Παίζουν: Ζαν Ρενό, Ριμ Κέρσι, Καμίλ Σαμού, Μπρούνο Σάντσες
“Baywatch”
Θυμάστε -οι πιο …παλιοί, φυσικά- εκείνες τις τραγελαφικές και κιτσάτες βιντεοφάρσες στα τέλη της δεκαετίας του ’70 μέχρι και το φινάλε της επόμενης; Ε, κάτι τέτοιο είναι το εν λόγω φιλμ που οι ίδιοι οι παραγωγοί του το διαφημίζουν στο δελτίο Τύπου με τα ακόλουθα λόγια: «Δύο από τα χαρακτηριστικότερα κορμιά της κινηματογραφικής βιομηχανίας, ο Ντουέιν Τζόνσον κι ο Ζακ Έφρον βάζουν τα μαγιό τους, παίρνουν τα σωσίβια και αναλαμβάνουν να μας χαρίσουν πολλές στιγμές γέλιου και δράσης στην κωμική περιπέτεια του καλοκαιριού. Στο πλευρό τους, οι καλλονές Αλεσάντρα Νταντάριο, Κέλι Ρόρμπαχ και Πριγιάνκα Τσόπρα ανεβάζουν ακόμα περισσότερο τη θερμοκρασία»! Περί ορέξεως… κολοκυθόπιτα, αλλά για σινεμά, ξεχάστε το…
Σκηνοθεσία: Σεθ Γκόρντον
Παίζουν: Ντουέιν Τζόνσον, Ζακ Έφρον, Αλεσάντρα Νταντάριο,
Πριγιάνκα Τσόπρα, Κέλι Ρόρμπαχ
