Τι θα ήταν η επικοινωνία χωρίς τα Όσκαρ; Αλλά κυρίως ποια αξία θα είχαν τα περίφημα βραβεία της Ακαδημίας του Κινηματογράφου αν δεν τα πρόβαλλε η τηλεόραση; Τις ισορροπίες στα συγκοινωνούντα δοχεία της κινηματοτηλεοπτικής λάμψης ανατάραξαν τα χαμηλά ποσοστά τηλεθέασης της τελετής παράδοσης – παραλαβής των φετινών Όσκαρ.
Ο Γκιγιέρμο ντελ Τόρο σάρωσε στα βραβεία. Ο Γκάρι Όλντμαν πήρε βραβείο Α’ Ανδρικού Ρόλου ως πολιτικός ηγέτης. Και η όχι και τόσο φωτογενής Φράνσις Μακ Ντόρμαντ κέρδισε στην κατηγορία Α’ Γυναικείου Ρόλου. Ίσως να ήταν το προφίλ των νικητών, λιγότερη λάμψη περισσότερη τέχνη, ίσως να ήταν πως οι προτεινόμενες για βραβείο ταινίες έριχναν το βάρος τους περισσότερο στη σκοτεινή πλευρά των ανθρώπινων σχέσεων, το θέμα είναι πως σε σύγκριση με την περσινή τελετή οι δείκτες της τηλεθέασης καταγράφουν μείωση 19% σε σύγκριση με τα περσινά νούμερα που έφερε η μετάδοση του κορυφαίου θεσμού. Τα παραπάνω νούμερα αφορούν το κοινό στις Η.Π.Α. Είναι μια επικοινωνιακή ήττα εντός έδρας.
Η τηλεοπτική μετάδοση των βραβείων διήρκεσε κάπου στις τέσσερις ώρες που θεωρήθηκαν μάλλον πολλές για τον συνηθισμένο σε φαστ – τρακ δράση Αμερικάνο τηλεθεατή. Την παρακολούθησαν 26,5 εκατομμύρια θεατές. Ήταν, για βραβεία Όσκαρ, η πιο φτωχή τελετή σε τηλεθέαση της τελευταίας δεκαετίας.
Τα νούμερα της τηλεθέασης
2018: 26,5 εκατομμύρια τηλεθεατές
2017: 32.9 εκατομμύρια τηλεθεατές
2016: 34.4 εκατομμύρια τηλεθεατές
2015: 37.3 εκατομμύρια τηλεθεατές
2014: 43.7 εκατομμύρια τηλεθεατές
2013: 40.4 εκατομμύρια τηλεθεατές
2012: 39.5 εκατομμύρια τηλεθεατές
2011: 37.9 εκατομμύρια τηλεθεατές
2010: 41.6 εκατομμύρια τηλεθεατές
2009: 36.9 εκατομμύρια τηλεθεατές
2008: 31.8 εκατομμύρια τηλεθεατές
