του Γιάννη Παναγόπουλου //
Πρωθυπουργοί αλλάζουν. Υπουργοί Μεταφορών το ίδιο. Τα πάντα ρει… εκτός από την προεδράρα του ΣΑΤΑ. Θύμιος Λυμπερόπουλος. Ο αρχισυνδικαλιστής των ταξιτζήδων στέκει περήφανα μοναχός, ανεπανάληπτα ακλόνητος σε κάθε νέα σπόντα, σε κάθε νέα ερμηνεία, ακόμα και σε κάθε νέα παρένθεση που μπορεί να μπει στο καθεστώς των μεταφορών και δεν συμφωνεί μαζί της. Τίμιο είναι το δίκαιο του αυτοκινητιστή. Κάθε απόπειρα αλλαγής στη σχέση που μπορεί να έχει το κοινό με τις μεταφορές και την επαγγελματική ομάδα που εκπροσωπεί, χωρίς να συμφωνεί εκείνος, σκοντάφτει στο κομοδινί μαλλί του, το γερακίσιο βλέμμα του, την προσκόλλησή του στο παλιό καλό ταξί. Εκείνου που το πίσω κάθισμα έχει λευκές ρίγες από ιδρώτα πλάτης ή ποδιών που άφησαν πελάτες περασμένου καύσωνα. Πόσο περασμένου; Για λεπτομέρειες θα μιλάμε τώρα;
Ουσιαστικά ο Θύμιος Λυμπερόπουλος δεν συζητά ποτέ για κάθε νέο που θα έρθει στο καθεστώς λειτουργίας των ταξί. Ποια Uber; Ποιο Beat; Ποιες αποδείξεις παροχής υπηρεσιών; Νόμος είναι η δική του προσέγγιση στην πραγματικότητα. Ουδεμία διαπραγμάτευση γύρω από αυτό δεν παίζει. Δεν μπορεί καν να συζητηθεί. Οι επιλογές μετακίνησης των ανθρώπων πολλαπλασιάζονται. Η ελεύθερη αγορά μπορεί να κάνει πάρτι στις άλλες επαγγελματικές ομάδες, ποτέ στη δική του.
Το πρόσφατο ντου των αγανακτισμένων ταξιτζήδων σε οχήματα μισθωμένα μέσω της εφαρμογής Uber μοιάζει με σκηνή από τον Νονό αλά ελληνικά. Και αν ήταν έτσι τον ρόλο του Μάρλον Μπράντο θα τον είχε εκείνος. Η χτεσινή δήλωσή του έμοιαζε με απειλή όμοιας του σύμβουλου του Ερντογάν. Σαν άλλος Γιγίτ Μπουλούτ, το βαμμένο του μαλλί είναι ακόμα μια στάλα ομοιότητας των δυο τους, ο άρχοντας του μικρού δακτυλίου, ο Θύμιος ο τρομερός, μιλώντας προς τους συγκεντρωμένους συναδέλφους του υποστήριξε πως οι αυτοκινητιστές έχουν κάνει μεγάλη υπομονή (προφανώς γύρω από το καθεστώς λειτουργίας ηλεκτρονικών εφαρμογών μεταφοράς επιβατών). Πως πρέπει να αρχίσουν οι έλεγχοι από την πολιτεία για τους κανόνες γιατί σε διαφορετική περίπτωση οι οδηγοί ταξί θα πάρουν τον νόμο στα χέρια τους και θα κάνουν Κούγκι τον τουρισμό.
Μόλις χτες πήραμε το ορεκτικό του τι εκείνος ονομάζει Κούγκι. Στην οδό Μάρνη έξω από τα γραφεία του ΣΑΤΑ, όταν πέρασε ένα άτυχο όχημα της Uber και έγινε αντιληπτό από τους αγανακτισμένους ταξιτζήδες αποδοκιμάστηκε, πολλοί από αυτούς άρχισαν να χτυπούν το αυτοκίνητο.
Σε ανακοίνωσή τους οι ταξιτζήδες μιλούν «για υποκλοπή του έργου στην κάθε καινοτομία – πλατφόρμα που κλέβει τον ταξιτζή και τη χώρα μας». Έχουν δίκιο. Η υποκλοπή του έργου του ταξίτζη είναι δική τους πατέντα. Την υπέκλεψαν από χώρες που το ταξί είναι αληθινή υπηρεσία στην εξυπηρέτηση του πελάτη.
Ο επαναστατημένος Θύμιος δεν είναι νέος στην πιάτσα. Εκείνος την έχτισε. Και παραμένει εκεί σε πείσμα των καιρών. Το ταξί θα παραμείνει όπως το φαντασιώνεται εκείνος. Η μοναξιά του είναι ανεπανάληπτη. Χωρίς τις μάχες, τους τσαμπουκάδες, τους εκβιασμούς, τις απειλές δεν έχει τίποτε άλλο να επιδείξει σαν άνθρωπος σ’ αυτό το μάταιο κόσμο.
