Βενζινάδικα – Οι Worldvespa μας στέλνουν γράμμα από την Βραζιλία #9

κείμενο worldvespa.net

Η Αλεξάνδρα και ο Στέργιος θέλουν να γυρίσουν τον κόσμο με την Βέσπα τους. Θα τα καταφέρουν. Ως σήμερα έχουν διασχίσει την Αφρική και την Λατινική Αμερική. Δεν έχει σημασία αν η απόσταση που θα κάνετε είναι μεγάλη ή μικρή. Σημασία έχει να ευχαριστηθείς όσα θα ζήσεις, όσα θα δεις, όσους θα γνωρίσεις. Η Αλεξάνδρα και ο Στέργιος γράφουν φωτογραφίζουν, βιντεοσκοπούν τις εμπειρίες τους στο https://www.worldvespa.net. Ψάξτο. Η όρεξη σου για ταξίδια θα τονωθεί κατακόρυφα.

Ήρθε ένα μήνυμα μια μέρα – δεν έχει σημασία από ποιον – και μας παραπονιόταν που δείχνουμε πολλές φωτογραφίες από βενζινάδικα. “Έχει τόσο όμορφα τοπία η Βραζιλία, γιατί δείχνετε βενζινάδικα;”. Και πάνω που αρχίσαμε να μετράμε πόσες φωτογραφίες έχουμε δημοσιεύσει από βενζινάδικα, πόσες με ωραία ηλιοβασιλέματα και πόσες με ιστορικά μνημεία και εντυπωσιακά χρώματα και να προβληματιζόμαστε, ήρθε ακόμη ένα μήνυμα – από άλλον αυτή τη φορά – και μας ευχαριστούσε που δείχνουμε, λέει, την πραγματικότητα κι όχι μόνον εξιδανικευμένες εικόνες. Και οι δυο τους, απ’ την πλευρά του ο καθένας, δίκιο είχαν. Πραγματικότητα και η μια, πραγματικότητα και η άλλη.

Το κόκκινο χρώμα που βάφει τον ουρανό κάθε απόγευμα, οι ροζ αποχρώσεις που κάνουν το έντονο πράσινο της τροπικής βλάστησης να παίρνει ένα απόκοσμο χρώμα τα χαράματα, το μπλε του ουρανού με τα ολόλευκα παχουλά σύννεφα το καταμεσήμερο, τα σκουριασμένα κουφάρια απ’ τα παλιά αυτοκίνητα που σαπίζουν στην αυλή ενός βενζινάδικου, οι νταλίκες που γεμίζουν σκόνη και θόρυβο τα πάντα, οι παλιές αντλίες. Όλα!

Αν ταξιδεύεις για μια βδομάδα, άντε δύο, τότε δε χωράει στο φιλμ του μυαλού σου τίποτα άλλο παρά μόνο η ομορφιά, η προφανής, εντυπωσιακή ομορφιά που σου τραβάει το μάτι χωρίς να προσπαθήσει. Αν όμως το ταξίδι κρατήσει παραπάνω, μαθαίνεις να διακρίνεις την ομορφιά πίσω απ’ τα σκουριασμένα παλιοσίδερα και τις νταλίκες, μαθαίνεις να εκτιμάς την αξία της στιγμής όταν απ’ το παράθυρο του φτηνού εστιατορίου πλάι σ’ εκείνο το βενζινάδικο, γυρνάς και βλέπεις το έντονο μπλε του ουρανού κι από κάτω το βεσπάκι, που φορτωμένο όσο δεν πάει, κουβαλάει τη ζωή σου σ’ αυτά τα μέρη με την τόση ομορφιά.

δείτε περισσότερα για το ταξίδι της Αλεξάνδρας και του Στέργιου εδώ