Κώστας Β. Ζήσης

Η Δημοκρατική Ενότητα Ηθοποιών (Δ.Ε.Η.)  είναι ο έκτος συνδυασμός που απάντησε στις ερωτήσεις μας  ενόψει των αρχαιρεσιών για το επόμενο διοικητικό συμβούλιο του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών που θα διεξαχθούν από 15 έως  19 Ιουνίου.

Η ΔΕΗ, θα μπορούσαμε να πούμε πως είναι ο συνδυασμός που φέρει στις πλάτες του το βαρύ φορτίο της ιστορίας του ίδιου του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών. Είναι ο αρχαιότερος  του σωματείου, προέρχεται απευθείας από τα σπάργανα των ιδρυτών του σωματείου το 1917, ενώ ως συνδυασμός  αποτελεί τη συνέχεια της μεγάλης αγωνιστικής παράταξης που  έχει να επιδείξει ιστορικές προσωπικότητες του θεάτρου μας, οι οποίοι δραστηριοποιήθηκαν στο σωματείο κάτω από τη δική της σημαία:  Σπύρος Πατρίκιος, Αιμίλιος Βεάκης, Μάνος Κατράκης, Βασίλης Μεσολογγίτης, Λυκούργος Καλλέργης, Τίμος Περλέγκας, Μαρία Φωκά κ.α., για να αναφέρουμε ενδεικτικά. Στις προηγούμενες εκλογές η Δ.Ε.Η. ήρθε πρώτη, εκλέγοντας 6 αντιπροσώπους στο διοικητικό συμβούλιο. Παρόλα αυτά, στο απερχόμενο προεδρείο δε θα συναντήσουμε κανέναν εκπρόσωπό της, μιας  και όλες τις θέσεις κατέλαβαν αποκλειστικά οι εκπρόσωποι της ΑΕΝΑΗ και των ΑΠΟ ΚΟΙΝΟΥ, οι οποίοι και συνδιοίκησαν αυτά τα δύο χρόνια το ΣΕΗ.

Από τη μεγάλη κινητοποίηση που οργάνωσε το Σ.Ε.Η. μαζί με τον Π.Μ.Σ. και το ΣΕΘΕΑ το Μάη του 2020
  • Ποια ήταν τα προτάγματα του συνδυασμού σας στις προηγούμενες εκλογές. Τι κερδήθηκε, τι χάθηκε, τι παρέμεινε ίδιο αυτά τα δύο χρόνια; Οι συνθήκες μέσα στις οποίες πραγματοποιήθηκαν οι προηγούμενες εκλογές, ήταν εντελώς διαφορετικές, εντελώς πρωτόγνωρες για όλους μας. Καραντίνα, κορονοϊός, κλειστοί χώροι δουλειάς και αύξηση της συμμετοχής των καλλιτεχνών, στις κινητοποιήσεις, στα σωματεία τους. Οπότε αυτά που προτάσσαμε στις προηγούμενες εκλογές, ήταν ένας συνδυασμός αιτημάτων. Να ανοίξουν οι χώροι πολιτισμού με όλα τα μέτρα προστασίας, να εκφραστεί έμπρακτα η αλληλεγγύη στους συναδέλφους που αντιμετώπιζαν ζητήματα επιβίωσης, να κερδηθούν τα επιδόματα και να συνεχιστούν όσο διαρκεί η μη κανονική λειτουργία του χώρου. Κάτι το οποίο κερδήθηκε ήδη πριν από τις προηγούμενες εκλογές του σωματείου, μετά την μεγάλη κινητοποίηση που οργάνωσε το σωματείο μαζί με τον ΠΜΣ. Η μεγάλη επιμονή που έδειξαν οι δυνάμεις μας από την πρώτη μέρα της καραντίνας, μαζί με την μαζική και αποφασιστική συμμετοχή των ηθοποιών στις κινητοποιήσεις της πρώτης περιόδου, ήταν και ο λόγος που κερδήθηκαν τελικά τα επιδόματα για μια μερίδα του κλάδου. Στη συνέχεια επιδιώξαμε να επεκταθούν, με βάση τις πραγματικές ανάγκες των ηθοποιών. Έτσι αναδείχθηκε ακόμα πιο ισχυρά η πάγια επιδίωξή μας, που μέσα σε αυτή τη διετία απομακρύνθηκε ακόμα πιο πολύ, για την υπογραφή συλλογικής σύμβασης εργασίας. Όπως μας απέδειξε πολύ πρακτικά η καραντίνα και ο κορονοϊός, η συλλογική σύμβαση εργασίας, είναι πολλά περισσότερα από έναν μισθό. Είναι οι όροι με τους οποίους εργάζεσαι. Όροι που πριν δύο χρόνια, ο κλάδος ήταν πολύ πιο έτοιμος να παλέψει για αυτούς, να τους διαμορφώσει με βάση τη σύγχρονη πραγματικότητά. Μια ετοιμότητα, που εκφράστηκε σε όλες τις κινητοποιήσεις του πρώτου διαστήματος και δυστυχώς πήγε στο βρόντο με τη στάση της διοίκησης του σωματείου μας. Μηδενική επεξεργασία πάνω στις σύγχρονες ανάγκες, καμία κινητοποίηση του κλάδου, καμία οργάνωση του αγώνα, του τι θα διεκδικήσεις, από ποιόν εργοδότη. Σήμερα, δύο χρόνια μετά με τη διοίκηση ΑΕΝΑΗ-ΑΠΟ ΚΟΙΝΟΥ είμαστε μείον μια συλλογική σύμβαση στον κλάδο. Έτσι χάθηκε μια μεγάλη ευκαιρία. Τέλος βασικό μας πρόταγμα ήταν η ίδια η μαζικοποίηση του σωματείου και το δυνάμωμά του, με όρους που να εξυπηρετούν τους ηθοποιούς και τα δικαιώματά τους. Δυστυχώς τη διετία που πέρασε το σωματείο μας μέτρησε μια αντίστροφη πορεία. Ένα σωματείο που πριν τις εκλογές του 2020 ενέκρινε 600 νέες εγγραφές μετατράπηκε σε ένα σωματείου που το 2022 την ίδια περίοδο διέγραψε 500 μέλη του λόγω χρεών. Δυστυχώς την περίοδο που υπάρχει η μεγαλύτερη ανάγκη να είμαστε πιο συσπειρωμένοι, έχει χαθεί η εμπιστοσύνη στο σωματείο και πρέπει να είναι στοίχημα για όλους μας να ξανακερδηθεί.
Από κινητοποίηση του 2018 στο Ηρωδειο για την υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας στο ελεύθερο θεατρο
  • Ποιες είναι οι τρεις προτεραιότητες , τα τρία κύρια – κατά την άποψή σας- αιτήματα του κλάδου σας για την επόμενη διετία Αγώνας ενάντια στη νέα κανονικότητα που προσπαθούν να επιβάλλουν. Βασικό ζήτημα που απασχολεί και είναι τώρα επιτακτική ανάγκη να μπει στην ημερήσια διάταξη, είναι οι συλλογικές συμβάσεις εργασίας, που να καλύπτουν τις σύγχρονες ανάγκες μας και να αντισταθμίζουν το κύμα ακρίβειας, λόγω της εμπλοκής της χώρας μας στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στην Ουκρανία. Ειδικά στο χώρο του οπτικοακουστικού, που τώρα μαζικά μπαίνουν οι ηθοποιοί στις παραγωγές, με τους χειρότερους και πιο καταχρηστικούς όρους, είναι απόλυτη ανάγκη να κερδηθούν και να θεμελιωθούν τα δικαιώματά μας. Οι ρυθμοί της δουλειάς είναι πολύ εντατικοί, τα μεροκάματα στις περισσότερες περιπτώσεις δεν καλύπτουν ούτε το κόστος της βενζίνης, η άδεια χρήσης δεν πληρώνεται πουθενά και την ίδια στιγμή οι παραγωγοί επιχορηγούνται με υπέρογκα ποσά, μέσω του ΕΚΟΜΕ. Ταυτόχρονα οι συλλογικές συμβάσεις εργασίας είναι ο μόνος τρόπος να καταπολεμηθεί η εργασιακή ανασφάλεια που καλλιεργεί το έδαφος πάνω στο οποίο βρίσκουν πάτημα κακοποιητικές συμπεριφορές. Γι’ αυτό και διεκδικούμε να ενταχθούν στις συλλογικές συμβάσεις πλευρές που να ενισχύουν την προστασία των εργαζόμενων στο χώρο δουλειάς, όπως η ύπαρξη ψυχολόγου ή κοινωνικού λειτουργού σε αντιστοιχία με το γιατρό εργασίας, να φτιαχτούν ουσιαστικές κρατικές δομές που να παρέχουν στήριξη στα κακοποιημένα άτομα. Αγώνας για ένα σωματείο, που ενώνει και δε διαχωρίζει τα μέλη του σε νέους και παλιούς, σε καταξιωμένους και άσημους, σε καλύτερους ή χειρότερους καλλιτέχνες, σε εργαζόμενους και άνεργους. Γιατί μόνο χωρίς τέτοιες διαχωριστικές γραμμές μπορούμε να είμαστε ενωμένοι και αλληλέγγυοι ειδικά στις δύσκολες μέρες που έχουμε μπροστά μας.
  • Ποιός τελικά οφείλει να είναι ο ρόλος και ο χαρακτήρας του ιστορικότερου συνδικαλιστικού σωματείου της χώρας όπως είναι το Σ.Ε.Η τον 21ο αιώνα, λαμβάνοντας υπόψη τόσο τις νέες προκλήσεις της εποχής (κίνημα #metoo, κώδικες δεοντολογίας κλπ) όσο και τις σταθερές, μόνιμες και διαχρονικές (εργασιακό περιβάλλον και συνθήκες); Το σωματείο είναι πόλος συσπείρωσης των εργαζόμενων και πρέπει να μπορεί να εξυπηρετεί τα δικά τους συμφέροντα. Το ΔΣ οφείλει να οργανώνει τη διεκδίκηση του κλάδου να εμπνέει τους συναδέλφους στη συμμετοχή, να σπάει την λογική της ανάθεσης. Γι’ αυτό πρέπει πρωτίστως να είναι ανεξάρτητο από την κυβέρνηση και την εργοδοσία. Για μας ένα σωματείο έχει αυτό το πρόσημο. Πάντα παλεύαμε και θα συνεχίσουμε να παλεύουμε γι’ αυτό. Αυτό φυσικά σε κάθε ιστορική στιγμή, σε κάθε φάση της εξέλιξης σημαίνει διαφορετικά πράγματα. Γι’ αυτό χρειάζεται μελέτη των εξελίξεων και σύγχρονες θέσεις. Αυτό που λέμε δουλειά χωρίς δικαιώματα ή πάλη για συλλογικές συμβάσεις, ή σύγχρονες ανάγκες είναι τελείως διαφορετικό απ’ αυτό που ήταν πριν 20 χρόνια ή πριν 5 χρόνια. Σήμερα είναι αναγκαίο να πάρεις υπόψη σου τις αλλαγές στο θεατρικό τοπίο,( πχ την επέκταση της χρήσης των τεχνολογικών μέσων στις παραστατικές τέχνες), καθώς και το νομικό πλαίσιο που φτιάχνεται για να θωρακίσει την εργοδοσία και να βάλει ταφόπλακα στα δικαιώματα των εργαζόμενων(πχ νόμος Χατζηδάκη, τρομονόμος). Μόνο έχοντας αυτή τη γνώση μπορείς να παλέψεις για αυτό που σήμερα είναι νέο, καινοτόμο. Οι κώδικες δεοντολογίας για παράδειγμα είναι κατεύθυνση της Ευρωπαϊκής Ένωσης και ψηφίστηκαν στη βουλή μέσα στο νόμο Χατζηδάκη, το κίνημα #metoo υιοθετήθηκε από την κυβέρνηση δια στόματος του πρωθυπουργού, το ΕΚΟΜΕ χρηματοδοτεί με άφθονο χρήμα παραγωγές του οπτικοακουστικού τομέα, οι ανατιμήσεις των ειδών πρώτης ανάγκης, λόγω του ιμπεριαλιστικού πολέμου, είναι ασταμάτητες. Όλα αυτά δεν είναι ασύνδετα, ούτε μεμονωμένες περιπτώσεις. Γι’ αυτό και η πάλη μας, ο αγώνας οφείλει να τα συνδέει όλα. Γιατί σήμερα μια σύμβαση που δεν παίρνει υπόψη της ότι ο νόμος Χατζηδάκη προκρίνει την ατομική διαπραγμάτευση έναντι της συλλογικής, δεν είναι μια σύγχρονη σύμβαση, μια σύμβαση που δεν παίρνει υπόψη της τις τιμές των καυσίμων δεν είναι μια σύγχρονη σύμβαση, μια σύμβαση που δεν παίρνει υπόψη της την αναταραχή που έχουν προκαλέσει στο χώρο οι αποκαλύψεις όλου του προηγούμενου διαστήματος δεν είναι μια σύγχρονη σύμβαση. Ένα σωματείο που δεν παλεύει ενάντια σε αυτά και παίρνοντας υπόψη του αυτά δεν είναι σύγχρονο.
Από πρόσφατο δρώμενο που διοργάνωσε η ΔΕΗ στο Θησείο ενάντια στον ιμπεριαλιστικο πόλεμο με αφορμή τη μαραθώνια πορεία ειρήνης
  • Η συνδιοίκηση ΑΕΝΑΗ-ΑΠΟ ΚΟΙΝΟΥ, μοντέλο που επιλέχτηκε τα προηγούμενα δύο χρόνια, αποκλείοντας την αντιπροσωπευτική εκπροσώπηση στο προεδρείο, κρίνετε ότι βοήθησε στην ενότητα του κλάδου για την διεκδίκηση των αιτημάτων και την αντιμετώπιση των προβλημάτων του; Ποια θα είναι η δική σας μετεκλογική στάση; Η δική μας πρόταση ήταν εξαρχής το αναλογικό προεδρείο. Αυτή θα είναι και μετά τις εκλογές, ανεξάρτητα από το συσχετισμό που θα διαμορφωθεί μέσα στο ΔΣ. Εκτιμούμε ότι αυτό είναι το πιο δίκαιο, ότι αυτό αντιπροσωπεύει και τιμά την ψήφο και την επιλογή κάθε συναδέλφου. Και στις προηγούμενες εκλογές ήμασταν η πρώτη παράταξη, με πλειοψηφία 6 εδρών. Η στάση μας και η πρόταση μας ήταν το αναλογικό προεδρείο, κάτι που καταψηφίστηκε από τις δυνάμεις των ΑΕΝΑΗ-ΑΠΟ ΚΟΙΝΟΥ, που αποτέλεσαν μετά τη διοίκηση του σωματείου μας. Η μικροπολιτική τους λογική έφτασε μέχρι το σημείο να πάρουν ο καθένας τους από 2 και 3 “θέσεις” μέσα στο ΔΣ, προκειμένου να πεταχτεί εντελώς στην άκρη η δική μας παράταξη. Μάλιστα έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον η συγκεκριμένη στάση της παράταξης των ΑΠΟ ΚΟΙΝΟΥ, που μερικές μέρες πριν από τις εκλογές πρότασσε την δημοκρατία, με διαδικασίες που θα σέβονταν τη θέληση του κλάδου κόντρα στη ναφθαλίνη και την γραφειοκρατία. Είναι πολύ λογικό ότι μια τέτοια στάση όχι μόνο δε βοήθησε στην ενότητα του κλάδου, αντίθετα καλλιέργησε την απογοήτευση και την αποσυσπείρωση. Γι’ αυτό και οι συγκεκριμένες δυνάμεις ενιαία πρέπει να κριθούν, όπως ενιαία έπραξαν όλη την προηγούμενη διετία. Ενιαία υπέγραψαν τους κώδικες δεοντολογίας, ενιαία διέγραψαν 500 μέλη του σωματείου μια μέρα πριν την εκλογοαπολογιστική μας συνέλευση, ενιαία έσυραν το σωματείο μας στα μεσημεριανάδικα, έχουν σοβαρή ευθύνη για το τι παρέλαβαν και τι παραδίδουν και οφείλουν να απαντήσουν στον κλάδο, όπως κατά τη γνώμη μας οφείλει και ο κλάδος να δώσει την απάντησή του.

Κάτω από την ομπρέλα της ΔΕΗ, συσπειρώνεται ένας εντυπωσιακός αριθμός  87 ηθοποιών οι οποίοι και διεκδικούν την ψήφο των συναδέλφων τους στις εκλογές 15-19 Ιουνίου:

ΓΙΑ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ:

Αβραμίδου Ζωή
Αθανασόπουλος Στέφανος
Αϊβαζογλου Ιορδάνης (Θεσσαλονίκη)
Αναστασίου Κατερίνα
Αντωνιάδης Δημήτρης
Αρώνης Χαράλαμπος (Χάρης)
Βερτσώνης Γιώργος
Βλαβιανού Νικολέττα
Βραχοπούλου Αφροδίτη
Βρέντζου Κατερίνα
Γαβρίλη Αλεξάνδρα (Αλεξία)
Γάσπαρη Κυριακή
Γιαννικάκης Μιχαήλ
Γιαραμαζίδης Γιάννης (Πάτρα)
Γκεσούλης Νίκος
Γκουντρα Άννα
Γρηγορίου Ιωάννα – Ελένη (Ελεάννα)
Δανάμπασης Δημήτρης (Θεσσαλονίκη)
Δημητριάδου Μαρία
Δημητρούκα Μαρία
Ευδαίμων Βασίλης
Ζαραλίκος Χριστόφορος
Ζαρκάδα Αικατερίνη (Κάτια)
Ζγούρη Ειρήνη (Λάρισα)
Ηλιόπουλος Γιώργος
Θαλασσινού Βασιλική (Βίκυ)
Θεοδωρίδου Άννα
Καβίδας Μανώλης
Κάλλοου Χρήστος
Καποδίστριας Κώστας
Καραγιώργης Νίκος
Καρμίρης Βασίλης (Λάρισα)
Κατσαβού Αλίκη
Κατσαμένη Δανάη
Κατσάμπας Γιώργος
Καφαντάρη Εθαλία (Λίλα)
Κλάδης Διονύσης
Κοιλάκος Μιχάλης
Κόλλια Ευγενία (Τζένη)
Κολοβός Βασίλης
Κυπαρισσόπουλος Σίμος
Λαζάρου Φώτης
Λιανοπούλου Άννα
Λιγάτου Ειρήνη
Μαϊστρέλλο Μαρία
Μακρή Μαρία – Ελένη
Μανουρά Αγάπη
Μαντέλη Κατερίνα
Μιχαλόπουλος Γιάννης
Μόσχοβος Νίκος
Μπαταγιάννης Άρης
Μπιλίρη Ιωάννα
Μπιτούνη Βικτωρία – Ελισσάβετ
Νικολάου Γιάννης
Νικολέση Ελισάβετ (Μπέττυ) (Λάρισα – Βόλος)
Ντάβαρης Γεράσιμος (Πάτρα)
Ξυγκάκη Ειρήνη
Ξυλαρδιστός Δημοσθένης
Ονησιφόρου Ονησίφορος
Ορκόπουλος Φιλήμων
Ορκόπουλος Παύλος
Ορκοπούλου Βασιλική (Βάσω)
Πάνου Θέμης
Παπαδημητρίου Μάκης
Σαραφιανός Σπύρος (Παπασαφαριανός) (Θεσσαλονίκη)
Παπαχριστοπούλου Δέσποινα
Περογαμβράκης Ζαχάρης (Κρήτη)
Ποταμίτης Διονύσης
Πρέβεζα Ουρανία (Ράνια)
Ρόκου Ήρα
Σεϊμένης Βασίλης (Θεσσαλονίκη)
Σοντάκη Μαριάνθη
Σωτηράκης Τάσος
Τζιόβας Ορέστης
Τουντοπούλου Ανδριανή
Τσαγκαράκης Γιώργος
Τσίζεκ Μάνος
Τζουμάκης Δημήτρης
Τσόδουλος Θανάσης
Φίλιας Γιάννης
Φίλιππας Δημοσθένης
Φυτηλά Ηλιάνα
Χανιωτάκη Ελένη
Χατζημιχαηλίδης Στέφανος (Θεσσαλονίκη)
Χατζίδου – Ορκοπούλου Νίκη
Χριστοδουλέα Αλεξάνδρα
Χριστοδουλίδου Κατερίνα

ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ Ο.Ε.Θ.

Γάσπαρη Κυριακή
Γιαραμαζίδης Γιάννης
Καούκη Γεωργία
Κλάδης Διονύσης
Μιχαλόπουλος Γιάννης
Νάκος Θανάσης
Ονησιφόρου Ονησίφορος
Φυτηλά Ηλιάνα
Ψωμά Κατερίνα

ΕΞΕΛΕΓΚΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ

Δανά Μικαέλα
Κούδας Παναγιώτης
Μιχαηλάρη Αριάδνη
Ξεκούκης Πέτρος
Τσερκεζίδου Ιωάννα
Φαλατάκη Ελένη
Φιλιούση Ελένη

ΠΕΙΘΑΡΧΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ

Καραγιώργης Νίκος
Λαζάρου Φώτης
Λιγάτου Ειρήνη
Μακρή Μαρία
Παπανικολάου Φαίδρα
Χριστοδουλέα Αλεξάνδρα

ΠΟΘΑ

Βλαβιανού Νικολέττα
Γιαραμαζίδης Γιάννης (Πάτρα)
Γρηγορίου Ελεάννα
Δανάμπασης Δημήτρης (Θεσσαλονίκη)
Ζαραλίκος Χριστόφορος
Ηλιόπουλος Γιώργος
Κάλλοου Χρήστος
Καραγιώργης Νίκος
Καρμίρης Βασίλης (Λάρισα)
Κατσαμένη Δανάη
Καφαντάρη Λίλα
Κοιλάκος Μιχάλης
Κούδας Παναγιώτης
Λαζάρου Φώτης
Λιγάτου Ειρήνη
Μιχαηλάρη Αριάδνη
Μόσχοβος Νίκος
Ντάβαρης Γεράσιμος (Πάτρα)
Ξυγκάκη Ειρήνη
Ξυλαρδιστός Δημοσθένης
Ονησιφόρου Ονησίφορος
Ορκόπουλος Φιλήμων
Ορκόπουλος Παύλος
Πάνου Θέμης
Παπαδημητρίου Μάκης
Σαραφιανός Σπύρος (Παπασαφαριανός) (Θεσσαλονίκη)
Περογαμβράκης Ζαχάρης (Κρήτη)
Ρόκου Ήρα
Σεϊμένης Βασίλης (Θεσσαλονίκη)
Σοντάκη Μαριάνθη
Σωτηράκης Τάσος
Τζιόβας Ορέστης
Τσαγκαράκης Γιώργος
Κούβαρη Αναστασία
Φαλατάκη Ελένη
Φιλιούση Ελένη
Φίλιππας Δημοσθένης
Χατζημιχαηλίδης Στέφανος (Θεσσαλονίκη)
Χριστοδουλέα Αλεξάνδρα

ΕΚΑ

Βλαβιανού Νικολέττα
Γιαραμαζίδης Γιάννης
Γρηγορίου Ελεάννα
Κάλοου Χρήστος
Καραγιώργης Νίκος
Κατσαμένη Δανάη
Κοιλάκος Μιχάλης
Κούδας Παναγιώτης
Λαζάρου Φώτης
Λιγάτου Ειρήνη
Μιχαηλάρη Αριάδνη
Ξυλαρδιστός Δημοσθένης
Ορκόπουλος Παύλος
Πάνου Θέμης
Παπαδημητρίου Μάκης
Ρόκου Ήρα
Τζιόβας Ορέστης
Τσαγκαράκης Γιώργος
Φίλιππας Δημοσθένης