Υπάρχουν λίγοι αρχιτέκτονες που μπορούν να συγκριθούν με το ανάστημα του Λε Κορμπιζιέ. Αυτός ο εξαιρετικά αιχμηρός σχεδιαστής έφυγε από την αφάνεια των Ελβετικών βουνών για να γίνει ο πιο σημαντικός πολεοδόμος και αρχιτέκτονας του 20ού αιώνα.

Ήταν ένας από τους βασικούς σχεδιαστές που διατύπωσε τις ιδέες πίσω από μια πραγματικά μοντέρνα, πρωτοποριακή αρχιτεκτονική κατά τη διάρκεια του μεσοπολέμου.

Ο Λε Κορμπιζιέ γεννήθηκε στις 6 Οκτωβρίου 1887 και πέθανε στις 27 Αυγούστου 1965.

Οι ιδέες του Λε Κορμπιζιέ για τεράστιες, βιομηχανικά κατασκευασμένες πόλεις συγκλόνισαν και γοήτευσαν ένα παγκόσμιο κοινό και, ενώ ποτέ δεν έδωσαν καρπούς ως κοινό όραμα, οι μαθητές του έβαλαν πολλά από τα κομμάτια τους σε όλο τον κόσμο.

Πάνω από πενήντα χρόνια μετά τον θάνατό του, ο Λε Κορμπιζιέ καταφέρνει να ασκήσει επιρροή και να προκαλέσει αντιδράσεις για τις ιδέες και τα κτίριά του. Οι περίπλοκοι δεσμοί του με την πολιτική και οι κοινωνιολογικές διαστάσεις της αρχιτεκτονικής – μαζί με τα ογκώδη γραπτά και αρχεία του – καθιστούν το έργο του αντικείμενο συζητήσεων για τις επόμενες δεκαετίες.

Ο Σαρλ-Εντουάρ Ζανρέ-Γκρι γεννήθηκε το φθινόπωρο του 1887 στη μικρή βιομηχανική πόλη La Chaux-de-Fonds, στο τμήμα των Άλπεων που ονομάζεται οροσειρά του Ιούρα, ακριβώς πέρα από τα σύνορα με τη Γαλλία. Η πόλη ήταν γνωστή για τη φημισμένη βιομηχανία ωρολογοποιίας. Ο πατέρας του ήταν χαράκτης ρολογιών και η μητέρα του δούλευε ως δασκάλα μουσικής. Ενθάρρυναν τον γιο τους να μελετήσει διακόσμηση με την ελπίδα ότι θα γινόταν επίσης χαράκτης. Έκανε επίσης συχνά ταξίδια με τον πατέρα του στα βουνά γύρω από το La-Chaux-de-Fonds, αποκτώντας στενούς δεσμούς με τη φύση και το περιβάλλον.

Villa Savoye. Paris, France

•Ο Λε Κορμπιζιέ ήταν και παραμένει μια εξαιρετικά χαρακτηριστική και έντονη μορφή στην ιστορία της σύγχρονης αρχιτεκτονικής. Ευρέως αναγνωρισμένος ως οραματιστής, του οποίου τα ευφάνταστα σχέδια για αστικούς οικισμούς και χώρους μεταμόρφωσαν δραματικά την κατανόησή μας για το τι θα έπρεπε να είναι μια πόλη και πώς θα μπορούσε να μοιάζει. Αποδοκιμάστηκε εξίσου όμως για την άψυχη μονοτονία που ενθάρρυνε με τον μοντερνισμό του και την αναίτια καταστροφή του αστικού ιστού, που αυτός και οι οπαδοί του προκάλεσαν με τον πολεοδομικό σχεδιασμό που πρότειναν κατά το τελευταίο μισό του 20ού αιώνα.

Cabanon de Le Corbusier, Roquebrune-Cap-Martin, France

Ο Λε Κορμπιζιέ  είναι ένας από τους σημαντικότερους δημιουργούς του International Style, μαζί με συγχρόνους όπως ο Ludwig Mies van der Rohe και ο Walter Gropius, με τους οποίους συνεργάστηκε, μεταξύ πολλών άλλων. Το έργο του παρουσιάστηκε το 1932 στην έκθεση-ορόσημο του Μουσείου Μοντέρνας Τέχνης της Νέας Υόρκης, αλλά και στο βιβλίο που ακολούθησε και έδωσε όνομα στο κίνημα.

Firminy-Vert, Maison de la Culture (Le Corbusier, 1961-68) 

Ο ρόλος του Λε Κορμπιζιέ στη γέννηση της σύγχρονης αρχιτεκτονικής μεγεθύνεται λόγω της ικανότητάς του να διευκρινίζει και να διαδίδει τις αρχές του με σαφήνεια και δύναμη. Τα Πέντε Σημεία της Νέας Αρχιτεκτονικής, που αποτελούν τη ραχοκοκαλιά της αρχιτεκτονικής του σκέψης για τη δεκαετία του 1920, αποτελούν μερικές από τις πιο άμεσες ιδέες στην αρχιτεκτονική θεωρία, τις οποίες ανέδειξε με επιτυχία στις πολυάριθμες σύγχρονες βίλες του μεσοπολέμου.

Maison Guiette στο Βέλγιο

Τα πρώτα κείμενα και κτίρια του Λε Κορμπιζιέ δοξάζονταν από τον μοντερνισμό και τον εκσυγχρονισμό ως το κλειδί για την έξοδο της κοινωνίας από τη λαίλαπα του Α Παγκοσμίου Πολέμου στις αρχές της δεκαετίας του 1920, μια εποχή που πολλοί πιέστηκαν από την υιοθέτηση του σύγχρονου τρόπου ζωής. Πράγματι, η αρχιτεκτονική του και η πίστη του στην τεχνολογική πρόοδο και τη βαριά βιομηχανία βοήθησαν στη δημιουργία αυτού που πολλοί ιστορικοί της αρχιτεκτονικής θα αποκαλούσαν αργότερα «εποχή της μηχανής».

The National Museum of Western Art – Τόκυο, Ιαπωνία

•Οι πολιτικές και ιδεολογικές θέσεις του Λε Κορμπιζιέ παραμένουν γεμάτες πολυπλοκότητες και αντιπαραθέσεις. Κάποιες φορές θα μπορούσε να χαρακτηριστεί καπιταλιστής, κομμουνιστής ή φασίστας. Η πλούσια έμπνευσή του και τα ογκώδη αρχεία του με το υλικό τους παρέχουν στους κριτικούς και τους μελετητές τη δυνατότητα για πολλαπλές ερμηνείες και προσεγγίσεις του έργου του.

πηγή εικόνων: archdaily