Ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών (Ο.Η.Ε.) έχει ανακηρύξει την 27η Ιανουαρίου, ως τη Διεθνή Ημέρα μνήμης για τα θύματα του Ολοκαυτώματος από το ναζιστικό καθεστώς κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Στις 27 Ιανουαρίου του 1945 ο Κόκκινος Στρατός απελευθερώνει το Άουσβιτς. Το σπουδαίο αυτό γεγονός τράβηξε το πέπλο για να αποκαλύψει στην ολότητά του το πιο συστηματικό, μεθοδευμένο, μαζικό έγκλημα που διαπράχθηκε στην σύγχρονη ιστορία της ανθρωπότητας, το έγκλημα των εγκλημάτων, το Ολοκαύτωμα των έξι εκατομμυρίων Εβραίων (καθώς και η εξόντωση πεντακοσίων χιλιάδων Ρομά και Σίντι, αλλά και εκατοντάδων χιλιάδων ανάπηρων, ομοφυλόφιλων, σοσιαλιστών, αναρχικών, κομμουνιστών και άλλων επονομαζόμενων “αντικοινωνικών στοιχείων”).

Ήταν μια από τις τελευταίες πράξεις του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου αλλά όσα έφερε στην επιφάνεια αποτελούν ακόμη και σήμερα την μεγαλύτερη απόδειξη ότι η θηριωδία των ναζί και των συνεργατών τους είναι κάτι που, πάση θυσία, δεν πρέπει ποτέ να επαναληφθεί. Και για να μην επαναληφθεί οφείλει, πρωτίστως, ποτέ να μην ξεχαστεί.

Η 27η Γενάρη, λοιπόν, είναι η Διεθνής Ημέρα Μνήμης για τα εκατομμύρια θύματα του Ολοκαυτώματος.

Ξεκίνησε με ένα απλό μποϊκοτάζ των εβραϊκών καταστημάτων και τελείωσε στους θαλάμους αερίων στο Άουσβιτς, καθώς η ναζιστική Γερμανία προσπάθησε να εξοντώσει ολόκληρο τον εβραϊκό πληθυσμό της Ευρώπης. Τον Ιανουάριο του 1933, μετά από μια πικρή δεκαετή πολιτική πάλη, ο Αδόλφος Χίτλερ ήρθε στην εξουσία στη Γερμανία. Κατά την άνοδό του στην εξουσία, ο Χίτλερ είχε κατηγορήσει επανειλημμένα τους Εβραίους για την ήττα της Γερμανίας στον Α ‘Παγκόσμιο Πόλεμο και τις επακόλουθες οικονομικές δυσκολίες.

Οι Εβραίοι εκείνη τη στιγμή αποτελούσαν μόνο το ένα τοις εκατό του πληθυσμού της Γερμανίας των 55 εκατομμυρίων ατόμων. Οι Γερμανοί Εβραίοι ήταν ως επί το πλείστον κοσμοπολίτες. Θεωρούσαν τους εαυτούς τους ως Γερμανούς από την εθνικότητα και Εβραίους μόνο από τη θρησκεία. Είχαν ζήσει στη Γερμανία εδώ και αιώνες, πολέμησαν γενναία για την πατρίδα στους πολέμους της και ευημερούσαν σε πολλά επαγγέλματα.

Αυτή η φωτογραφία που προέρχεται από το μνημείο του Ολοκαυτώματος του Παρισιού δείχνει Γερμανό στρατιώτη να πυροβολεί Ουκρανοεβραίο άνδρα κατά τη διάρκεια μαζικής εκτέλεσης στο Βίνιτσια της Ουκρανίας. H εικόνα με τίτλο “Ο τελευταίος Εβραίος στην Βίνιτσα” βρέθηκε σε άλμπουμ φωτογραφιών που ανήκε σε Γερμανό στρατιώτη

Ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος ξεκίνησε τον Σεπτέμβριο του 1939 καθώς γερμανικά στρατεύματα εισέβαλαν στην Πολωνία, μια χώρα που φιλοξενούσε πάνω από τρία εκατομμύρια Εβραίους. Μετά την ταχεία ήττα της Πολωνίας, οι Πολωνοί Εβραίοι συσπειρώθηκαν και αναγκάστηκαν να εγκατασταθούν στα νεοϊδρυθέντα γκέτο στο Λοτζ, την Κρακοβία και τη Βαρσοβία. Μέσα από αυτά τα γεμάτα γερά τείχη γκέτο, δεκάδες χιλιάδες βρήκαν αργό θάνατο από πείνα και ασθένειες. Τα γκέτο άρχισαν σύντομα να υπάγονται στη δικαιοδοσία του Χάινριχ Χίμλερ, αρχηγού των ναζιστών SS, του πιο αξιόπιστου και πιστού οργανισμού του Χίτλερ, που αποτελούνταν κυρίως από φανατικούς νέους.

•Την άνοιξη του 1940 ο Χίμλερ διέταξε την οικοδόμηση στρατοπέδου συγκέντρωσης κοντά στην πολωνική πόλη του Οσβιέτσιμ, που μετονομάστηκε στο Άουσβιτς από τους Γερμανούς

Εν τω μεταξύ, ο Χίτλερ συνέχισε την κατάκτηση της Ευρώπης εισβάλλοντας στο Βέλγιο, την Ολλανδία, το Λουξεμβούργο και τη Γαλλία, τοποθετώντας όλο και περισσότερους Εβραίους κάτω από το ναζιστικό έλεγχο. Οι Ναζί απαιτούσαν από τους Εβραίους να καταγράψουν όλα τα περιουσιακά τους στοιχεία.

Οι Γερμανοί στρατιώτες ελέγχουν Εβραίους μετά την εξέγερση του Γκέτο της Βαρσοβίας το 1943. Τον Οκτώβριο του 1940 οι Γερμανοί άρχισαν να συγκεντρώνουν τον Εβραϊκό πληθυσμό της Πολωνίας σε υπερσυμπιεσμένα γκέτο. Στο μεγαλύτερο από αυτά, το γκέτο της Βαρσοβίας, χιλιάδες Εβραίοι έχασαν τη ζωή τους εξαιτίας νόσων και πείνας. Η εξέγερση του γκέτο της Βαρσοβίας – η πρώτη αστική μαζική εξέγερση εναντίον της ναζιστικής κατοχής της Ευρώπης και έλαβε χώρα από τις 19 Απριλίου έως τις 16 Μαΐου 1943. Τερματίστηκε όταν η φτωχά οπλισμένη και παρεχόμενη αντίσταση συνεθλίβη από τα γερμανικά στρατεύματα

Το επόμενο έτος, το 1941, θα ήταν το σημείο καμπής. Τον Ιούνιο, ο Χίτλερ πήρε ένα τεράστιο στρατιωτικό στοίχημα εισβάλοντας στη Σοβιετική Ένωση. Πριν από την εισβολή είχε καλέσει τους κορυφαίους στρατηγούς του και τους είπε ότι η επίθεση στη Ρωσία θα ήταν ένας αδίστακτος «πόλεμος εξόντωσης» με στόχο τους κομμουνιστές και τους Εβραίους και ότι οι κανονικοί κανόνες της στρατιωτικής σύγκρουσης θα αγνοούνταν εντελώς.

Μια ομάδα Εβραίων, στο Γκέτο της Βαρσοβίας, συμπεριλαμβανομένου ενός μικρού αγοριού, συνοδεύεται από Γερμανούς στρατιώτες. Η εικόνα αποτέλεσε απόδειξη για τις δίκες εγκλημάτων πολέμου στη Νυρεμβέργη το 1945

Κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού του 1941, ο ηγέτης των SS Χάινριχ Χίμλερ κάλεσε τον αρχηγό του Άουσβιτς Ρούντολφ Ες στο Βερολίνο και του είπε: «Ο Φύρερ διέταξε την τελική λύση για το εβραϊκό ζήτημα. Εμείς, τα SS, πρέπει να εκτελέσουμε αυτήν την τάξη… Ως εκ τούτου, διάλεξα το Άουσβιτς για αυτόν τον σκοπό ».

•Στο Άουσβιτς, ένα μεγάλο νέο στρατόπεδο ήταν ήδη υπό κατασκευή για να είναι γνωστό ως Άουσβιτς II (Birkenau). Θα γινόταν η μελλοντική τοποθεσία τεσσάρων μεγάλων θαλάμων αερίων που θα χρησιμοποιηθούν για μαζικές εξοντώσεις

Το επόμενο έτος, το 1942, σηματοδότησε την αρχή της μαζικής δολοφονίας σε μια κλίμακα χωρίς προηγούμενο σε όλη την ανθρώπινη ιστορία. Τον Ιανουάριο, δεκαπέντε κορυφαίοι Ναζί με επικεφαλής τον Ρέινχαρντ Χάινριχ, δεύτερος στην εξουσία των SS, συγκάλεσαν τη διάσκεψη του Wannsee στο Βερολίνο για να συντονίσουν τα σχέδια για την Τελική Λύση. Στην κατεχόμενη Πολωνία κατασκευάζονται νέα κέντρα εξολόθρευσης στις περιοχές Belzec, Sobibor, Treblinka και Auschwitz-Birkenau. Πάνω από δύο εκατομμύρια Εβραίοι που είχαν ήδη μεταφερθεί στην Πολωνία στάλθηκαν για να αεριοποιηθούν μόλις άρχισαν να λειτουργούν τα νέα στρατόπεδα.

•Στις 30 Ιουνίου και 2 Ιουλίου 1942, οι New York Times ανέφεραν μέσω του London Daily Telegraph ότι πάνω από 1.000.000 Εβραίοι είχαν ήδη πυροβοληθεί

Στις 24 Ιουλίου 1944, τα σοβιετικά στρατεύματα απελευθέρωσαν το πρώτο στρατόπεδο Μάτζανεκ στην ανατολική Πολωνία, όπου έχασαν τη ζωή τους πάνω από 360.000 άνθρωποι. Καθώς ο σοβιετικός στρατός πλησίασε το Άουσβιτς, ο Χίμλερ διέταξε την πλήρη καταστροφή των θαλάμων αερίων.

Γερμανός στρατιώτης πυροβολεί Εβραία μετά από μια μαζική εκτέλεση στο Μίζοτς της Ουκρανίας. Θέλει να βεβαιωθεί πως είναι νεκρή. Η φωτογραφία παρέχεται από το Μνημείο του Ολοκαυτώματος του Παρισιού

Ο Σοβιετικός στρατός έφθασε στις 27 Ιανουαρίου 1945 στο Άουσβιτς. Μέχρι εκείνη την στιγμή είχαν χάσει τη ζωή τους περίπου 1.500.000 Εβραίοι, 500.000 Πολωνοί κρατούμενοι, Ρώσοι στρατιωτικοί και τσιγγάνοι. Καθώς οι Δυτικοί Σύμμαχοι προωθήθηκαν στη Γερμανία την άνοιξη του 1945, απελευθέρωσαν το Μπούχενβαλτ, το Μπέγκεν – Μπέλσεν και το Νταχάου. Ήταν η στιγμή που η πλήρης φρίκη του δωδεκαετούς ναζιστικού καθεστώτος έγινε εμφανής, καθώς οι Βρετανοί και Αμερικανοί στρατιώτες, συμπεριλαμβανομένου του Ανώτατου Διοικητή Ντουάιτ Αϊζενχάουερ εξέτασαν σωρούς αμαυρωμένων πτωμάτων και άκουγαν τις μαρτυρίες που έδιναν οι επιζώντες.

Ένα κορίτσι μόλις 18 ετών από τη Ρωσία κοιτάζει το φακό της κάμερας κατά την απελευθέρωση του στρατοπέδου συγκέντρωσης του Νταχάου το 1945. Το Νταχάου ήταν το πρώτο γερμανικό στρατόπεδο συγκέντρωσης που άνοιξε το 1933. Περισσότεροι από 200.000 άνθρωποι κρατήθηκαν. Από το 1933 ως το 1945 έχασαν τη ζωή τους 31.591 άνθρωποι. Σε αντίθεση με το Άουσβιτς, το Νταχάου δεν ήταν στρατόπεδο εξόντωσης αλλά οι συνθήκες ήταν τόσο τρομακτικές που εκατοντάδες πέθαιναν κάθε εβδομάδα

 


Η Czeslawa Kwoka, ηλικίας 14 ετών, εμφανίζεται σε μια φωτογραφία ταυτότητας κρατουμένων που προέρχεται από το Μουσείο του Άουσβιτς. Η Czeslawa ήταν Πολωνή και καθολική και βρέθηκε στο Άουσβιτς με τη μητέρα της τον Δεκέμβριο του 1942. Μέσα σε τρεις μήνες και οι δύο τους ήταν νεκρές. Ο φωτογράφος Μπρασέ μίλησε για την Czeslawa σε ένα ντοκιμαντέρ του 2005: “Ήταν τόσο νέα και τόσο τρομοκρατημένη. Το κορίτσι δεν κατάλαβε γιατί ήταν εκεί και δεν κατανοούσε τι της έλεγαν. Η γυναίκα-επιτηρήτρια κρατουμένων κάποια στιγμή πήρε ένα ραβδί και τη χτύπησε στο πρόσωπο. Αυτό το τόσο όμορφο νεαρό κορίτσι, τόσο αθώο, φώναξε αλλά δεν μπορούσε να κάνει τίποτα. Για να σας πω την αλήθεια, ένιωθα σαν να χτυπούσα τον εαυτό μου αλλά δεν μπορούσα να παρέμβω. Θα ήταν θανατηφόρο για μένα.”

 

Ένα θύμα του ναζιστικού ιατρικού πειραματισμού. Η φωτογραφία παρουσιάζει τα αποτελέσματα ενός ιατρικού πειράματος, που ασχολείται με τον φώσφορο και που πραγματοποίησαν οι γιατροί στο Ρέβενσμπρουκ. Αυτή η φωτογραφία, που ελήφθη από ιατρό του καταυλισμού, καταχωρήθηκε ως αποδεικτικό στοιχείο κατά τη διάρκεια της δίκης γιατρών στη Νυρεμβέργη

 

Τρεις Αμερικανοί στρατιώτες κοιτάζουν σώματα μέσα σε φούρνο σε ένα κρεματόριο τον Απρίλιο του 1945

 

με πληροφορίες από https://allthatsinteresting.com