κείμενο: Γιάννης Καφάτος*
Η Μαρίλη Μαργωμένου επιστρέφει με ένα νέο μυθιστόρημα, τον «Εφήμερο» (Εκδόσεις Καστανιώτη), μετά το πολύ επιτυχημένο «Το θηρίο βγήκε βόλτα».
Είναι πολύ σημαντικό ότι αυτή τη φορά δοκιμάζει τις συγγραφικές της ικανότητες σε ένα άλλο είδος από το πρώτο της βιβλίο, που ήταν αστυνομικό. Αυτή τη φορά, όσο κι αν υπάρχουν αστυνομικής λογικής θραύσματα μέσα στην ιστορία της, δεν είναι αυτά τα κυρίαρχα. Χρησιμεύουν για τη δημιουργία της ατμόσφαιρας. Είναι ο «δεύτερος ρόλος» .
Μεταφερόμαστε στην Αθήνα της χρυσής εποχής του Χρηματιστηρίου, που έκανε λίμιτ απ ακόμη και την επόμενη του σεισμού της Πάρνηθας.
Ο «Εφήμερος» είναι μια εφημερίδα που ανάμεσα στους δημοσιογράφους που μοχθούν για την είδηση, έχει κι έναν τρομοκρατικό πυρήνα. Παρακολουθούμε την στράτευση των καινούργιων από τους παλιούς. Μια επιτυχημένη επιχείρηση. Μια επιχείρηση με παράπλευρη απώλεια – που πυροδοτεί εσωτερικές δράσεις στους χαρακτήρες του βιβλίου. Και τέλος, παρακολουθούμε πώς μια ακόμη επιχείρηση μετατρέπεται σε ένα θανατηφόρο φιάσκο. Και με ένα χρονικό άλμα, υπάρχει μια δεύτερη δράση το 2018. Κάποιοι ήρωες έχουν ανοιχτούς λογαριασμούς – όχι μόνο με τους εαυτούς τους – που πρέπει να κλείσουν!
Ξέρεις δεν είναι στόχος, να σου πω το ποιος, το πού, το πότε και γιατί θα μου ξεφύγουν πράγματα που θα χαλάσουν την αγωνία και την ένταση που καλλιεργεί η συγγραφέας σελίδα τη σελίδα.
Αυτό που θέλω είναι να τονίσω πώς διαβάζοντας το βιβλίο έρχεσαι αντιμέτωπος με ερωτήματα, που απασχολούν την ελληνική κοινωνία, έχοντας προκαλέσει πολλές αντιδράσεις, αντιθέσεις, λαϊκισμούς και μπορούν πολύ εύκολα να προκαλέσουν ακόμη και καβγά μέσα σε μια παρέα που συζητάει – αντί να χαζεύει κινητό. Αν πεις για το δημόσιο διάλογο μέσα από την τηλεόραση ο καβγάς είναι το λιγότερο που έχουμε ζήσει σε συζητήσεις για το τι οδηγεί κάποιον να πατήσει μια σκανδάλη, ή έναν πυροκροτητή.
Την ίδια ώρα που είναι σκληρό, το βιβλίο διαπνέεται από μια τρυφερότητα. Υπάρχει ένας νεανικός έρωτας του τέλους της δεκαετίας του 90, άγριος επαναστάτης και ένας άλλος, πιο ώριμος πιο ήρεμος, στο «σήμερα» της δράσης του βιβλίου.
Οι ήρωες του βιβλίου είναι παρόντες στις ζωές μας. Τους έχουμε συναντήσει – όχι μόνο εμείς οι δημοσιογράφοι – όλοι μας. Οι «τυποί» ανθρώπων που κινούνται στο σκοτάδι, στα φώτα της εξουσίας είναι πλέον γνωστοί μας – ακόμη και σ’ αυτούς που δεν βλέπουν πολύ τηλεόραση ή έχουν πέντε χρόνια να αγοράσουν μια εφημερίδα.
Είναι πολιτικό το βιβλίο της Μαρίλης Μαργωμένου; Είναι νουάρ; Είναι κοινωνικό; Ξέρεις μερικές φορές οι «ετικέτες» απλώς αναπαράγουν μια ευκολία. Γιατί πρέπει να ταξινομηθεί ένα βιβλίο; Για να μπει σε κάποια από τις λίστες που πολλοί λατρεύουν να δημοσιεύουν στο τέλος της χρονιάς; Γιατί «έτσι πρέπει»; Γιατί μας βολεύει όταν το ψάχνουμε σε κάποιο βιβλιοπωλείο; Τέλος πάντων.
Διάβασέ το και βάλτο σε όποια κατηγορία, σε όποιο «κουτάκι» σε βολεύει.
Ο «Εφήμερος» είναι μια καλή αφορμή για να σκεφτείς, αφού έχεις απολαύσει τις ιστορίες του τότε και του σήμερα γραμμένο με δυναμισμό, λυρισμό όπου χρειάστηκε, γρήγορο ρυθμό και ωραία γλώσσα. Είναι μια ιστορία με αμφιλεγόμενους ήρωες, καταδικαστέες πρακτικές, μια ιστορία απώλειας. Είναι μια ιστορία που θα μπορούσε να έχει συμβεί. Πού μπορεί και να έχει συμβεί.
Απολαύστε το!
Γιάννης Καφάτος
Υ.Γ.
Μέσα στο βιβλίο υπάρχει ένα «τραγούδι». Στο στόμα της ηρωίδας που το τραγουδάει το έχει βάλει με τους στίχους του ο Γιώργος Οικονομέας – που τον έχουμε τραγουδήσει στα εννέα τραγούδια που έχει γράψει στις δεκαετίες 80-90.
Ενώνω λοιπόν την ευχή μου, με την ευχή της Μαρίλης, στον επίλογο του βιβλίου, να το βρει ένας συνθέτης ώστε να το απολαύσουμε!
πηγή: viewtag
