Του Γιάννη Παναγόπουλου //
Φωτογραφίες: G.Lathyris
Όλοι έχουν έναν καλό λόγο για τους Echo Train. Μπαίνουμε στην κουβέντα. Έι, καλό λόγο κι εμείς έχουμε. Τα παιδιά ξέρουν πού θέλουν να πάνε με τη μουσική τους. Ποπ και ψυχεδέλεια σε σωστές δόσεις. Σιροπιαστά ρεφρέν που κολλούν στη μνήμη σου. Κιθάρες σαν φρέσκα εκλέρ που μόλις βγήκαν από το ψυγείο και θα εξαφανιστούν στο πι και φι. Η μπάντα θα παίξει στο Vinyl is Back. Της μιλήσαμε. Ποια πορεία έχει το τρένο του ήχου της; Η Ren, τραγουδίστρια στο γκρουπ, πέρασε χρόνο μαζί μας μιλώντας για το παραπάνω. Και ακόμα περισσότερα (από το παραπάνω)
–Από πού ξεκίνησε το τρένο των Echo Train;
-Το τρένο στην αρχή ήταν κάποια εγκαταλελειμμένα βαγόνια, σε ένα μέρος που δεν υπάρχει χρόνος, και όλα αιωρούνται όμορφα και γαλήνια. Κάποτε βρεθήκαμε εκεί ο Greggy, o Γιώργος Λαθύρης, η Μαρία Γαλάτη και εγώ. Αποφασίσαμε να τους ξαναδώσουμε ζωή και χρώμα και να τα εγκαταστήσουμε σε ράγες. Θεωρήσαμε οτι περίμεναν εμάς, και ότι με αυτό το όχημα θα ταξιδέψουμε εκεί που μας ορίζει η ψυχή μας. Έπρεπε όμως πρώτα να μάθουμε τους νόμους αυτού του κόσμου γιατί δεν είναι εύκολο, αιωρούμενος, να αναστηλώσεις μια αμαξοστοιχία. Σε αυτή μας την προσπάθεια βρέθηκε στον δρόμο μας και ο Nikolas Gale και ο Ντένης Παναγιωτίδης, καλοί φίλοι και ονειροπόλοι. Οταν πια καταφέραμε να το εγκαταστήσουμε στις ράγες ήρθαν ως αλλοι εργοδηγοί ο Θάνος Καραγιάννης και ο Σπύρος Βαλκανιώτης.
–Και πού θέλει να φτάσει;
-Όπως σας είπα, το τρένο αυτό έρχεται απο έναν άλλο κόσμο. Ακόμα μαθαίνουμε τις διαθέσεις του και τον τρόπο να το οδηγούμε. Οι ράγες του όμως δεν ξερει κανένας μας πού φτάνουν και μας αρέσει αυτο το μυστήριο.
-Στο μπαρ του Echo Train ο μπάρμαν τι ποτά σερβίρει;
-Τα ποτά στο μπάρ των Echo Train εχουν διάφορες ονομασίες και αναφέρονται κάποιες φορές και στους στίχους των τραγουδιών μας. Lizard King, Green Fairy, Golden Sun, Bleeding Sun, Drunk Painter Dog, Purple Savior.
-Τι ήταν το 2016;
-Παράξενη χρονιά. Εφυγαν πολλοί, μάλλον για να μετεμψυχωθούν σε κάτι μεγάλο, κάτι που εχει ανάγκη ο κόσμος μας ή το σύμπαν, κάτι θα βγει..
-Πότε και πού βρέθηκαν για πρώτη φορά οι Echo Train;
-Πρώτη φορά οι Echo Train βρέθηκαν πριν από περίπου 3 χρόνια, μπροστά σε σπασμένες ράγες που οδηγούσαν στο κενό. Εκείνες οι στιγμές που σε ξυπνάνε και λες οτι αν θες να προχωρήσεις πρέπει να δώσεις όλο σου το είναι και την πίστη και να μη διστάσεις πουθενά.
–Ποιος είναι ο άνθρωπος που έχεις ζηλέψει το ταλέντο του;
-Δεν θα το ονόμαζα ακριβώς ζήλεια, αλλα απέραντο θαυμασμό και αγάπη, για κάτι που νιώθεις τυχερός και μόνο που είσαι μάρτυς της ύπαρξής του, χωρίς απαραίτητα να θες να το φτάσεις. Το όνομά του είναι Arthur Lee του συγκροτήματος Love της δεκαετίας του ΄60. Είναι ο παράξενος τρόπος που αντιλαμβάνεται τις μελωδίες και ο άμεσος αλλα και ποιητικός στίχος των τραγουδιών και η ζεστασιά της φωνής του.
-Ποιο ήταν το πιο αλλόκοτο λάιβ που δώσατε ως τώρα; Τι συνέβη;
-Στο live που δώσαμε στο Trianon, όταν έναν μήνα πριν το διαφημίζαμε για να προσκαλέσουμε τον κόσμο, για κάποιο λόγο έγραφα και έλεγα «ετοιμαστείτε να νιώσουμε για λίγο αστροναύτες και να αιωρούμαστε πάνω απο τη γη στον βελούδινο ουρανό». Τα βίντεο που θα προβάλλονταν εκείνο το βράδυ και το θέμα που θα είχαν, που πάντα διαλέγει και προβάλλει η Μαρία Γαλάτη μού ήταν άγνωστα. Μέχρι μία εβδομάδα πριν το live που η Μαρία μού περιέγραψε οτι θα προβάλει στη μεγάλη κινηματογραφική οθόνη του Τριανόν, ένα ταξίδι στο διάστημα ανάμεσα στους πλανήτες του Γαλαξία, καθόλη τη διάρκεια της παραστασης. Η Μαρία δεν είχε ιδέα οτι έγω είχα οραματιστεί το ίδιο με εκείνη. Κάτι άλλο αλλόκοτο που συνέβη εκείνη τη βραδιά είναι ότι, όταν ο Ντένης σόλαρε στο τραγούδι μας Ryuu, σε μια δυνατή κίνηση του χεριού του, έφυγε ένα ξύλινο στρογγυλο ντέφι που χρησιμοποιεί και προσγειώθηκε στα πόδια μου. Ήταν η στιγμή του τραγουδιού που μιλάει για το φεγγάρι. Έτσι, λες και ηταν διαβολικα σκηνοθετημένο, άρπαξα το ντέφι και το ύψωσα μπροστά μου σαν να ανέτελλε το φεγγάρι. «..yellow like the moon, when I decide to go soon..» ..Μαγεία
-To Echo Train έχει “θέσεις”; Α’ θέση; Τουριστική θέση; Αν έχει, εσείς πού κάθεστε;
-Όλα τα βαγόνια εχουν φλοκάτες, μαξιλάρια και ζωγραφισμένους τοίχους απ’ όλους μας, επιβάτες και εργοδηγούς.
-Ποιο είναι το πιο αλλόκοτο σχόλιο που ακούσατε ποτέ στη διάρκεια ή το φινάλε λάιβ σας;
-Κάποιος που μας είπε οτι έχουμε γνωριστεί στο δωμάτιο του Morrison στο Παρίσι πριν από ..λίγα χρόνια! Το πίστευε..! Έλεγε οτι ταξιδεύει στον χρόνο..! Ποιος μπορεί να αποδείξει το αντίθετο! Έτσι κι αλλιως δεν τον ξαναείδα ποτέ.
-Tι θ’ ακούσουμε από τους Εcho Train στο Vinyl Is Back;
-Θ’ ακούσετε αρκετά τραγούδια απο το άλμπουμ μας “Memento Mori”, το οποίο θα υπάρχει και σε βινύλιο στην έκθεση, για όποιον επιθυμεί να το αποκτήσει και κάποιες αγαπημένες διασκευές με τον δικό μας τρόπο.
Η ψυχεδελική ροκ μπάντα Echo Train, με blues, folk και garage επιρροές από τα 60’s, παρουσιάζει το debut album της «Memento Mori» θα εμφανιστεί το Σάββατο 10 Δεκεμβρίου στις 5.15 μ.μ. στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Vinyl Is Back.
Info:
- Χώρος : Ελληνικό Μουσείο Αυτοκινήτου : Γ΄ Σεπτεμβρίου 74-78 & Ιουλιανού 33-35 (4ος όροφος), Πλησίον σταθμού ΗΣΑΠ – Στάση «Βικτώρια» & Μετρό «Ομόνοια»
- Είσοδος : Ελεύθερη
- Ώρες λειτουργίας :
- Παρασκευή 9 Δεκεμβρίου : 5 μ.μ. – 9 μ.μ.
Σάββατο 10 Δεκεμβρίου : 11 π.μ. – 9 μ.μ.
Κυριακή 11 Δεκεμβρίου : 11 π.μ. – 9 μ.μ. - Πάρκινγκ : διαθέσιμο (3 ευρώ ημερησίως)
