Λόγω αυξημένης ζήτησης, μια δεύτερη παράσταση των Βακχών προστίθεται στο Ηρώδειο. Μετά την επιτυχία τους στο Αρχαίο θέατρο Επιδαύρου, στο πλαίσιο των παραστάσεων του Φεστιβάλ Επιδαύρου, έχοντας αποσπάσει τα ευμενέστερα σχόλια κοινού και κριτικών, οι Βάκχες θα δώσουν δύο παραστάσεις στο Ωδείο Ηρώδου Αττικού το Σάββατο 2 Οκτωβρίου και την Κυριακή 3 Οκτωβρίου στις 20:30. Στις παραστάσεις αυτές, οι ΘΡΑΞ ΠΑΝΚC, ερμηνεύουν ζωντανά επί σκηνής , την πρωτότυπη μουσική που συνέθεσαν για τις ανάγκες της παράστασης.
Οι Βάκχες ένα από τα κορυφαία κείμενα της αρχαίας ελληνικής γραμματείας, παρουσιάζονται σε σκηνοθεσία Νικαίτης Κοντούρη και είναι παραγωγή της Εταιρείας Τέχνης «Αrs Aeterna» και του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ.
Ο Άκης Σακελλαρίου στο ρόλο του Διόνυσου, ο Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος στο ρόλο του Πενθέα και η Ιωάννα Παππά στο ρόλο του Τειρεσία, είναι επικεφαλής ενός πολυπληθούς θιάσου εξαιρετικών ηθοποιών, σε μια παράσταση που κυριαρχεί το πάθος, η σύγκρουση, η τελετουργία.
Η επιλογή της Νικαίτης Κοντούρη, στην παράσταση του ΔΗΠΕΘΕ Ιωαννίνων και της Εταιρείας Τέχνης Ars Aeterna έρχεται να επενδύσει περισσότερο στο καθαρά ψυχολογικό υπόβαθρο της τραγωδίας, ασπαζόμενη ταυτόχρονα την a priori διαχρονικότητα και το αναλλοίωτο κοινό πεδίο του κοινωνικού προβληματισμού από τα χρόνια του Ευριπίδη έως σήμερα. Η επιλογή της αυτή ισχυροποιήθηκε πρωτίστως από την καθαρά ψυχολογική μετάφραση του Γιώργου Χειμωνά, που καταφέρνει να φέρνει στην επιφάνεια με ξεκάθαρο τρόπο την ψυχή των ηρώων και τον ανθρωποκεντρικό χαρακτήρα της τραγωδίας, αλλά και με τον συμβολισμό της σκευής της παράστασής της, με ενδεικτικότερο όλων τον ομφάλιο λώρο που συνδέει Κάδμο-Τειρεσία (θρησκευτική και πολιτική εξουσία) από τη μια, και το χαλί-καθρέφτης που ξετυλίγεται από τον Πενθέα από την άλλη (αναζήτηση για τη ρίζα και την ποιότητα της ύπαρξης). Στον καταιγιστικό ιστό αλληγοριών και συμβολισμών που πλέκει ο Ευριπίδης δε στάθηκε αμήχανα, αποφασίζοντας δυναμικά να επενδύσει σε μια πρόσμιξη καθόλα ετερόκλητων στοιχείων μεταξύ τους, ρισκάροντας ίσως το συνολικό αποτέλεσμα και την επίγευση της παράστασης. Στην παράσταση θα συναντήσουμε έναν απόλυτα ρεαλιστικό Πενθέα, έναν σουρεαλιστικό Τειρεσία, έναν συντηρητικό, παραδοσιακό υφολογικά Κάδμο, έναν φουτουριστικό Χορό, μια ιδιαίτερα εκφραστική σωματικά Αγαύη και έναν Διόνυσο που συγκεντρώνει όλα τα παραπάνω ιδιαίτερα στοιχεία των ηρώων μαζί. Θα ακούσουμε μουσική βγαλμένη από τα έγκατα της παράδοσης, μουσική που ξεχύνεται στην Ορχήστρα από σύγχρονους αγωγούς και μέσα, θα μαγνητιστούμε από τα παιχνίδια σκιάς και φωτός. Η Νικαίτη Κοντούρη θα διχάζεται δημιουργικά σε κάθε λεπτό της παράστασης ανάμεσα στην παραδοσιακή φόρμα και στη σύγχρονη ανάγνωση και ρυθμολογία και αυτή η εναλλαγή, αυτό το σκηνοθετικό τραμπολίνο και το αίσθημα του σκηνικού απρόβλεπτου (όσο απρόβλεπτη είναι ίσως και η εξέλιξη της τραγωδίας) είναι που κρατάει τον θεατή σε εγρήγορση και σε αναπόσπαστη θέαση. Και εδώ θα πρέπει να εξάρουμε την έμπνευση για το θέατρο σκιών στη γέννηση του Διονύσου (μια σκιά που γιγαντώνεται), που προσδίδει ένα υψηλό αισθητικό αποτέλεσμα σε μια πολύ ιδιαίτερη και δύσκολη στην ορχηστρική αποτύπωσή της σκηνή της γέννησης-ανάδυσης ενός Θεού.
Ο Άκης Σακελλαρίου ερμηνεύει τον Διόνυσο, συγκεντρώνοντας επάνω του όλα τα ανθρώπινα στοιχεία των ηρώων (και τις ερμηνευτικές φόρμες τους), διατηρώντας ταυτόχρονα και τη θεϊκή του υπόσταση. Ούτε Θεός άφθαρτος, ούτε Άνθρωπος φθαρτός, μια σκιά και ένας δαίμονας, και έτσι ερμηνεύει τον ρόλο, με τρόπο σαγηνευτικό. Ακόμα και η ιδιότυπη άρθρωση που αρχικά ξενίζει καταφέρνει και εντάσσεται μέσα στην παράσταση με τις παρηχήσεις των συμφώνων, ενώ θα πρέπει να καταγράψουμε και ένα επιτηδευμένο στυλιζάρισμα παιγνιώδους υπεροπτικού παιχνιδιού που ξεκινά από το κοστούμι και φτάνει μέχρι και την έκφραση και την κίνηση.
Ο Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος, σαρωτικός και διαβασμένος, καταδύθηκε στον ρόλο του Πενθέα. Περνάει αψεγάδιαστα από τις διαμετρικά αντίθετες διακυμάνσεις του ήρωα, βυθισμένος στην εμμονική άρνηση αρχικά και στη υπνωτική μέθεξη που θα τον οδηγήσει στο φρικώδες τέλος. Έχει μεγάλους κινδύνους ο ρόλος να υποπέσει σε καρικατούρα θεατρικής φιγούρας μιας και η αρχική, στα όρια της παιδικής, μονολιθικότητα τον καθιστά άκρως ευάλωτο στις Διονυσιακές προθέσεις, αλλά ο Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος μένει μακριά από τέτοια απόδοση διατηρώντας ένα σταθερό ερμηνευτικό μέτρο. Η είσοδός του στην Ορχήστρα, από το Κοίλον, δηλώνει εύστοχα και ξεκάθαρα την ανθρώπινη και ρεαλιστική υπόστασή του.
Η Κωνσταντίνα Τάκαλου, ηθοποιός που κρύβει μέσα της έναν ερμηνευτικό δαίμονα, με ιδιαίτερη σωματική πλαστικότητα κορυφώνει την Αγαύη που έχει κυριευθεί από την οργιώδη βακχική μανία για να καταλήξει βυθισμένη στην απελπισία όταν επανέλθει και συνειδητοποιήσει τι έχει πράξει. Είναι οδυνηρή αυτή η μεταστροφή διάθεσης και συναισθημάτων που συντελείται σχεδόν ταυτόχρονα και η ηθοποιός ανταποκρίνεται με σθένος και δυναμική. Μέθη και φρενίτιδα δίνουν τη θέση τους στον σπαραγμό και την απόγνωση.
Ο Τειρεσίας της Ιωάννας Παππά είναι απόκοσμος, είναι σουρεαλιστικός, είναι σωματικός και φορμαρισμένος στον λόγο και βεβαίως κυρίαρχος στην ορχήστρα. Αντίθετα, ο Δημήτρης Πετρόπουλος στον ρόλο του Κάδμου, αν και άμεσα συνδεδεμένος με τον Τειρεσία, βρίσκεται σε άκρως διαφορετική ερμηνευτική προσέγγιση του ρόλου, η οποία είναι μάλλον μετριοπαθής και βασισμένη σε πιο παραδοσιακή φόρμα, με τη βασιλική αίγλη να υπολείπεται αισθητά. Ο Κωνσταντίνος Ασπιώτης ερμηνεύει και τους δύο αγγελιαφόρους της παράστασης και είναι καθηλωτικός παρόλη την ακινησία του στην σκηνή. Με χαμηλούς αρχικά τόνους που καταλήγουν σε ένα ερμηνευτικό κρεσέντο έρχεται και κλιμακώνει την αφήγησή του λέξη τη λέξη, στίχο τον στίχο, θέτοντας έκφραση, χειρονομίες και χρωματισμούς στην υπηρεσία της. Είναι συναρπαστικός, ιδιαίτερα στον πρώτο Άγγελο, αλλά δεν υστερεί διόλου και στη δεύτερη αφήγησή του.
ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ
Μετάφραση | ΓΙΩΡΓΟΣ ΧΕΙΜΩΝΑΣ
Σκηνοθεσία | ΝΙΚΑΙΤΗ ΚΟΝΤΟΥΡΗ
Σκηνικά – Κοστούμια | ΛΟΥΚΙΑ ΜΙΝΕΤΟΥ
Μουσική σύνθεση – διδασκαλία | ΘΡΑΞ – ΠΑΝΚC
Επιμέλεια κίνησης | ΑΝΔΡΟΝΙΚΗ ΜΑΡΑΘΑΚΗ
Φωτισμοί | ΝΙΚΟΣ ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΣ
Δραματουργία | ΜΑΝΟΣ ΛΑΜΠΡΑΚΗΣ, ΝΙΚΟΣ ΜΑΘΙΟΥΔΑΚΗΣ – Ν. ΚΟΝΤΟΥΡΗ
Φωτογραφίες | ΕΛΙΝΑ ΓΙΟΥΝΑΝΛΗ
Φωτογραφίες παράστασης στην Επίδαυρο | ΘΩΜΑΣ ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
Μακιγιάζ | ΑΧΙΛΛΕΑΣ ΧΑΡΙΤΟΣ
Artwork | ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Βοηθός σκηνοθέτη | ΘΑΛΕΙΑ ΓΡΙΒΑ
Επιστημονική σύμβουλος | ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΔΙΑΚΟΥΜΟΠΟΥΛΟΥ
Διεύθυνση παραγωγής | ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΜΟΥΜΟΥΛΙΔΗΣ
Επικοινωνία | ΕΙΡΗΝΗ ΛΑΓΟΥΡΟΥ
Παραγωγή | Ars Aeterna, ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ, 5η Εποχή Τέχνης
Ερμηνεύουν:
ΑΚΗΣ ΣΑΚΕΛΛΑΡΙΟΥ (Διόνυσος)
ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΠΑΠΑΣΠΗΛΙΟΠΟΥΛΟΣ (Πενθέας)
ΙΩΑΝΝΑ ΠΑΠΠΑ (Τειρεσίας)
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΤΑΚΑΛΟΥ (Αγαύη)
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΣ (Κάδμος)
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΑΣΠΙΩΤΗΣ (Αγγελιοφόρος)
Χορός
( αλφαβητικά)
ΙΟΥΛΙΑ ΓΕΩΡΓΙΟΥ | ΘΑΛΕΙΑ ΓΡΙΒΑ | ΣΜΑΡΑΓΔΑ ΚΑΚΚΙΝΟΥ | ΣΟΦΙΑ ΚΟΥΛΕΡΑ | ΦΡΑΓΚΙΣΚΗ ΜΟΥΣΤΑΚΗ | ΕΛΕΝΗ ΣΤΕΡΓΙΟΥ | ΙΩΑΝΝΑ ΤΖΙΚΑ
Ώρα έναρξης 20:30
Τιμές εισιτηρίων: 60 | 50 | 40 | 30 | 20 | 15 €
Προπώληση εισιτηρίων: viva.gr
Διαβάστε την κριτική μας για τις Βάκχες που παίχτηκαν στο Αρχείο Θέατρο Επιδαύρου εδώ
