Το ταξίδι με αεροπλάνο – Πριν την επέλαση των εταιρειών χαμηλού κόστους

επιμέλεια κειμένου Στέλλα Παπαλάμπρου* //

Κάποτε η ζωή ήταν απλούστερη. Υπήρχε μόνο μία ταξιδιωτική θέση για τους επιβάτες των αεροπορικών πτήσεων. Αρχικά ήταν μια πολύ «περιπετειώδης» θέση, με ανοικτά πιλοτήρια και υψηλά ποσοστά δυστυχημάτων. Στη συνέχεια η ταξιδιωτική αυτή θέση εξελίχθηκε κι έγινε συγκριτικά πολυτελέστατη και οικονομικά απλησίαστη, καθώς συμπεριελάμβανε σουίτες ύπνου – θεωρούμενη τότε ως μια σύγχρονη καινοτομία, ενώ στην πραγματικότητα ήταν αναχρονιστικά όμοια με αυτή των μεγάλων υδροπλάνων του τέλους της δεκαετίας του 1930. Λίγο αργότερα, όμως, στις αρχές της δεκαετίας του 1960, η πρώτη θέση επανέρχεται, από την άποψη των προσφερόμενων υπηρεσιών πολυτέλειας και βελτιώνεται επιλεκτικά, σχετικά πιο πρόσφατα, για μια ακόμη φορά.

Η σημερινή πρώτη ταξιδιωτική θέση (business class) είναι λειτουργικά ισοδύναμη με την άλλοτε πρώτη θέση (first class) και οι σημερινές υψηλότερης ποιότητας υπηρεσίες που προσφέρονται στην προνομιούχα οικονομική θέση (premium economy class) είναι ισότιμες με τις αντίστοιχες παλαιότερες της πρώτης θέσης. Σίγουρα, ένα μικρό ποσοστό των επιβατών σήμερα απολαμβάνουν ακόμα την άνεση της πρώτης θέσης, τίποτε όμως δεν είναι όπως παλιά. Ακόμα χειρότερα, τα καθίσματα της οικονομικής θέσης έχουν μετατραπεί σε άβολες καρέκλες, που κάνουν αυτές τις εικόνες της δεκαετίας του 1960 να φαίνονται ακόμη πιο άφταστες σε ποιότητα. Για του λόγου το αληθές, αφιερώστε μια ματιά στην πολύ ενδιαφέρουσα Χρυσή Αεροπορική Εποχή (οι φωτογραφίες προέρχονται από το αρχείο της Swissair).

Δεκαετία 1960, “πρώτη Θέση” σε αεροσκάφος της Swissair
Κάποτε οι υπηρεσίες εντός αεροσκαφών ήταν συνώνυμες της άνεσης, της ευρυχωρίας. Το κάπνισμα επιτρέπονταν

Κατά την πτήση του, ο μέσος επιβάτης, ακόμα και στην οικονομική θέση, είχε άφθονο χώρο να απλώσει τα πόδια του. Στην πραγματικότητα, η πρώτη ταξιδιωτική θέση σήμερα προσεγγίζει πολύ την άλλοτε οικονομική θέση. Κατά τη διάρκεια της πτήσης, όλες οι υπηρεσίες ήταν δωρεάν και δεδομένου ότι η αναλογία αεροσυνοδών και επιβατών ήταν πολύ μεγαλύτερη σε σχέση με τη σημερινή, είχες σχεδόν την εντύπωση ότι υπήρχε πάντα κάποιος δίπλα σου να μεριμνά άμεσα – και χωρίς επιπλέον χρέωση – για κάθε περίπτωση ανάγκης και εξυπηρέτησης.

Στη διάρκεια αεροπορικού ταξιδιού – δεκαετία 1960 – η κατανάλωση αλκοολούχων ποτών ήταν “ελεύθερη”
Οι διακοσμητές διάλεγαν το απαλό θαλασσί για να ντύσουν τις εσωτερικές επιφάνειες των αεροσκαφών. Μια καθόλου τυχαία επιλογή. Η ηρεμία έπρεπε να “κλέψει” τις εντυπώσεις των επιβατών
Ναι υπήρξε και εκείνη η εποχή που το ταξίδι με αεροπλάνο ήταν είδος πολυτελείας
Οι αεροσυνοδοί συμπεριφέρονταν στους επιβάτες όπως σερβιτόροι ακριβών εστιατορίων

Αξιοσημείωτο, επίσης, ότι η Χρυσή Αεροπορική Εποχή ήταν μια εποχή πολυτελούς σχεδιασμού, που η πτητική εμπειρία – από τη διακόσμηση της καμπίνας, μέχρι τη στολή των αεροσυνοδών και τα μαχαιροπίρουνα – είχε ως αισθητικά ιθύνοντες μερικούς από τους καλύτερους σχεδιαστές του κόσμου.

*Στέλλα Παπαλάμπρου http://www.mosaictranslations.com

πηγή: https://flashbak.com